Aero A-300

Aero A-300
Dane podstawowe
Państwo	Czechosłowacja
Producent	Aero Vodochody
Typ	samolot bombowy
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji mieszanej, kabina zakryta, podwozie klasyczne – wciągane w locie
Załoga	4 (1 pilotów, bombardier/obserwator, 2 strzelców pokładowych)
Historia
Data oblotu	kwiecień 1938
Lata produkcji	1938
Dane techniczne
Napęd	2 x silniki gwiazdowe Bristol Mercury IX
Moc	830 KM (610 kW) (każdy)
Wymiary
Rozpiętość	19,20 m
Długość	13,50 m
Wysokość	3,55 m
Powierzchnia nośna	45,50 m²
Masa
Własna	4 337 kg
Startowa	6 040 kg
Osiągi
Prędkość maks.	456 km/h
Prędkość przelotowa	430 km/h
Pułap	9 400 m
Zasięg	2 200 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 ruchome karabiny maszynowe wz. 30 kal. 7,92 mm (1 w przodzie kadłuba w przeszklonej kabinie obserwatora/bombardiera, 1 w wysuwanej obrotowej wieżyczce na grzbiecie kadłuba za kabiną pilota i 1 w otwieranym tylnym dolnym stanowisku strzeleckim) 1000 kg bomb (w komorze bombowej w kadłubie)
Użytkownicy
Czechosłowacja, Niemcy
Rzuty

Aero A-300 – czechosłowacki prototyp samolotu bombowego, zbudowany w 1938 roku w wytwórni Aero Vodochody w Pradze.

Historia

Prototyp Aero A.300.1, latem 1938

W połowie lat trzydziestych czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej podjęło decyzję o wzmocnieniu swojego lotnictwa i zwróciła się do czechosłowackich wytwórni lotniczych o podjęcie prac nad opracowaniem nowych samolotów.

W lipcu 1936 roku firma Aero rozpoczęła pracę nad kolejną wersja samolotu bombowego, który oznaczono jako A-300, który był modyfikacją projektu samolotu A-206. W 1937 roku na wystawie w Pradze pokazano model samolotu A-300, który miał zmieniony układ skrzydeł, zmieniony kadłub z umieszczoną z przodu oszkloną kabiną obserwatora/bombardiera. Do jego napędu przewidziano silniki gwiazdowe Bristol Mercury IX o mocy 830 KM (610 kW) umieszczone w gondolach na skrzydłach. Zastosowano w nim również nowoczesne śmigła przestawialne i nowe usterzenie z podwójnymi statecznikami pionowymi.

Prace nad budową prototypu trwały do 1938 roku i został ostatecznie oblatany w kwietniu 1938 roku, w tym też roku skierowano go do badań w wojskowym instytucie lotniczym. Badania te potwierdziły jego zalety i znakomite osiągi. Jeszcze w 1938 roku czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej zamówiło 12 egzemplarzy tych samolotów, zainteresowało się również nimi Grecja, która również chciała wyprodukować 12 egzemplarzy tego samolotu na licencji. Jednak w związku z zajęciem w marcu 1939 roku Czechosłowacji przez Niemcy nie rozpoczęto jego produkcji seryjnej.

Zbudowany tylko jeden prototyp samolotu Aero A-300.

Użycie w lotnictwie

Samoloty Aero A-300 był używany tylko do badań, po zajęciu Czechosłowacji przez Niemcy, samolot został przekazany do badań w zakładach Focke-Wulf w Bremie. Tam po testach został on ostatecznie złomowany.

Opis konstrukcji

Samolot Aero A-300 był dwusilnikowym dolnopłatem wolnonośnym, samolotem bombowym o konstrukcji mieszanej – metalowej i drewnianej, pokrycie ze sklejki i płótna. Kabiny załogi zakryte. Podwozie trójkołowe – chowane w locie do gondoli silników, ze stałym kółkiem ogonowym. Napęd: dwa silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach. Śmigła trzyłopatowe, metalowe, przestawialne w locie.