Aero A-18
.jpg) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Czechosłowacja |
|---|---|
| Producent | Aero Vodochody |
| Konstruktor | Antonín Husník |
| Typ | samolot myśliwski |
| Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | marzec 1923 |
| Lata produkcji | 1923 – 1924 |
| Wycofanie ze służby | 1931 |
| Liczba egzemplarzy | 20[1] |
| Dane techniczne | |
| Napęd | silnik rzędowy Walter W-III |
| Moc | 185 KM (138 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 7,60 m |
| Długość | 5,90 m |
| Wysokość | 2,86 m |
| Powierzchnia nośna | 15,90 m² |
| Masa | |
| Własna | 637 kg |
| Startowa | 826 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 229 km/h |
| Prędkość przelotowa | 195 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 8,5 min. na pułap 5000 m |
| Pułap | 8000 m |
| Zasięg | 400 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm, zsynchronizowane (zapas nabojów – 500 szt.) | |
| Użytkownicy | |
| Czechosłowacja | |
| Rzuty | |
 | |
Aero A-18 — czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
Historia
Samolot został zaprojektowany przez inż. A. Husnika z wytwórni lotniczej Aero w 1923 roku jako kontynuacja wcześniejszych konstrukcji Aero Ae-04, aby spełnić wymagania stawiane przez armię czechosłowacką.
Prototyp samolotu został oblatany w marcu 1923 roku, a następnie wprowadzony do produkcji seryjne w zamówionej serii 20 samolotów tego typu. Po wyprodukowaniu tych samolotów zrezygnowano z dalszej produkcji samolotów wobec wprowadzenia do produkcji nowszych konstrukcji A-19 i A-20.
Oprócz serii samolotów przeznaczonych dla lotnictwa wojskowego, w wytwórni zbudowano jeszcze dwa samoloty tego typu przeznaczone do wyścigów lotniczych, w których zastosowano mocniejsze silniki Walter W-IV o mocy 300 KM. Miały także krótsze skrzydła od wersji wojskowej, a przez to mniejsza powierzchnie nośna. Samoloty te zostały oznaczone jako A.18B i A.18C.
Użycie bojowe samolotu
Samoloty Aero A-18 wprowadzono do lotnictwa czechosłowackiego w 1924 roku w eskadrach myśliwskich 2 Pułku Lotniczego w Ołomuńcu, gdzie były użytkowane do 1931 roku, gdy zastąpiono je nowszymi typami samolotów.
Samoloty w wersji sportowej A-18B i A-18C były użytkowane w zawodach lotniczych w latach 1923 – 1924, jednak z uwagi na ich zawodność szybko wycofano je z użytku.
Opis techniczny
Samolot Aero A-18 był dwupłatowym samolotem myśliwskim o konstrukcji mieszanej. Dolne płaty skrzydeł były krótsze niż górne. Kabina odkryte. Podwozie klasyczne – stałe, kołowe, istniała możliwość zamontowania płóz do lądowania na śniegu. Napęd stanowił silnik rzędowy Walter W-III produkcji czechosłowackiej, który był licencyjną wersją niemieckiego silnika BMW IIIa.
Samolot wyposażony był w dwa zsynchronizowane ze śmigłem karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone w kadłubie, z zapasem 500 szt. naboi.
Przypisy
- ↑ Tylko wersja wojskowa samolotu myśliwskiego, dodatkowo zbudowano dwa samoloty w wersji sportowej.
Bibliografia
- Michael Sharpe: Biplanes, Triplanes and Seaplanes. Londyn: Amber Books Ltd., 2000, s. 16. ISBN 978-0760719930. (ang.)
Media użyte na tej stronie
