Aerofłot
logo | ||||
| ||||
Historia | ||||
Data założenia | 3 lutego 1923[1] | |||
---|---|---|---|---|
Rozpoczęcie działalności | 15 lipca 1923 | |||
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Baza | Moskwa – SVO | |||
Węzeł | ||||
Kooperacja | ||||
Program lojalnościowy | Aeroflot Bonus | |||
Sojusz | ||||
Powiązania | Obecnie: W przeszłości:
| |||
Flota | ||||
Liczba samolotów | 247 | |||
Liczba tras | 146 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Członkowie zarządu | Vitaly Savelyev (CEO) | |||
Slogan | Sincerely Yours (Russian: Искренне ваш, Iskrenne vash) | |||
Strona internetowa |
Aeroflot, Aeroflot – Rosyjskie Linie Lotnicze Publiczna S.A. (ros. Публичное акционерное общество "Аэрофлот - российские авиалинии"[2]) – narodowy przewoźnik[3][4] i największa linia lotnicza Federacji Rosyjskiej[5]. Została założona i rozpoczęła działalność w 1923 roku, co czyni ją jedną z najstarszych działających do dzisiaj linii lotniczych na świecie. Aerofłot ma główną siedzibę w Centralnym okręgu administracyjnym Moskwy, a hub linii lotniczej to Międzynarodowy Port Lotniczy Moskwa-Szeremietiewo. Aerofłot lata na 146 lotnisk w 52 krajach.
Od założenia do początku lat 90. linia była narodowym przewoźnikiem i państwowym przedsiębiorstwem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). W tym okresie Aerofłot powiększył swoją flotę do ponad pięciu tysięcy wyprodukowanych w ZSRR samolotów i otworzyła krajową i międzynarodową sieć lotów, obejmującą ponad trzy tysiące miejsc docelowych, dzięki czemu w danym okresie była największą linią lotniczą na świecie[6][7]. Oprócz lotów komercyjnych Aerofłot zobowiązał się również do wykonywania lotów towarowych i służenia państwu poprzez pomoc wojsku. Z powodu posiadania ogromnej floty samolotów, linia miała o wiele więcej wypadków i katastrof niż konkurencja, przez co reputacja przewoźnika była na bardzo niskim poziomie[5]. Po rozpadzie ZSRR, przewoźnik został przekształcony w otwartą spółkę akcyjną i rozpoczął radykalny proces transformacji, drastycznie zmniejszając swoją flotę, jednocześnie kupując samoloty z zachodu i nowsze modele samolotów krajowych. Aerofłot skupił się głównie na rynku międzynarodowym. Agencja ratingowa Skytrax przyznała liniom 4 gwiazdki, ale w 2022 przyznany status został zawieszony[8].
Pod koniec roku 2017 Aerofłot kontrolował około 40% rynku lotniczego w Rosji[9]. Narodowy przewoźnik jest właścicielem Rossiya Airlines (linii lotniczej z siedzibą w Sankt Petersburgu), Pobedy (rosyjskiego taniego przewoźnika), oraz posiada 51% udziałów Aurory (linii lotniczej ze wschodu Rosji). Aerofłot i jego spółki zależne mają w posiadaniu 359 samolotów na 31 grudnia 2019 r.[10] składających się głównie z Airbusów i Boeingów oraz modeli krajowych takich jak Sukhoi Superjet 100. Aerofłot posiadał również spółkę cargo o nazwie Aerofłot-Cargo, jednak później oddział połączył się z macierzystą linią lotniczą[11][12].
W kwietniu 2006 roku Aerofłot został członkiem sojuszu SkyTeam. Od marca 2020 roku Rząd Federacji Rosyjskiej jest właścicielem 51% Aerofłotu za pośrednictwem Federalnej Agencji Zarządzania Majątkiem Państwowym, a reszta akcji jest w wolnym obrocie[13].
Chronologia
- 1 maja 1922 – uruchomienie pierwszej linii zagranicznej Moskwa-Królewiec
- 9 lutego 1923 – oficjalna data utworzenia towarzystwa lotniczego
- 17 marca 1923 – utworzenie towarzystwa lotniczego Dobrolet („Добролет”)
- 15 lipca 1923 – uruchomienie pierwszej linii wewnętrznej Moskwa – Niżnyj Nowgorod
- 29 października 1930 – przekształcenie towarzystwa Dobrolet we Wszechzwiązkowe Towarzystwo Cywilnej Floty Powietrznej przy Radzie Pracy i Obrony (Всесоюзное объединение Гражданского воздушного флота при Совете Труда и Обороны – ВО ГВФ)
- 6 listopada 1931 – otwarcie w Moskwie na centralnym lotnisku im. M.W.Frunze pierwszego w kraju portu lotniczego
- 25 lutego 1932 – powołano Główny Zarząd Floty Powietrznej (Главное управление воздушного флота)
- 26 marca 1932 – przyjęcie nazwy Aerofłot
- 21 listopada 1932 – przejęcie przez Główny Zarząd Cywilnej Floty Powietrznej lotnictwa rolniczego
- 19 maja 1934 – powołanie 12 zarządów terytorialnych
- 19 lipca 1937 powstał Zarząd Międzynarodowych Linii Powietrznych (Управление международных воздушных линий)
- czerwiec 1941 – podporządkowanie cywilnej floty powietrznej Narodowemu Komisariatowi Obrony
- 30 stycznia 1943 – otwarcie regularnego połączenia ZSRR przez Krasnojarsk z USA
- maj 1954 – podporządkowanie Głównego Zarządu Lotnictwa Cywilnego Radzie Ministrów ZSRR
- 1956 – wprowadzenie do eksploatacji na liniach wewnętrznych (Moskwa-Irkuck) i międzynarodowych (Moskwa-Praga) samolotu odrzutowego TU-104
- 1 czerwca 1960 – otwarcie portu przeznaczonego do obsługi międzynarodowego ruchu lotniczego Moskwa-Szeremietiewo
- 27 lipca 1964 – przekształcenie Głównego Zarządu Floty Powietrznej w Ministerstwo Lotnictwa Cywilnego ZSRR (Министерство гражданской авиации СССР)
- 31 grudnia 1965 – otwarcie w Moskwie miejskiego portu lotniczego
- 29 stycznia 1971 – zorganizowanie na bazie Zarządu Międzynarodowych Linii Lotniczych, Centralnego Zarządu Międzynarodowych Połączeń Lotniczych Aerofłotu (Центральное управление международных воздушных сообщений Аэрофлота – ЦУМВС), które stało się jedynym przewoźnikiem wykonującym rejsy międzynarodowe pod nazwą Radzieckie Linie Lotnicze Aerofłot („Аэрофлот – советские авиалинии”)
- 1989 – przystąpienie do Międzynarodowego Stowarzyszenia Przewoźników Powietrznych IATA
- czerwiec 1991 – utworzenie zjednoczenia produkcyjno-handlowego Radzieckie Linie Lotnicze Aerofłot (Производственно-коммерческое объединение „Аэрофлот – советские авиалинии”)
- 1992 – podział linii po rozpadzie Związku Radzieckiego. Na bazie Aerofłotu powstało według różnych ocen od 300 do 500 przewoźników lokalnych i regionalnych. Nowe przedsiębiorstwa zwykle tworzone były na bazie samolotów stacjonujących w poszczególnych portach lotniczych kraju. Stąd też i nazwy tworzonych wtedy linii często odwoływały się do nazw lotnisk (np. Pulkovo Airlines od lotniska Pułkowo czy Domodedovo Airlines od lotniska Domodiedowo). Niektóre z nowych przedsiębiorstw liczyły nawet po jednym czy kilka samolotów. Obecnie (2007) liczba linii lotniczych w Rosji w wyniku systematycznej konsolidacji spadła do 182.
Po podziale przedsiębiorstwa znak handlowy Aerofłot pozostawiono przewoźnikowi realizującemu połączenia międzynarodowe, który zasadniczo ograniczony został do samolotów stacjonujących na moskiewskim lotnisku Szeremietiewo. Przez krótki okres tak okrojony Aerofłot pozostawał monopolistą na liniach zagranicznych, ale wkrótce i tu musiał on stawić czoła konkurencji.
- 28 lipca 1992 – przekształcenie w otwarte towarzystwo akcyjne Rosyjskie Międzynarodowe Linie Lotnicze Aerofłot (открытое акционерное общество „Аэрофлот – российские международные авиалинии”)
- maj 1995 – wejście Aerofłotu w skład grupy finansowo-przemysłowej Rosyjskie Konsorcjum Lotnicze („Российский авиационный консорциум”)
- luty 2002 – pierwszy otwarty turniej szachowy Aerofłot Open, uznawany za najsilniejszy tego typu turniej na świecie
- kwiecień 2006 – Aerofłot jako pierwsze rosyjskie linie lotnicze dołączają do globalnego sojuszu przewoźników lotniczych (SkyTeam)
- 2009 oficjalne wycofanie z użytku samolotów Tu-154, jednak naprawdę samoloty latały do lata 2011 roku.
- 2011 Aerofłot odbiera 2 z 30 zamówionych samolotów konstrukcji rosyjskiej Suchoj SuperJet 100[14].
Rejsowe kierunki lotów
Afryka
Ameryka Północna
- Meksyk
- Stany Zjednoczone
- Los Angeles – Port lotniczy Los Angeles
- Nowy Jork – Port lotniczy Nowy Jork-JFK
- Waszyngton – Port lotniczy Waszyngton-Dulles
Ameryka Środkowa
- Kuba
- Hawana – Port lotniczy Hawana
- Dominikana
Azja
- Chiny
- Indie
- Delhi – Port lotniczy Indira Gandhi
- Indonezja
- Iran
- Izrael
- Japonia
- Tokio – Port lotniczy Tokio-Narita
- Kirgistan
- Korea Południowa
- Liban
- Malediwy
- Mongolia
- Sri Lanka
- Kolombo – Port lotniczy Kolombo (od 28 października 2018)[15]
- Syria
- Tadżykistan
- Tajlandia
- Uzbekistan
- Wietnam
- Hanoi – Port lotniczy Hanoi
- Ho Chi Minh – Port lotniczy Tân Sơn Nhất
- Zjednoczone Emiraty Arabskie
Europa
- Armenia
- Austria
- Wiedeń – Port lotniczy Wiedeń
- Salzburg – Port lotniczy Salzburg
- Innsbruck – Port lotniczy Innsbruck
- Azerbejdżan
- Belgia
- Białoruś
- Bułgaria
- Chorwacja
- Dubrownik – Port lotniczy Dubrownik
- Split – Port lotniczy Split
- Zagrzeb – Port lotniczy Zagrzeb
- Cypr
- Czarnogóra
- Czechy
- Karlowe Wary – Port lotniczy Karlovy Vary
- Praga – Port lotniczy Praga-Ruzyně
- Dania
- Finlandia
- Francja
- Grecja
- Ateny – Port lotniczy Ateny
- Saloniki – Port lotniczy Saloniki-Makedonia
- Heraklion – Port lotniczy Heraklion
- Hiszpania
- Barcelona – Port lotniczy Barcelona
- Madryt – Port lotniczy Madryt-Barajas
- Malaga – Port lotniczy Málaga
- Holandia
- Amsterdam – Port lotniczy Amsterdam
- Irlandia
- Dublin – Port lotniczy Dublin (od 28 października 2018)[16]
- Łotwa
- Niemcy
- Norwegia
- Polska
- Rosja
- Anapa – Port lotniczy Anapa
- Astrachań – Port lotniczy Astrachań-Narimanowo
- Barnauł – Port lotniczy Barnauł
- Chabarowsk – Port lotniczy Chabarowsk
- Chodżent – Port lotniczy Chodżent
- Gelendżyk – Port lotniczy Gelendżyk
- Irkuck – Port lotniczy Irkuck
- Iżewsk – Port lotniczy Iżewsk (od 28 października 2018)[17]
- Jekaterynburg – Port lotniczy Jekaterynburg
- Jużnosachalińsk – Port lotniczy Jużnosachalińsk
- Kaliningrad – Port lotniczy Kaliningrad
- Kazań – Port lotniczy Kazań
- Kemerowo – Port lotniczy Kemerowo
- Krasnodar – Port lotniczy Krasnodar
- Krasnojarsk – Port lotniczy Krasnojarsk
- Mineralne Wody – Port lotniczy Mineralne Wody
- Moskwa – Port lotniczy Moskwa-Szeremietiewo (hub)
- Nalczyk – Port lotniczy Nalczyk (od 28 października 2018)[18]
- Niżniewartowsk – Port lotniczy Niżniewartowsk
- Niżny Nowogród – Port lotniczy Niżny Nowogród
- Nowosybirsk – Port lotniczy Nowosybirsk-Tołmaczowo
- Omsk – Port lotniczy Omsk
- Perm – Port lotniczy Perm
- Pietropawłowsk Kamczacki – Port lotniczy Pietropawłowsk Kamczacki
- Rostów nad Donem – Port lotniczy Rostów nad Donem
- Samara – Port lotniczy Samara
- Sankt Petersburg – Port lotniczy Petersburg-Pułkowo
- Soczi – Port lotniczy Soczi-Adler
- Stawropol – Port lotniczy Stawropol-Szpakowskoje
- Symferopol – Port lotniczy Symferopol
- Tiumień – Port lotniczy Tiumeń
- Ufa – Port lotniczy Ufa
- Władykaukaz – Port lotniczy Władykaukaz-Biesłan (od 28 października 2018)[17]
- Władywostok – Port lotniczy Władywostok
- Wołgograd – Port lotniczy Wołgograd
- Rumunia
- Serbia
- Słowenia
- Lublana – Port lotniczy Lublana (od 28 października 2018)[16]
- Szwajcaria
- Szwecja
- Göteborg – Port lotniczy Göteborg-Landvetter (od 28 października 2018)[16]
- Sztokholm – Port lotniczy Sztokholm-Arlanda
- Turcja
- Węgry
- Budapeszt – Port lotniczy Budapeszt
- Wielka Brytania
- Włochy
Flota
W marcu 2021 linie dysponowały: A320-214 - 68, A-321-211 - 33, A-330-243 - 4, A-330-343 - 12, A350-941 - 1, B-737-8LJ - 19, Boeing B-737-800 - 28, Boeing B777-3MOER - 17, Boeing B777-300ER - 2, RRJ-95B - 39[2].
Samolot | Kraj Pochodzenia | Liczba | Liczba pasażerów (Business/Economy) |
---|---|---|---|
Airbus A320-200 | Francja | 70 | 140 (20/120) 158 (8/150) |
Airbus A321-200 | Francja | 36 | 170 (28/142) |
Airbus A330-200 | Francja | 5 | 241 (34/207) |
Airbus A330-300 | Francja | 17 | 302 (34/268) |
Boeing 737-800 | Stany Zjednoczone | 27 | bd. |
Boeing 777-300ER | Stany Zjednoczone | 16 | 402 (30/48/324) |
Suchoj Superjet 100-95 | Rosja | 32 | 87 (12/75) |
Iljuszyn Ił-96-300 | Rosja | 2 | |
Irkut MS-21 | Rosja | 0 | bd. |
Razem | 205 |
Wypadki lotnicze
- 28 czerwca 1982 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 8641. Jak-42, który leciał z Leningradu do Kijowa, nastąpiła awaria steru wysokości. Samolot rozbił się na Białorusi. Zginęły wówczas 132 osoby.
- 11 października 1984 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 3352. Tupolew Tu-154B1 lecący z Krasnodaru do Nowosybirska z międzylądowaniem w Omsku. Samolot rozbił się w Omsku podczas dobiegu na pasie startowym, uderzając w pojazdy obsługi naziemnej. W wyniku katastrofy zginęło 178 osób (w tym 4 osoby na ziemi).
- 10 lipca 1985 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 7425. Tupolew Tu-154B2 lecący z Karszy do Orenburga. Przyczyną katastrofy był błąd pilota, który postanowił zmniejszyć prędkość samolotu, co doprowadziło do przeciągnięcia i rozbicia samolotu. W katastrofie zginęło wówczas 200 osób.
- 22 marca 1994 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 593. Airbus A310 lecący z Moskwy do Hongkongu. W katastrofie zginęło 75 osób.
- 14 września 2008 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 821. Boeing 737-505 lecący z Moskwy do Permu, rozbił się podczas podejścia do lądowania. Załoga mylnie odczytywała wskazania aparatury. Samolot rozbił się niedaleko lotniska na skutek przeciągnięcia. Zginęło wówczas 88 osób.
- 5 maja 2019 roku. Katastrofa lotu Aerofłot 1492. Lecący do Murmańska samolot typu Suchoj Superjet 100 zapalił się w czasie lądowania na lotnisku Szeremietiewo, zginęło 41 osób.
Aerofłot w Polsce
Spółka Akcyjna „Aeroflot – Rosyjskie Linie Lotnicze” Oddział w RP adres: Al. Jerozolimskie 65/79 local 13.19, 00-679 Warszawa
Przypisy
- ↑ oficjalna strona Aeroflot.
- ↑ a b Kommierczeskije wozdusznyje pieriewozki, Oficyalnyj Intierniet-riesurs Fiedieralnogo agientstwa wozdusznogo transporta; Riejestr awiakompanij, 22 marca 2021 [dostęp 2021-04-18] (ros.).
- ↑ Messier-Bugatti carbon brakes for 32 Airbus A320s, „Aircraft Engineering and Aerospace Technology”, 71 (6), 1999, DOI: 10.1108/aeat.1999.12771fab.034, ISSN 0002-2667 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ September 2018, „TAPPI Journal”, 17 (09), 2018, DOI: 10.32964/tj17.09, ISSN 0734-1415 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ a b Alexander Eremichev , Marif Aslanov , Turkish Airlines Versus Aeroflot, „SSRN Electronic Journal”, 2019, DOI: 10.2139/ssrn.3390667, ISSN 1556-5068 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ USAF, Cable, HQ USAF to COMGENTHIRDAIRDIV, July 12, 1950, Top Secret, LOC., „Weapons of Mass Destruction”, DOI: 10.1163/9789004346673.wmdo-02_029 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Hunting, (Charles) Patrick (Maule), (16 Dec. 1910–21 March 1993), Chairman of Hunting Group, 1962–74, „Who Was Who”, Oxford University Press, 2007, DOI: 10.1093/ww/9780199540884.013.u173310 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Aeroflot Russian Airlines Star Rating has been suspended in 2022, Skytrax [dostęp 2022-09-06] (ang.).
- ↑ CODA:, University of Arizona Press, 30 października 2018, s. 273–312, DOI: 10.2307/j.ctv6zdc76.35, ISBN 978-0-8165-3916-1, JSTOR: j.ctv6zdc76.35 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ New books: March 2020, „Physics Today”, 2020 (3), 2020, 0303a, DOI: 10.1063/pt.6.3.20200303a, ISSN 1945-0699 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Advanced Composite Cargo Aircraft makes first flight, „Reinforced Plastics”, 53 (6), 2009, s. 4, DOI: 10.1016/s0034-3617(09)70228-0, ISSN 0034-3617 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ A123 Systems Goes Bankrupt, „Chemical & Engineering News Archive”, 90 (43), 2012, s. 8, DOI: 10.1021/cen-09043-notw2, ISSN 0009-2347 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Fifty Years of Aeroflot Diamond, Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, s. 339–339, DOI: 10.1007/978-3-540-72816-0_8304, ISBN 978-3-540-72795-8 [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Aeroflot puts its second Sukhoi Superjet 100 aircraft in operation. Sukhoi Company. [dostęp 2011-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-12)]. (ang.).
- ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Colombo service in late-Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).
- ↑ a b c UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes 3 European routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
- ↑ a b UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot continues to expand domestic routes in W18, „Routesonline” [dostęp 2018-08-21] (ang.).
- ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Aeroflot resumes Nalchik link from Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-18] (ang.).
- ↑ www.aeroflot.com: Aeroflot Airplanes. [dostęp 2012-11-12]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
bendera Indonesia
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Maldives. The colours used are Pantone 186 C for red and Pantone 348 C for green.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
(c) RIA Novosti archive, image #498005 / Zelma / CC-BY-SA 3.0
“Osh Airport”. Osh Airport.
Autor: Ercan Karakas, Licencja: GFDL
Aeroflot Ilyushin Il-96-300
Autor: Alexander Mishin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Aeroflot Tupolev Tu-154M RA-85643
Autor: Qalexx72, Licencja: CC BY-SA 3.0
2.08.2012 в рощино выполнил первый рейс Суперджет 100 , авиакомпания Аэрофлот
Autor: Lars Söderström, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tupolev Tu-124V of Aeroflot at Arlanda Airport
Autor: Christian Volpati, Licencja: GFDL 1.2
Aeroflot Yakovlev Yak-42
Autor:
How the world has changed. A little more than a decade ago, I could have titled this photo "meeting of the systems". Luckily the cold war is over, but other conflicts have taken its place.
Autor: SuperJet International, Licencja: CC BY-SA 2.0
SSJ100 Mikhail Vodopyanov
Autor: Lars Söderström, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tupolev Tu-104A of "Aeroflot" at Arlanda Airport
(c) Foma z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
VP-BDH Samolot DC-10 w wersji cargo w barwach linii Aerofłot na lotnisku Nowosybirsk-Tołmaczewo, 23 sierpnia 2005 r.
Autor: Lars Söderström, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ilyushin Il-18D of Aeroflot at Arlanda Airport
(c) Foma z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Samolot Iliuszyn Ił-86 w barwach rosyjskich linii lotnich Aerofłot - Moskwa, Szeremietiewo-1, sierpień 2002 r.
Autor: Konstantin von Wedelstaedt, Licencja: GFDL 1.2
Aeroflot Airbus A330-200 at LHR
Autor: Foma, Licencja: CC BY-SA 4.0
Aeroflot's B767-300 VP-BAX near the Moscow Sheremetevo-2 terminal
Autor: Eduard Marmet, Licencja: CC BY-SA 3.0
An Ilyushin Il-62 of Aeroflot at Orly Airport
Autor: Foma, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Samolot Airbus A-310 w barwach rosyjskich linii lotnich Aerofłot - Moskwa, Szeremietiewo-2, sierpień 2002 r.
Ту-144 On the international aerospace salon MAKS-2007
(c) Foma z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Tupolew Tu-114, jako pomnik na lotnisku Domodiedowo w Moskwie. Wrzesień 2005.
Autor: Marina Lystseva, Licencja: GFDL 1.2
Aeroflot Cargo McDonnell Douglas MD-11