Agaton (papież)
| Papież Biskup Rzymu | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania | 27 czerwca 678–10 stycznia 681 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat | 27 czerwca 678 |
 | |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | 10 stycznia – Kościół katolicki |
Agaton (ur. na Sycylii, zm. 10 stycznia 681[1]) – święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, 79. papież w okresie 27 czerwca 678 do 10 stycznia 681[2].
Życiorys
Był synem bogatej rodziny greckiej osiadłej na Sycylii i mnichem[1]. Po śmierci rodziców rozdał ich majątek i wycofał się do klasztoru w Palermo.
Nawiązał stosunki z biskupami angielskimi i wskazał na Irlandię jako na ośrodek kultury. Po konsekracji cesarz Konstantyn IV zaprosił papieża do przedyskutowania kwestii monoteletyzmu[1]. Agaton z radością się na to zgodził, lecz najpierw odbył 4 synody: m.in. w Hatfield pod przewodnictwem abpa Teodora i w Rzymie 27 marca 680, któremu osobiście przewodniczył[1]. Następnie zwołał Sobór konstantynopolitański III (680–681), który potępił monofizytyzm, co przyczyniło się do przywrócenia założeń soboru chalcedońskiego i zakończenia schizmy pomiędzy Rzymem, a Konstantynopolem[2]. Papież zmarł w Rzymie, podczas trwania soboru, lecz jego założenia zostały przyjęte[1].
27 marca 680 spotkał się z arcybiskupem Rawenny Teodorem na synodzie rzymskim. Udało mu się wynegocjować ostateczne zakończenie autonomii Rawenny w zamian za konsekrację i wręczenie paliusza nowym arcybiskupom przez papieża[1]. Ponieważ stan finansów Kościoła za jego pontyfikatu był tragiczny, Agaton sam pełnił funkcję skarbnika[1]. Dzięki temu uzyskał od cesarza zgodę na zwolnienie z opłat dla egzarchy raweńskiego, w zamian za przywrócenie praktyki zatwierdzania papieża przez cesarza bizantyńskiego[1].
Wysłużył sobie tytuł Taumaturga ze względu na liczne cuda których według Kościoła katolickiego dokonał; został kanonizowany. W chwili objęcia tronu papieskiego miał przeszło 100 lat, co czyni go najstarszym wybranym papieżem w historii.
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci[1]. Cerkiew prawosławna wspomina świętego papieża 20 lutego/5 marca[a][3], tj. 5 marca (w roku przestępnym 4 marca) według kalendarza gregoriańskiego.
Zobacz też
- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 112–114. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 42–43. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Poznań: Pallottinum, 1996, s. 78. ISBN 83-7014-248-6.
Bibliografia
- Pope St. Agatho. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-02]. (ang.).
- Portal Katolicyzm
- Kategoria Papieże
- Poczet papieży
- Kategoria:Papieże
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |
Media użyte na tej stronie
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
Autor:
Oleografia Panigati e Meneghini Milano
cropped by myself, Licencja: CC0Pope Agatho (died January 681)
This illustration is from The Lives and Times of the Popes by Chevalier Artaud de Montor, New York: The Catholic Publication Society of America, 1911. It was originally published in 1842.