Agardyt

Agardyt

(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0 Zielone igiełkowate kryształy agardytu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	((Ce,La,Nd,Y,Ca)Cu6(AsO4)3(OH)6·3(H2O))
Twardość w skali Mohsa	3–4[1]
Przełam	nierówny, włóknisty
Łupliwość	brak
Pokrój kryształu	wydłużone, długości kilku milimetrów, zebrane w wiązki igiełek
Układ krystalograficzny	heksagonalny[1]
Gęstość minerału	3,72 g/cm³[1]
Właściwości optyczne
Barwa	żółtawozielony do niebieskawo zielonego[1]
Rysa	zielonawa
Połysk	szklisty lub jedwabisty

Agardyt – minerał, trójwodny zasadowy arsenian wapnia, miedzi i metali ziem rzadkich: ceru, lantanu, neodymu i itru. Udokładnioną nazwę minerału tworzy się od najliczniej występującego w nim pierwiastka ziem rzadkich, np. agardyt cerowy lub agardyt neodymowy. Tworzy on zbite wiązki igiełkowych kryształków^[1]. Są one kruche i niełupliwe^[1]. Połysk jest jedwabisty albo szklisty. Barwa waha się od oliwkowozielonej do niebieskozielonej^[1]. Po raz pierwszy znaleziony i opisany w 1970 roku w Schwarzwaldzie. Został nazwany na cześć francuskiego geologa Jules'a Agarda.

Występowanie

Ten rzadki minerał występuje strefie utleniania złóż kruszców miedzi^[1] w np. w Bou Skour w Maroku^[1], w Niemczech w Schwarzwaldzie i Saksonii^[1] oraz w Laurion w Grecji. Towarzyszą mu azuryt^[1], malachit^[1], kupryt^[1], miedź rodzima, kwarc^[1], adamit, olivenit i limonit.

Rozpoznawanie

Agardyt w porównaniu do białawozielonego olivenitu tworzy cieńsze igiełki o barwie żółtawozielonej do niebieskozielonej. Podobnie też może wyglądać malachit, który jednak burzy wydzielając dwutlenek węgla po skropieniu kwasem.

Przypisy

Bibliografia

• Helga Hofman: Minerały Rozpoznać – Podziwiać – Chronić. Warszawa: Bauer-Weltbild Media Sp.z o.o, 2001, s. 58. ISBN 83-88729-76-4.
• https://web.archive.org/web/20110116132625/http://mineraly.rolnicy.com/agardyt/
• http://webmineral.com/data/Agardite-%28Ce%29.shtml