Afanasij Szczegłow

Afanasij Szczegłow

Афанасий Фёдорович Щеглов

generał armii
Pełne imię i nazwisko	Afanasij Fiodorowicz Szczegłow
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1912 Michali
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1995 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1929–1984
Siły zbrojne	Armia Czerwona Armia Radziecka
Stanowiska	dowódca 63 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej, 30 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego, przedstawiciel Układu Warszawskiego w Polsce
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: wojna zimowa obrona Leningradu
Odznaczenia

Afanasij Fiodorowicz Szczegłow (ros. Афанасий Фёдорович Щеглов, ur. 2 stycznia^?/ 15 stycznia 1912 we wsi Michali w guberni twerskiej, zm. 28 stycznia 1995 w Moskwie) – radziecki generał armii, Bohater Związku Radzieckiego (1944^[1]), członek KPZR od 1939.

Życiorys

Afanasij Szczegłow urodził się 2 stycznia^?/ 15 stycznia 1912 roku we wsi Michali w guberni twerskiej (obecnie położona w rejonie oleninskim, na terenie obwodu twerskiego. Pochodził z rodziny chłopskiej. Służbę w Armii Czerwonej pełnił od 1929. W 1933 ukończył Połączoną Szkołę Wojskową Ogólnorosyjskiego Komitetu Wykonawczego (szkoła wojsk wewnętrznych). W 1939 ukończył studia w Akademii Wojskowej im. M. Frunzego.

Uczestnik wojny radziecko-fińskiej i II wojny światowej. W latach 1941–1942 dowodził pułkiem artylerii na Froncie Północnym. W 1943 dowódca 63 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej, w 1944 dowódca 30 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego w składzie 42 Armii na Froncie Północnym, a następnie – na Froncie Leningradzkim. W czasie obrony Leningradu nazywany przez Niemców „ryżą śmiercią”. Za jego głowę Niemcy wyznaczyli nagrodę 100 tys. marek. Przyjmował kapitulację zgrupowania niemieckiego w Kurlandii.

Po wojnie pełnił służbę w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju. Dowódca Okręgu OPK w Baku w latach 1959–1966. Od lipca 1966 pierwszy zastępca głównodowodzącego Wojsk Obrony Powietrznej Kraju ZSRR. Od kwietnia 1974 do 1984 przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego w Polsce.

W okresie „Solidarności” w Polsce 1980–1981 wywierał naciski na polskie władze partyjne i wojskowe do brutalnego rozprawienia się z opozycją polityczną. Był jednym ze współautorów planu obrony przeciwlotniczej Egiptu w czasie wojen z Izraelem w 1967 oraz 1973.

Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 6–8 kadencji. Zmarł 28 stycznia 1995 roku. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Odznaczenia

• Order Lenina – czterokrotnie
• Order Rewolucji Październikowej
• Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy
• Order Suworowa II stopnia
• Order Aleksandra Newskiego (Związek Radziecki)
• Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopnia

Przypisy

Bibliografia

• Wojciech Jaruzelski, Pod prąd. Refleksje rocznicowe, Wydawnictwo Comandor, Warszawa 2005, s. 125
• Wojciech Jaruzelski, Stan wojenny - dlaczego?, Oficyna Wydawnicza „BGW”, Warszawa 1992, s. 154
• (ros.) Bohaterowie Związku Radzieckiego. Krótki słownik biograficzny, t. II, Moskwa 1988
• Щеглов Афанасий Фёдорович (1912 - 1995) (ros.)
• Щеглов Афанасий Фёдорович (ros.)
• The Generals of World War II (ang.)