Aerograf
Aerograf – miniaturowy „pistolet” do malowania precyzyjnego. Ręczne narzędzie niewielkich rozmiarów, służące do malowania metodą rozpylania farby przez strumień powietrza. Ślad farby charakteryzuje się równomiernym kryciem z rozmytymi brzegami.
Malować można swobodnie – nanosząc farbę bezpośrednio na pokrywaną powierzchnię, lub poprzez odpowiednie szablony. Aerograf służy zarówno do malowania powierzchni płaskich, jak i przedmiotów o skomplikowanych kształtach. Umożliwia malowanie precyzyjnych szczegółów. Stosowany jest w pracach retuszerskich, konserwatorskich, modelarskich, rzemieślniczym zdobieniu niewielkich przedmiotów, a także jako technika artystyczna (aerografika). Stosowanie wymiennych końcówek (na końcówkę składa się: dysza, łuska oraz iglica) umożliwia dobór kształtu i szerokości strumienia oraz rozmycia lub wyostrzenia krawędzi malowanych detali – odpowiednio do wykonywanej pracy.
Charakterystyczną cechą przy używaniu tej techniki malowania artystycznego jest sposób tworzenia się kolorów pośrednich – odcieni przez nakładanie na siebie kolorów podstawowych. Chcąc uzyskać na przykład barwę szarą można zastosować farbę czarną położoną w odpowiedniej ilości na białe tło. Technika ta przypomina trochę malarstwo laserunkowe znane od dawna w sztuce, jednak ze względu na jakość tworzonych przy jego użyciu przejść tonalnych stanowi kolejny krok na drodze dążenia do ideału w malarstwie hiperrealistycznym i tam chyba należy umiejscawiać tę sztukę. Trzeba jednak zaznaczyć, że malarze hiperrealistyczni posługujący się tradycyjnymi technikami – pędzlami i farbami olejnymi, akrylowymi dość podejrzliwie patrzą na twórców, którzy używają aerografów, zarzucając im zbytnie stechnicyzowanie hiperrealizmu i uprawianie tak zwanej „sztuki dla sztuki”.
Jednym z najbardziej znanych malarzy współczesnych używających aerografu w swoich pracach jest japoński hiperrealista Hajime Sorayama.
Właśnie ze względu na hiperrealistyczną jakość tworzonych za pomocą aerografu prac, techniki tej często używa się przy ilustracjach technicznych – przekrojach, rzutach architektonicznych, skomplikowanych mechanizmach. Te ostatnie zadania przejmują jednak ostatnio coraz bardziej komputery z racji opracowywania większości projektów w oparciu o modelowanie trójwymiarowe, które umożliwia dla tak stworzonych modeli wykonanie renderingów – czyli „wirtualnych zdjęć”.
Media użyte na tej stronie