Agata Duda-Gracz

Agata Duda-Gracz
Data i miejsce urodzenia

1974
Katowice

Dziedzina sztuki

reżyserka teatralna i scenografka

Agata Duda-Gracz (ur. 1974 w Katowicach[1]) – polska reżyserka teatralna i scenografka.

Życiorys

Agata Duda-Gracz jest córką malarza Jerzego Dudy-Gracza i Wilmy Dudy-Gracz (zm. 2020).

Ukończyła historię sztuki ze specjalizacją mediewista-bizantolog na Uniwersytecie Jagiellońskim (1998) i Wydział Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (2002)[2].

Była żoną aktora Marcina Sianko (ur. 1975), z którym ma syna Stanisława (ur. 2005).

Kariera

Debiutowała jako reżyser spektaklem Kain George’a Byrona w Teatrze im. Witkiewicza w Zakopanem (1998)[3]. W krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego Abelarda i Heloizę Rogera Vaillanda (2001). Zrealizowała ponad 20 spektakli jako reżyser, scenograf i kostiumograf w teatrach w Kaliszu, Krakowie, Łodzi, Warszawie, Wrocławiu i Zakopanem.

W 2001 wyróżniona nagrodą „Ludwika” za najlepszą scenografię (2000, 2001)[3]. W 2005 dokonała adaptacji, wyreżyserowała i zaprojektowała scenografię do spektaklu TV Kreatura[4]. W 2009 wyróżniona krakowskim „Złotym Laurem” za mistrzostwo w sztuce za rok 2008, a w 2010 dwiema nagrodami Złota Maska za najlepszą reżyserię i scenografię w sezonie 2009/2010[2]. W 2011 wyróżniona nagrodą dla najlepszego przedstawienia, reżyserii i scenografii w plebiscycie publiczności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, nagroda dla Ojca Agaty Dudy-Gracz na motywach Świętokradztwa Oskara Jana Tauschinskiego[5].

Laureatka Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rok 2017[6].

Przypisy

  1. Zespół – Agata Duda-Gracz, Teatr Muzyczny w Gdyni [dostęp 2020-03-17].
  2. a b Agata Duda-Gracz. dlaStudenta.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
  3. a b Duda-Gracz Agata. Onet.Wiem. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-29)]. (pol.).
  4. Agata Duda-Gracz w bazie filmpolski.pl
  5. Monika Mokrzycka-Pokora: Agata Duda-Gracz. culture.pl. [dostęp 2015-05-14]. (pol.).
  6. Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya’ 2017, AICT Polska [dostęp 2017-12-29] (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne