Agencja towarzyska
 | Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Agencja towarzyska – firma, przedsiębiorstwo lub inna forma działalności oficjalnie zajmująca się pośrednictwem w wynajmie osób do towarzystwa, najczęściej trudniąca się czerpaniem korzyści z prostytucji.
Nazwy agencja towarzyska, w eufemistycznym znaczeniu, używają w Polsce, domy publiczne i inne – legalne lub nie – przedsięwzięcia oferujące usługi prostytutek.
W Polsce agencje towarzyskie mają swoje strony internetowe, reklamują się na serwisach pornograficznych i w ogłoszeniach prasowych. Ulotki reklamowe oferujące usługi agencji rozpowszechniane są na przykład w miastach targowych podczas targów, wkładane za wycieraczki samochodów itp. Agencje współpracują też z wybranymi taksówkarzami w celu werbowania klientów[1][2].
Prostytucja w Polsce nie jest karalna, natomiast Kodeks karny przewiduje kary za prowadzenie domów publicznych, czyli za sutenerstwo (czerpanie korzyści majątkowych z cudzego nierządu), a także za stręczycielstwo (nakłanianie do nierządu) i kuplerstwo (ułatwianie cudzego nierządu)[3]. Właścicielom lub osobom prowadzącym agencje towarzyskie nie sposób jednak dowieść zarzutu „czerpania korzyści z prostytucji”[4] – gdyż wskazują, że to, co klient(ka) i pracownik/ca agencji robią za zamkniętymi drzwiami, jest już prywatną sprawą dwojga dorosłych ludzi i nie mają na to wpływu inne osoby. W praktyce występują trudności ze ściganiem prowadzenia agencji towarzyskiej, gdyż występują poważne problemy ze zbieraniem dowodów. Prokuratura w Lesznie w 1996 r., jako jedna z pierwszych w kraju, sporządziła akt oskarżenia przeciwko właścicielom agencji[5].
Klienci uprawiający w agencjach towarzyskich seks bez zabezpieczeń (bez, z reguły obowiązkowych, prezerwatyw) narażają się na choroby przenoszone drogą płciową, takie jak: choroby zakaźne i pasożytnicze, przenoszone na drodze kontaktu płciowego.
Z raportu przedstawionego na konferencji na temat handlu ludźmi 22 marca 2004 w Sejmie wynika, że Polska stała się krajem docelowym w tranzycie kobiet z Europy Wschodniej do polskich domów publicznych (agencje towarzyskie, mieszkaniówki, dla prostytuowania się przy drogach i stacjach benzynowych)[6].
Przypisy
- ↑ Kierunek: agencja towarzyska > Sprawy intymne. [dostęp 2009-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-25)].
- ↑ Agencje towarzyskie płacą taksówkarzom. A ci dowożą klientów – wspolczesna.pl. www.wspolczesna.pl. [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Andrzej Marek, Kodeks karny. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2005, s. 465-466
- ↑ Z rozmyślań przy kawie, Z rozmyślań przy kawie [dostęp 2021-01-25].
- ↑ Jagienka Wilczak, Bezpruderyjnie całodobowo, www.polityka.pl, 2018 [dostęp 2021-01-25] (pol.).
- ↑ Joanna Rezmer, Nadużycie prawa do skargi jako kryterium dopuszczalności skarg indywidualnych kierowanych do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz do komitetów traktatowego systemu ochrony praw człowieka ONZ, „Polski Rocznik Praw Człowieka i Prawa Humanitarnego” (8), 2018, s. 155–174, DOI: 10.31648/prpc.1437, ISSN 2082-1786 [dostęp 2021-01-25].
Media użyte na tej stronie