Afera Olina

Józef Oleksy

Afera Olina – afera, która wybuchła pod koniec grudnia 1995 po tym, jak Andrzej Milczanowski oskarżył z trybuny sejmowej urzędującego premiera Józefa Oleksego o współpracę z rezydentami KGB w Polsce: Władimirem Ałganowem i Grigorijem Jakimiszynem^[1].

Przebieg

Po wszczęciu przez prokuraturę wojskową śledztwa w tej sprawie Józef Oleksy podał się do dymisji 24 stycznia 1996 roku. Śledztwo umorzono uznając, że nie wiadomo, kim był szpieg o pseudonimie „Olin”. Śledztwo wykazało również, że nie ma żadnych dowodów na jakikolwiek związek Józefa Oleksego z oskarżeniami wysuwanymi pod jego adresem^[2]. Afera ta poważnie nadszarpnęła dalszą karierę polityczną Oleksego. W wyniku afery rząd Oleksego podał się do dymisji. Afera wpłynęła też negatywnie na wizerunek elit politycznych i Urzędu Ochrony Państwa, na którego materiały operacyjne powoływał się ówczesny minister spraw wewnętrznych Andrzej Milczanowski.

Po zakończeniu śledztwa została wydana tzw. „Biała księga”, zawierająca materiały ze śledztwa.

Andriej Sołdatow, współautor książki o rosyjskiej tajnej policji Nowa arystokracja, twierdzi, że afera „Olina” – największa afera szpiegowska III RP – była prowokacją rosyjskich służb specjalnych, której celem była blokada wejścia Polski do NATO^[3]. Andrzej Milczanowski nie zgadza się jednak z wnioskami Sołdatowa, twierdząc, że rosyjskie służby specjalne unikają jakichkolwiek działań mogących doprowadzić do potwierdzenia istnienia „Olina”. Jest to – według Milczanowskiego – faktyczny powód, dla którego wobec zwerbowanego przez polski wywiad Jakimiszyna nie wyciągnięto konsekwencji^[2].

Linki zewnętrzne

• J. Jachowicz: Operacja Majorka, Gazeta Wyborcza, 13.01.1996
• O aferze Olina z K. Kozłowskim, H. Jasikiem, K. Miodowiczem rozmawiają W. Bereś, K. Burnetko i E. Miszczak – UOP – pułapka na myszy, Tygodnik Powszechny nr 6/96
• Karol Sławik: Działania operacyjno-rozpoznawcze i wykrywcze w świetle "Białej księgi", Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego – Roczniki Prawnicze.

Bibliografia

• Ryszard Badowski: Ałganow Jakimiszyn i inni. Warszawa: Kto jest Kim, 1996. ISBN 83906213-0-4.

Przypisy