Afro Kolektyw

Afro Kolektyw
Rok założenia

1999

Pochodzenie

 Polska (Warszawa)

Gatunek

hip-hop[1], pop rock[1]

Wydawnictwo

Universal Music Polska

Skład
Michał „Afrojax” Hoffmann – MC
Basia Derlak – wokal
Maciek Szczyciński – gitara basowa
Michał Szturomski – gitara elektryczna
Miłosz Wośko – keyboard
Tomasz Waldowski – perkusja
Byli członkowie
Paweł „Nestor” Rymsza – MC (1999–2002)
Mariusz Chibowski – gitara basowa (2003–2009)
Andrzej Pieszak – keyboard (2009)
Joanna Duda – keyboard (2009–2010)
Remek Zawadzki – perkusja (2008–2014)
Stefan Głowacki – keyboard (2010-2014)
Rafał Ptaszyński – gitara basowa (2009-2015)
Artur Chaber – perkusja
Strona internetowa

Afro Kolektyw – polska grupa muzyczna powstała w 1999 roku w Warszawie[2]. W latach 1999–2010 formacja wykonywała hip-hop z wpływami acid jazzu. Jej styl określano jako „organiczny hip-hop jazz” (tj. bez użycia sampli). Wraz z początkiem nowej dekady zespół dokonał zwrotu stylistycznego.

W 2015 roku zespół został rozwiązany[3]. Pod koniec 2021 roku Afro Kolektyw reaktywował się w nowym składzie z Basią Derlak jako wokalistką[4]. W 2022 roku zespół zapowiedział nową płytę "Ostatnie słowo" na jesień tego roku[5].

Historia

Miłosz Wośko (2019)

Pełnoprawny debiut fonograficzny Afro Kolektywu zatytułowany Płyta pilśniowa wydano w 2001 roku (wyd. T1 / Pomaton EMI). Płytę promowały single: „Czytaj z ruchu moich ust”, „Seksualna czekolada” i „Karl Malone”.

Po długiej przerwie w działalności, w 2006 roku Kolektyw powrócił z kolejnym albumem Czarno widzę (wyd. Blend Records / Rockers Publishing), nagranym w nowym składzie, już bez drugiego MC – „Nestora". Pojawiły się na nim gościnnie czołowe postaci polskiej sceny hip-hopowej (Duże Pe oraz Lilu) i jazzowej (m.in. Łukasz Poprawski i Marcin Masecki). Promowały go dwa single: „Trener Szewczyk” (nagroda Biser Polskiego Radia BIS w kategorii „najlepszy tekst") oraz „Gramy dalej” (15. miejsce w rankingu singli dekady portalu Porcys). Zespół wystąpił na festiwalach: Open'er Festival oraz Off Festival, zagrał również trzy koncerty na antenie radiowej Trójki.

W listopadzie 2008 r. ukazał się trzeci album, pt. Połącz kropki (wyd. Polskie Radio). Wśród gości znaleźli się liderzy Kapeli ze Wsi Warszawa, Grupy MoCarta, zespołów Muchy i Dagadana. Pierwszym singlem promującym była piosenka „Przepraszam” (gościnnie: Kinga Miśkiewicz z Furii Futrzaków). Drugi singiel, „Mężczyźni są odrażająco brudni i źli” został wybrany jedną z 10 najważniejszych piosenek dekady według portalu Onet.pl. W czerwcu 2010 roku zespół zarejestrował i opublikował utwór „Hymn polskiej reprezentacji na MŚ w RPA 2010”, będący parodią tzw. piosenek mundialowych, doszedł on do 31. miejsca na Liście Przebojów Trójki.

W 2011 roku muzycy przeszli z repertuaru hip-hopowego na popowy i podpisali kontrakt wydawniczy z Universal Music Polska. 20 stycznia 2012 roku ukazała się płyta Piosenki po polsku. Na długo przed premierą zaprezentowano piosenkę „Wiążę sobie krawat”, która dotarła do 4. miejsca na Liście Przebojów Trójki. Kolejny singiel „Czasem pada śnieg w styczniu (zakazane warzywo)” prezentował już o wiele bardziej radykalną zmianę stylistyczną, co spotkało się ze skrajnymi reakcjami fanów. Afro Kolektyw szybko zareagował na te komentarze, upubliczniając ironiczny, „pilśniowy” remix utworu, parodiujący własną debiutancką płytę. Ostatnim singlem był faworyt publiczności, "Niemęskie granie", który dotarł do miejsca 9. na Liście Przebojów Trójki.

W 2014 roku ukazał się ostatni album grupy, utrzymany w stylistyce balladowo-jazzowej. Muzycy zniechęceni jego chłodnym przyjęciem postanowili zagrać pożegnalną trasę (już jako kwartet, bez Głowackiego – którego obowiązki przejął Hoffmann – i Zawadzkiego), po czym zakończyć działalność Afro Kolektywu. W 2015 roku zespół został rozwiązany[3].

W 2021 zespół ogłosił reaktywację i zapowiedział nową płytę na wiosnę 2023[6].

Dyskografia

Albumy
TytułDane dot. albumuPozycja na liścieSprzedaż
POL
Negatywne wibracje
  • Data: 1999
  • Wydawca: Funkee Kind Records, Unc.
—
Płyta pilśniowa
  • Data: 8 grudnia 2001
  • Wydawca: T1-Teraz
—
  • POL: 5 tys.+[7]
Czarno widzę
  • Data: 6 lutego 2006
  • Wydawca: Blend Records
—
Połącz kropki
  • Data: 17 listopada 2008
  • Wydawca: Polskie Radio
—
Piosenki po polsku
  • Data: 23 stycznia 2012[8]
  • Wydawca: Universal Music Polska
30[9]
46 minut Sodomy
  • Data: 21 października 2014[10]
  • Wydawca: Universal Music Polska
—
„—” album nie był notowany.
Notowane utwory
TytułRokPozycja na liścieAlbum
SLiP
[11]		LP3
[12]
„Przepraszam”2008—35Połącz kropki
„Hymn polskiej reprezentacji na MŚ RPA 2010”20102431—
„Wiążę sobie krawat”2011—4Piosenki po polsku
„Niemęskie granie”2012—9
„—” utwór nie był notowany.
Występy gościnne
AlbumRokUtwórŹródło
Tymon (Świntuch) – Świntuszenie2000„Zrób to sam” (gościnnie: Afro Kolektyw)[13]

Teledyski

TytułRokReżyseriaAlbum
„Czytaj z ruchu moich ust”2001
—
Płyta pilśniowa
„Gramy dalej”2006Grupa 13[14]Czarno widzę
„Przepraszam”2008Filip Tymczyszyn[15]Połącz kropki
„Mężczyźni są odrażająco brudni i źli”2009Przedmarańcza[16]
„Hymn polskiej reprezentacji na Mistrzostwa Świata RPA 2010”2010Michał Hoffmann, Kuba Kaliciński
—
„Wiążę sobie krawat”2011Afro Kolektyw[17]Piosenki po polsku
„Czasem pada śnieg w styczniu”2012Andrzej Szajewski, Przemek Kulikowski[18]
„Jeżeli kiedyś zabraknie mnie”Andrzej Szajewski, Przemek Kulikowski[19]
„Pijany mistrz”[20]2014Michał Hoffmann46 minut Sodomy

Przypisy

  1. ↑ a b Andrzej Cała: Afro Kolektyw – „Piosenki po polsku”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-13)]. (pol.).
  2. ↑ Andrzej Cała, Radek Miszczak: Beaty, rymy, życie. Leksykon muzyki hip-hop. Poznań: Kurpisz S.A., 2005, s. 59. ISBN 83-89738-75-9.
  3. ↑ a b Krzysztof Żyła: To koniec Afro Kolektywu. Przed zespołem ostatnie koncerty. warszawa.naszemiasto.pl. [dostęp 2015-04-13]. (pol.).
  4. ↑ Wpis na Facebooku, Facebook, 23 grudnia 2021 [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  5. ↑ Wpis na Facebooku, Facebook, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  6. ↑ Afro Kolektyw: Jestem kukłą miotaną przez fale dopaminy, endorfiny, oksytocyny i serotoniny, Soundrive [dostęp 2022-10-18] (pol.).
  7. ↑ Afro Kolektyw – piosenki, płyty, biografia. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  8. ↑ Afro Kolektyw – „Piosenki po polsku”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-01-28]. (pol.).
  9. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 23.01.2012 – 29.01.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-02-03]. (pol.).
  10. ↑ Afro Kolektyw – „46 minut Sodomy”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-01-28]. (pol.).
  11. ↑ SLiP – Statystyki dla wykonawcy Afro Kolektyw. radioszczecin.pl. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  12. ↑ LP3 – Statystyki dla wykonawcy Afro Kolektyw. lp3.pl. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)]. (pol.).
  13. ↑ Tymon – „Świntuch”. hiphopedia.info. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-01)]. (pol.).
  14. ↑ Afro Kolektyw – „Gramy dalej”. hip-hop.pl. [dostęp 2011-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)].
  15. ↑ Afro Kolektyw – „Przepraszam”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-06-26]. (pol.).
  16. ↑ Afro Kolektyw – „Mężczyźni są odrażająco brudni i źli”. youtube.com. [dostęp 2011-06-26]. (pol.).
  17. ↑ Afro Kolektyw – „Wiążę sobie krawat”. youtube.com. [dostęp 2011-06-26]. (pol.).
  18. ↑ Afro Kolektyw: „Piosenki po polsku”. muzyka.interia.pl. [dostęp 2012-05-23]. (pol.).
  19. ↑ Afro Kolektyw „Jeżeli kiedyś zabraknie mnie”, Vimeo [dostęp 2016-02-09].
  20. ↑ Afro Kolektyw – „Pijany mistrz” (wideo). cgm.pl. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-13)]. (pol.).

Media użyte na tej stronie

Milosz Wosko Katowice 2019.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miłosz Wośko podczas plenerowego koncertu SBB i gości „Wolność z nami” w Katowicach, na placu Sejmu Śląskiego (wstęp wolny)