Agnieszka Francuska
| ||
cesarzowa bizantyńska | ||
Okres | od 1180 do listopad 1183 | |
Jako żona | Aleksego II Komnena | |
Koronacja | 24 września 1180 | |
Poprzedniczka | Maria z Antiochii | |
Następczyni | ona sama | |
cesarzowa bizantyńska | ||
Okres | od listopad 1183 do 12 września 1185 | |
Jako żona | Andronika I Komnena | |
Poprzedniczka | ona sama | |
Następczyni | Herina | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Kapetyngowie | |
Data urodzenia | 1171 | |
Data śmierci | po 1205 | |
Ojciec | Ludwik VII Młody | |
Matka | Adela Szampańska | |
Mąż | Aleksy II Komnen | |
Mąż | Andronik I Komnen | |
Mąż | Teodor Branas | |
Dzieci | dwie córki |
Agnieszka Francuska (ur. 1171, zm. po 1205) – córka króla Francji Ludwika VII Młodego i jego trzeciej żony Adeli z Szampanii, cesarzowa bizantyńska. Jej bratem był Filip II August.
Życiorys
Urodziła się w Paryżu, jako najmłodsza córka króla Francji, Ludwika VII Młodego i jego trzeciej żony, królowej Adeli Szampańskiej. Jej pierwszym mężem był od 1180 roku Aleksy II Komnen, syn cesarza Manuela I. W Bizancjum zmieniono jej imię na Anna. Jej ślub odbył się 2 marca 1180 roku, 24 września 1180 została koronowana na cesarzową. Po śmierci męża (październik 1183) stała się w wieku 13 lat żoną jego mordercy – Andronika I[1]. On również został zamordowany 12 września 1185. Jej trzecim mężem został w 1194 arystokrata bizantyński Teodor Branas (syn wodza bizantyńskiego Aleksego Branasa). W okresie IV wyprawy krzyżowej doszło do jej spotkania z krzyżowcami francuskimi[2]. Agnieszka, jako była cesarzowa bizantyjska pozwoliła, by krzyżowcy złupili Konstantynopol i utworzyli Cesarstwo Łacińskie, które przetrwało do 1261 roku. Najprawdopodobniej doczekała się z trzecim mężem dwóch córek, które zostały poślubione możnym bizantyjskim. Zmarła podobno w roku 1205 z powodu ciągłych chorób, których nabawiła się podczas swego pobytu na tym obszarze (od dzieciństwa podobno była dzieckiem chorowitym).
Przypisy
- ↑ de Clari 1997 ↓, s. 24, przyp. 153.
- ↑ de Clari 1997 ↓, s. 54, przyp. 269.
Bibliografia
- Małgorzata Dąbrowska: Agnieszka z Francji w Konstantynopolu. W: Niebem i sercem okryta. Studia historyczne dedykowane dr Jolancie Malinowskiej. Redakcja Mariusz Malinowski. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002, s. 41–63.
- Robert de Clari: Zdobycie Konstantynopola. Z języka starofrancuskiego przetłumaczył wstępem i komentarzem opatrzył Zdzisław Pentek. Poznań: Antykwariat Naukowy im. Jana Konstantego Żupańskiego, 1997.
- Charles M. Brand: Agnes de France. W: Oxford Dictionary of Byzantium. Ed. Alexander Kazhdan. T. 1. New York – Oxford: Oxford University Press, 1991, s. 37.