Aerozole siarczanowe

Aerozole siarczanoweaerozole atmosferyczne zawierające siarczany lub kwas siarkowy. Biorą udział w jednym z mechanizmów nukleacji chmur w atmosferze[1][2].

Aerozole siarczanowe w stratosferze odgrywają istotną rolę w hipotezach inżynierii klimatu[3][4][5], podobną do roli aerozoli w stratosferze po wybuchu wulkanów. W tej hipotezie aerozole siarczanowe powodują oziębianie Ziemi poprzez rozpraszanie promieniowania słonecznego.

Przypisy

  1. Hans R. Pruppacher, James D. Klett: Microphysics of clouds and precipitation. Wyd. 2. Springer, 1997, s. ?. ISBN 978-0-7923-4211-3.
  2. Peter Victor Hobbs: Aerosol-cloud-climate interactions. Academic Press, 1993, s. ?. ISBN 978-0-12-350725-9.
  3. M.I. Budyko. The method of climate modification. „Meteor. Hydrol.”. 2, s. 91–97, 1974. 
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać F. J. Dyson, G. Marland: Technical fixes for the climatic effects of CO2. W: Workshop on the Global Effects of Carbon Dioxide from Fossil Fuels, Miami Beach, FL, March 7-11, 1977. W. P. Elliott, L. Machta (red.). U.S. Department of Energy, Assistant Secretary for Environmental Research, Office of Health and Environmental Research, 1979, s. 111–118. [dostęp 2017-02-02].
  5. Paul J. Crutzen. Albedo Enhancement by Stratospheric Sulfur Injections: A Contribution to Resolve a Policy Dilemma?. „Climatic Change”. 77 (3-4), s. 211-220, 2006. DOI: 10.1007/s10584-006-9101-y.