Aero A-12

Aero A-12
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Czechosłowacja
ProducentAero
KonstruktorAntonín Husník
Typsamolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy
Konstrukcjadwupłat o konstrukcji mieszanej
Załoga2
Historia
Data oblotujesień 1923
Lata produkcji1923 – 1924
Liczba egzemplarzy94
Dane techniczne
Napęd1 silnik rzędowy, 6-cylindrowy Maybach Mb IVa
Moc240 KM (177 kW)
Wymiary
Rozpiętość12,80 m
Długość8,30 m
Wysokość3,10 m
Powierzchnia nośna36,50 m2
Masa
Własna1080 kg
Startowa1600 kg
Osiągi
Prędkość maks.201 km/h
Prędkość przelotowa172 km/h
Prędkość wznoszenia3,4 m/s
Pułap7500 m
Zasięg760 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabiny maszynowe Vickres kal. 7,7 mm (zsynchronizowane) , 2 karabiny maszynowy Lewis kal. 7,7 mm (sprzężone – ruchome), bomby o masie do 200 kg.
Użytkownicy
 Czechosłowacja

Aero A-12czechosłowacki samolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy z okresu międzywojennego.

Historia

Na początku lat dwudziestych wytwórnia Aero stała się najlepszą czechosłowacką wytwórnią lotniczą. W kwietniu 1923 roku czechosłowackie lotnictwo wojskowe zwróciło się do wytwórni Aero o budowę nowego samolotu rozpoznawczego i zamówiło na początek dwie serie takich samolotów w łącznej ilości 50 sztuk. Prototyp tego samolotu oznaczono jako A-12, został on oblatany jesienią 1923 roku i zaraz rozpoczęto jego produkcję seryjną. Lotnictwo wojskowe w listopadzie 1923 roku zamówiło kolejna serię 26 samolotów, a w grudniu 1924 kolejne 18 samolotów. Łącznie w latach 1923 – 1925 zbudowano 94 samoloty tego typu, przy czym 12 samolotów, których kadłuby wykonano w wytwórni Aero, zbudowano w wytwórni Letov.

Samolot ten stał się podstawą do budowy kolejnego samolotu rozpoznawczego, który otrzymał oznaczenie Aero A-11.

Użycie w lotnictwie

Samoloty Aero A-12 były systematycznie wprowadzane do lotnictwa czechosłowackiego od roku 1924, gdzie używano ich jako samolotów rozpoznawczych i lekkich samolotów bombowych. Na samolotach tego typu piloci wojskowi uczestniczyli w zawodach lotniczych, zajmując czołowe miejsca, a kpt. Kalla ustanowił w czasie takich zawodów rekord prędkości w locie okrężnym samolotów dwumiejscowych, osiągając wynik 202,1 km/h.

Opis techniczny

Samolot Aero A-12 był dwumiejscowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub miał konstrukcję zbudowaną z metalowych rur stalowych, natomiast skrzydła – drewnianą. Podwozie klasyczne – stałe, z płozą ogonową.

Napęd stanowił silnik rzędowy 6-cylindrowy umieszczony z przodu kadłuba, chłodzony cieczą, chłodnice umieszczono po bokach silnika. Napędzał on dwułopatowe śmigło.

Uzbrojenie stanowiły: 1 zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers wz. 09 kal. 7,7 mm – obsługiwane przez pilota, 2 sprzężone ruchome karabiny maszynowe Lewis wz. 15 kal. 7,7 mm – obsługiwane przez obserwatora-strzelca. Samolot mógł przenosić także bomby lotnicze o łącznej wadze 200 kg. Wyposażony był również w aparat fotograficzny i radiostację.

Bibliografia

  • Václav Němeček: Československá letadla (I) 1918 - 1945. Praga: Vydavateľstvo Naše vojsko, 1983, s. 71-72, 248-249. (cz.)

Media użyte na tej stronie