Agnes Carlsson

Agnes Carlsson

Agnes w 2012 roku
Imię i nazwisko	Agnes Emilia Carlsson
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1988 Vänersborg, Szwecja
Gatunki	pop/R&B/dance-pop/electropop
Zawód	piosenkarka
Aktywność	od 2005 roku
Strona internetowa

Agnes Carlsson (ur. 6 marca 1988 w Vänersborg^[1]) – szwedzka piosenkarka muzyki pop i dance.

W 2005 roku wygrała szwedzką odsłonę programu Idol.

Dzieciństwo

Agnes Carlsson urodziła się 6 marca 1988 roku w Vänersborg, w Szwecji, jako najmłodsze z czwórki rodzeństwa. Jej ojciec jest inżynierem środowiska, a matka pielęgniarką i pracownicą społeczną^[1]. Agnes w młodym wieku zaczęła brać lekcje gry na skrzypcach i dołączyła do chóru, mówiąc później: “Nienawidziłam śpiewać w chórze, ponieważ mój głos nie pasował; musisz wtedy słuchać innych i nie wychylać się za bardzo”. Pierwszy raz zaśpiewała jako solistka przed publicznością w szkole^[2]. Nie miała wtedy jeszcze 16 lat, kiedy to pierwszy raz wzięła lekcję śpiewu^[1]. Ponadto Agnes śpiewała w chórze z Vänersborg o nazwie ‘Voice’^[2], powołując się na amerykańskiego piosenkarza i autora tekstów Steviego Wondera, jako jej inspirację^[3].

Kariera muzyczna

Agnes Carlsson w 2006

2005-2007: Udział w Idolu i sukces komercyjny

Wiosną 2005 roku, 17-letnia Agnes wzięła udział w castingu do drugiego sezonu szwedzkiej edycji Idola w Göteborgu, gdzie zaśpiewała „Varje Gång Jag Ser Dig” Lisy Nilsson^[2]. Całe jury było pod ogromnym wrażeniem jej silnego głosu i pomyślnie przeszła do kolejnej rundy konkursu^[2]. Jej głos wciąż robił wielkie wrażenie na jurorach, dzięki czemu dostała się do półfinałów^[2]. Ku przerażeniu jury, Agnes otrzymała mało głosów widzów, przez co nie dostała miejsca w finałowej jedenastce, a gdy nie udało jej się przejść przez rundę ‘dzikiej karty’, postanowili przepuścić ją do finałów, jako zawodnik z wyboru jury^[2].

Pomimo wcześniejszego braku wsparcia publiczności w konkursie, Agnes każdego tygodnia finałów zadziwiała zarówno jurorów, jak i samą publiczność, dzięki czemu dotarła do wielkiego finału, nigdy nie będąc zagrożoną^[2]. W wielkim finale otrzymała 57% z miliona głosów publiczności, pokonując tym samym Sebastiana Karlssona. Została wówczas ogłoszona drugim szwedzkim Idolem i pierwszą kobietą, która wygrała konkurs^[4].

Zaraz po zwycięstwie w Idolu, Agnes podpisała kontrakt muzyczny z Sony BMG i wydano jej debiutancki singel, „Right Here, Right Now (My Heart Belongs to You)”^[2]. Tydzień później piosenka zadebiutowała na pierwszym miejscu szwedzkiej listy najlepiej sprzedających się singli, gdzie utrzymywała się przez sześć tygodni^[2]. Singel szybko otrzymał status podwójnej platyny w Szwecji, sprzedając się w około 40 tysiącach egzemplarzy. Zaledwie tydzień później, 19 grudnia 2005 roku, wydany został wyczekiwany przez wszystkich jej debiutancki album studyjny zatytułowany po prostu Agnes. Otrzymał on pozytywne recenzje dzięki mocnemu głosowi piosenkarki, która miała wówczas jedynie 18 lat. Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy najlepiej sprzedających się albumów w Szwecji i otrzymał status platynowej płyty w pierwszym tygodniu po wydaniu, sprzedawszy się w ponad 40 tysiącach kopii^[2].

W marcu 2006 roku, podczas gdy Agnes była w trasie promującej jej debiutancki album, wydany został jej drugi singel, „Stranded”^[5]. Pomimo iż otrzymał pozytywne recenzje, singel nie zdobył zbyt wielkiego sukcesu komercyjnego i osiągnął miejsce dwudzieste siódme na liście sprzedaży^[5]. Mimo to jej album wciąż cieszył się dużą sprzedażą, sprzedając się w Szwecji w około 90 tysiącach kopii do czasu aż zniknął z listy Top 60^[5].

22 sierpnia 2006 roku, zaledwie osiem miesięcy po zwycięstwie w Idolu, trzeci singel Agnes „Kick Back Relax” miał swoją premierę w telewizyjnym show „Sommarkrysset”^[2]. Piosenka, która okazała się być singlem promującym drugi album artystki, wydana została 7 września i sięgnęła drugiego miejsca na liście sprzedaży w Szwecji^[2]. Jej drugi album, Stronger został wydany 11 października, mniej niż rok po premierze debiutanckiego albumu Agnes. Tak jak jego poprzednik, Stronger zadebiutował na pierwszym miejscu listy sprzedaży^[6], zakupiony został w około 50 tysiącach kopii, za co później otrzymał status platynowej płyty^[5]. Wielu artystów nagrało cover jednej z piosenek z albumu, „Love Is All Around”. Najbardziej znana jest wersja zwyciężczyni australijskiej edycji Idola, Ricki Lee Coulter, która zajęła piąte miejsce w Australii^[7] i stała się w 2007 roku jednym z największych przebojów w kraju.

15 listopada 2006 roku, Agnes wydawała „Champion”, drugi singel z albumu Stronger, który osiągnął miejsce dziewiętnaste^[2]. Na początku roku 2007, piosenkarka wyruszyła w drugą trasę koncertową po kraju^[2]. W grudniu ona i jej dawny rywal w Idolu, Måns Zelmerlöw dołączyli razem do wielkiej bożonarodzeniowej kampanii firmy odzieżowej MQ. Aby promować markę, w duecie nagrali cover świątecznej piosenki Mariah Carey, „All I Want for Christmas Is You”, który osiągnął trzecie miejsce na szwedzkiej liście sprzedaży singli i otrzymał status złotej płyty za 10 tysięcy sprzedanych kopii^[5].

2008-2009: Dance Love Pop, opuszczenie Sony BMG i międzynarodowa kariera

Agnes Carlsson podczas koncertu w 2009

Na początku 2008 roku ogłoszono, że drogi Agnes i jej ówczesnej wytwórni muzycznej Sony BMG rozeszły się, o co obwiniała „różnice artystyczne”^[2]. Następnie piosenkarka podpisała kontrakt z wytwórnią Roxy Recordings i 11 sierpnia wydany został pierwszy singel z jej nadchodzącego, trzeciego już albumu studyjnego, „On and On”^[8]. Piosenka zdecydowanie różniła się od dotychczasowego stylu Agnes opartego na muzyce pop i R&B – była bardziej taneczna i klubowa^[2]. Pierwszy raz artystka wykonała go na żywo 16 sierpnia 2008 roku w szwedzkim show telewizyjnym „Sommarkrysset”^[9]. Singel spędził cztery tygodnie na ósmym miejscu na szwedzkiej topliście i zawojowała na klubowe listy przebojów, osiągnął też status złotej płyty^[2]. Taki sam klubowy styl został przedstawiony na trzecim studyjnym albumie Agnes, Dance Love Pop, który napisała razem ze szwedzkim producentem muzycznym i autorem tekstów, Andersem Hanssonem. Krążek wydany został 28 października 2008 roku i zadebiutował w Szwecji na miejscu piątym, w pierwszym tygodniu sprzedając się w blisko 10 tysiącach kopii^[2]. 24 listopada wydano „Release Me”, jako drugi singel z albumu. Doszedł on do dziewiątego miejsca na szwedzkiej liście i został odznaczony złotą płytą^[2]. Sukces, jaki osiągnął singel, nie dorównywał jednak temu, który osiągnął jego poprzednik, „On and On”^[2].

W październiku 2008 roku były pogłoski, że Agnes weźmie udział w Melodifestivalen 2009, szwedzkich preselekcjach do Konkursu Piosenki Eurowizji^[10]. Piosenkarka potwierdziła tę informację w wywiadzie dla szwedzkiej gazety „Göteborgsposten”, a później, 2 grudnia, w telewizyjnym programie SVT^[11]. Do konkursu wybrano piosenkę „Love Love Love”. Napisał ją Anders Hansson, który wcześniej pracował z Agnes nad jej trzecim studyjnym albumem, współtworząc prawie wszystkie z nagranych utworów, włącznie z dwoma pierwszymi singlami „On and On” i „Release Me”^[2]. Początkowo było powiedziane, że „Love Love Love” będzie duetem, który Agnes zaśpiewa razem ze szwedzką piosenkarką i członkinią grupy A*Teens, Marie Serneholt, lecz gdy później zadecydowano o samodzielnym udziale Serneholt w konkursie, Agnes zaśpiewała „Love Love Love” solo^[12]. 28 lutego 2009 roku artystka wzięła udział w finale Melodifestivalen 2009, gdzie zajęła ósme miejsce z 40 punktami^[13]. Tego samego dnia „Love Love Love” zostało oficjalnie wydane, jako trzeci singel z Dance Love Pop, i osiągnął czwartą pozycję na liście sprzedaży w Szwecji. Piosenka znalazła się wśród utworów zamieszczonych na dwupłytowej reedycji trzeciego albumu Agnes, wydanej 1 kwietnia 2009 roku^[2]. Reedycja Dance Love Pop wróciła na szwedzką toplistę i zajęła dwunaste miejsce^[2].

Podczas promocji Agnes na Melodifestivalen, wiosną 2009 roku „Release Me” zaczęło zwracać uwagę za granicą. Roxy Recordings postanowiło później, że singel zostanie wydany do promocji międzynarodowej. Był to pierwszy krok do wypuszczenia muzyki Agnes poza Szwecję. Na początku singel wydano w Danii^[14], gdzie doszedł do szóstej pozycji na topliście, sprzedając się w prawie 25 tysiącach kopii, lecz największą uwagę zwrócono w Wielkiej Brytanii. Agnes podpisała tam kontrakt z małą i niezależną wytwórnią 3Beat, która wypuściła piosenkę na oficjalny rynek 31 maja 2009 roku. Singel stał się tam wielkim przebojem, był puszczany przez większość kanałów muzyczny, w celu promocji Agnes zaśpiewała tę i kilka innych piosenek w największym klubie nocnym dla gejów w Wielkiej Brytanii, G-A-Y, a także wystąpiła na żywo w najpopularniejszym brytyjskim programie porannym, GMTV. „Release Me” dotarło na szczyt toplisty A-list Radio 1 oraz zadebiutowało na trzeciej pozycji na UK Singles Chart i utrzymywało w pierwszej dziesiątce przez wiele tygodni^[15]. Po ośmiu tygodniach singel osiągnął status srebrnej płyty za sprzedaż prawie 300 tysięcy kopii. W Irlandii piosenka zadebiutowała na miejscu trzydziestym ósmym, by później osiągnąć pozycję dziesiątą. „Release Me” panowało na europejskich listach przebojów przez lato i jesień, największy sukces osiągnęło we Francji, Belgii, Włoszech i Niemczech. Agnes wystąpiła pierwszy raz poza Europą pod koniec lipca po podpisaniu kontraktu z Warner Music w Australii. „Release Me” było tam wydane jako pierwszy singel i zdobyło jedenastą pozycję na krajowej topliście^[16].

Drugim międzynarodowym singlem Agnes zostało „On and On”, które na początku zostało wydane w Holandii i osiągnęło miejsce czterdzieste^[17]. Później tego samego roku „On and On” zaczął wojować na listach przebojów w obszarach francuskojęzycznej Europy dzięki cyfrowej sprzedaży z Dance Love Pop. Singel zadebiutował na miejscu dwudziestym siódmym w belgijskiej Walonii^[17], a po oficjalnym wydaniu osiągnął pozycję siedemnastą. W belgijskiej Flandrii piosenka osiągnęła miejsce ósme, stając się drugim singlem Agnes, który sięgnął pierwszej dziesiątki w Belgii^[17]. Na francuski rynek nagrana została nowa wersja piosenki zatytułowana „On Se Donne”^[18], zanim jednak została ona wydana na singlu, zajęła czternaste miejsce na French Download Chart^[19] i trzydzieste siódme w Szwajcarii^[17]. „On and On” zostało wydane jako drugi singel w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i na Węgrzech w maju 2010 roku oraz w czerwcu jako trzeci singel w Wielkiej Brytanii.

W Wielkiej Brytanii drugim singlem było „I Need You Now”, które zostało nagrane ponownie; nowa wersja różni się znacznie od tej na Dance Love Pop^[20]. „I Need You Now” miało swoją oficjalną premierę 16 listopada 2009 roku^[21] i zajęło czterdziestą pozycję na brytyjskiej liście przebojów. O wiele lepiej piosenka poradziła się na liście przebojów dance, gdzie osiągnęła miejsce piąte^[22]. Nowa wersja „I Need You Now” wydana została także w Szwecji, trafił do sprzedaży cyfrowej iTunes, jako specjalny singel, 23 listopada 2009 roku^[23]. Później tego samego tygodnia singel wydano w innych internetowych sklepach muzycznych i pomimo braku promocji oraz słabej obecności w radiu, trafił on na szwedzką listę przebojów, debiutując na miejscu dziesiątym, a ostatecznie osiągając pozycję numer osiem. Stał się to siódmy przebój Agnes, który trafił do pierwszej dziesiątki w Szwecji^[24]. Następnie piosenka została wydana w kilku innych krajach, między innymi we Włoszech, Holandii, Norwegii i Australii, lecz nie odniosły żadnego sukcesu w notowaniach.

Od 2010: Królewskie wesele i czwarty album studyjny

Agnes Carlsson podczas Sommarkrysset w 2012

W lipcu 2009 roku duża amerykańska firma nagraniowa Geffen Records ogłosiła, że podpisali kontrakt z Agnes^[25] i wydadzą „Release Me” w Stanach Zjednoczonych 18 sierpnia 2009 roku^[26]. W kontrakcie dostała milion dolarów^[27]. Dzięki temu Agnes stała się pierwszym i jedynym do tej pory uczestnikiem szwedzkiego Idola, który został wysłany do Ameryki. Zanim stała się artystką Interscope/Geffen, trzy największe amerykańskie wytwórnie muzyczne walczyły o Agnes, chcąc zdobyć jej potencjał. Na początku 2010 roku grupa składająca się z 35 ludzi zaczęła planować, jak zrobić z Agnes kolejną gwiazdę pokroju Lady Gagi w Ameryce^[28].

Pierwszy występ na żywo w Ameryce Agnes dała 27 sierpnia 2009 roku na imprezie z okazji wydania jej singla „Release Me”. Wśród gości był Dyrektor Generalny wytwórni Interscope Records, Ron Fair, który dał komentarz na temat ich nowego kontraktu: “Ona [Agnes] ma to wszystko. Jest niezwykłą piosenkarką, wygląda dobrze, jest nieustraszona i pokorna. Jest mieszanką Alanis Morissette, Gwen Stefani i Christiny Aguilery.”^[27] Promowanie Agnes w Stanach i Kanadzie kontynuowane było wiosną 2010 roku, a latem tego samego roku „Release Me” zostało wysłane do głównych rozgłośni radiowych w Ameryce.

W lutym 2010 roku ogłoszono, że trzecim francuskim singlem Agnes będzie piosenka „Sometimes I Forget”. Singel miał kontynuować ogromny sukces poprzednich singli („Release Me” i „On and On”), które w sumie sprzedały się w 160 tysiącach kopii we Francji^[29]. Piosenka została także wydana w Szwecji, jako piąty singel Agnes z Dance Love Pop.

19 czerwca 2010 Agnes i Björn Skifs zaśpiewali na weselu Wiktorii, Następczyni Tronu Szwecji, i Daniela Westlinga^[30]. Piosenka „When You Tell the World You're Mine” jest oficjalną piosenką weselną napisaną specjalnie z tej okazji. Autorem tekstu jest Jörgen Elofsson, który pracował wcześniej z Agnes (era Stronger), zaś autorem muzyki jest Jörgen Elofsson i John Lundvik. Książę Daniel poprosił Elofssona, aby ten skomponował piosenkę w hołdzie Księżnej Wiktorii, która wyrażała “to co czujemy, gdy zakochujemy się w kimś.”^[31] Piosenka została wydana w Szwecji i zadebiutowała na tamtejszej liście sprzedaży na czternastej pozycji, tydzień później się traciła na szczyt listy; osiągnęła także miejsce dziewiętnaste w Finlandii. Piosenka została wydana na całym świecie w czerwcu. Tylko w Niemczech wydanie nastąpiło 25 sierpnia w sprzedaży fizycznej oraz jako trzeci singel Agnes w kraju^[32].

Pierwszy oficjalny singel z niezatytułowanego jeszcze czwartego studyjnego albumu Agnes nosi tytuł „Don't Go Breaking My Heart”. Jego premiera odbyła się na ramach imprezy Mr. Gay Sweden 5 sierpnia 2011^[33].

Styl muzyczny i wpływy

Agnes wystartowała w szwedzkim idolu i kiedy przychodziło jej wybierać piosenki do programu próbowała każdego gatunku. Pierwszą piosenką, jaką zaśpiewała w szwedzkiej telewizji było „Varje gång jag ser dig” (Za każdym razem, gdy Cię widzę), soulową balladę z silnym tekstem miłosnym. Poprzez cały program zaskakiwała swoim wokalem w piosenkach takich jak: „Flashdance... What a Feeling”, „I’m So Excited”, „Young Hearts Run Free” czy „Can't Take My Eyes Off You”. Już na początku swojej kariery powiedziała, że jej największą inspiracją jest twórczość legendarnego piosenkarza soul, Steviego Wondera^[3]. Dwa pierwsze albumy studyjne artystki opierały się głównie na R&B, soulu i muzyce pop, czyli stylu, który pokazała podczas występów w Idolu.

Po opuszczeniu Sony Music i podpisaniu kontraktu z Roxy Recordings, Agnes zmieniła swój styl w kierunku dance’u a muzyki klubowej, została skierowana do autora tekstów i producenta Andersa Hanssona. Artystka wspomniała: “Powiedzieli mi, że powinnam najpierw się z nim spotkać i sprawdzić, czy się polubimy, niż tylko razem pracować.” Mieli rację, więc gdy Hansson zakończył produkcję albumu, pomógł Agnes zrealizować jej wizję – taniec, miłość i pop (Dance Love Pop) razem na jednym albumie^[1]. “Wiele rzeczy się dla mnie zmieniło, gdy zaczęłam pracę nad albumem. Naprawdę to polubiłam, ponieważ wiedziałam, że chcę zrobić coś kompletnie różnego od dwóch pozostałych [płyt]. Chciałam zrobić piosenki szybkie, dyskotekowe piosenki i naprawdę chciałam pracować z Andersem [Hanssonem], bo on czuł to samo.”^[1] Wydanie pierwszego singla „On and On” z jej trzeciego albumu, natychmiast pokazało wyraźną zmianę kierunku artystycznego w jej muzyce. Zostało to zauważone przez krytyków i wszystkim spodobał się jej nowy styl. Mówiono: “Album pasuje na parkiet każdej dyskoteki, gdyż muzyka na nim wywołuje rozrywkowy nastrój.”^[34] i “Agnes Carlsson raz na zawsze pozbyła się pyłu „Idola”.”^[35]

Największą inspiracją dla Agnes, jak wiele razy deklarowała, jest twórczość soulowych piosenkarek, takich jak Beyoncé, Whitney Houston czy Janet Jackson. W wywiadzie powiedziała, że kiedy jest sama w domu, zawsze puszcza piosenki Whitney Houston i Beyoncé “na pełny regulator” i śpiewa. “Głos Whitney jest bardzo emocjonalny, a jedną z rzeczy, którą nauczyłam się przez słuchanie jej, to że najważniejsze jest dać emocjom wejść.”^[1]

Dyskografia

Albumy studyjne

• 2005: Agnes
• 2006: Stronger
• 2008: Dance Love Pop
• 2012: Veritas

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona