Agnieszka Grochowska

Agnieszka Grochowska
Ilustracja
Agnieszka Grochowska (2017)
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1979
Warszawa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Dariusz Gajewski (od 2004)

Lata aktywności

od 2001

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Agnieszka Grochowska-Gajewska (ur. 31 grudnia 1979 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, laureatka nagrody na Festiwalu Filmowym w Gdyni za drugoplanową rolę kobiecą w filmie Trzy minuty. 21:37 i za pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie Obce niebo, a także Orła za główną rolę kobiecą w filmie Bez wstydu.

Życiorys

Urodziła się w Warszawie w 1979 roku. W okresie szkoły podstawowej uczęszczała do ogniska aktorskiego działającego przy warszawskim Teatrze Ochota prowadzonym przez Halinę i Jana Machulskich[1]. W 2002 roku ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie. Od 2003 roku jest aktorką Teatru Studio w Warszawie.

Grochowska uważana była w pierwszej dekadzie lat 2000. za jedną z najzdolniejszych aktorek młodego pokolenia[2]. Zadebiutowała w 2001 roku w sztuce Teatru Telewizji Beatryks Cenci, gdzie wcieliła się w postać tytułową. Po ukończeniu studiów wystąpiła w serialu telewizyjnym Zaginiona, gdzie wcieliła się w postać Uli Tokarskiej, która upozorowała własne zaginięcie. Następnie Grochowska otrzymała angaż w Teatrze Studio w Warszawie, na deskach którego grała w spektaklach w reżyserii Zbigniewa Brzozy, m.in. w Mewie u boku Krystyny Jandy oraz w Amadeuszu, gdzie partnerowała Zbigniewowi Zapasiewiczowi. Za rolę w tych sztukach otrzymała nominację nagrody Feliksa za najciekawszy debiut teatralny sezonu.

Przed kamerą Grochowska zadebiutowała w 2002 roku, w filmie AlaRm, w reżyserii swojego przyszłego męża, Dariusza Gajewskiego. Z Gajewskim rok później zrealizowała dramat Warszawa, w którym wcieliła się w postać naiwnej Klary. Następnie Agnieszka wcieliła się w główną postać w polsko-szwedzkim filmie Podróż Niny (2004). W tym samym roku aktorka wystąpiła w niemieckim obrazie Unterwegs. Jednak prawdziwym przełomem okazała się postać Tani w filmie Magdaleny Piekorz Pręgi. Za rolę w tym obrazie Grochowska została nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej oraz do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii plebiscytu widzów dla najlepszej aktorki europejskiej. Została również po raz pierwszy nominowana do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego.

Rok 2006 przyniósł rolę w filmie Południe-Północ, gdzie wystąpiła u boku Borysa Szyca, i za którą otrzymała drugą nominację do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. W tym samym roku aktorka wystąpiła również w komedii romantycznej Tylko mnie kochaj, gdzie zagrała u boku Macieja Zakościelnego i Agnieszki Dygant, oraz w adaptacji powieści Janusza Leona Wiśniewskiego Samotność w sieci w reżyserii Witolda Adamka, w którym zagrała drugoplanową rolę Natalii.

Następnie Grochowska wystąpiła w filmie Hania w reżyserii Janusza Kamińskiego, gdzie wcieliła się w postać zamężnej Oli, zmęczonej małżeńską rutyną. Zagrała także Dorotę, asystentkę w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w serialu politycznym Agnieszki Holland Ekipa. Użyczyła również swojego głosu w polskiej wersji językowej filmu studia Pixar Ratatuj. W 2007 roku otrzymała nagrodę „Shooting Stars” dla najbardziej obiecującej aktorki, przyznaną podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie.

W 2008 roku zagrała pierwszoplanową rolę w produkcji amerykańsko-polskiej Mała wielka miłość (Expecting Love), w którym partnerował jej Joshua Leonard. Następnie Grochowska rozpoczęła pracę na planie norweskiego filmu Upperdog (2009), w którym wcieliła się w postać Marii, Polki, która postanawia połączyć rozdzielone przed laty rodzeństwo. Za rolę w tym filmie Grochowska otrzymała w 2010 roku nagrodę Amanda dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej[3], oraz została nominowana do nagrody Kanon, przyznawanej podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Kosmorama w Trondheim[4].

W 2010 roku aktorka wystąpiła również w filmie Jana Jakuba Kolskiego Wenecja, oraz w pierwszym tryptyku Macieja Ślesickiego Trzy minuty. 21:37, za którego otrzymała Złotego Lwa za drugoplanową rolę kobiecą podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 2010 roku występuje również w filmie koprodukcji belgijsko-polskiej Stepy (Beyond the Steppes) w reżyserii Vanji d’ Alcantary. Grochowska wcieliła się w postać Niny, żony polskiego oficera, która zostaje zesłana wraz ze swoim maleńkim dzieckiem w głąb stepów Azji Centralnej, do pracy w sowchozie. Gdy dziecko zaczyna chorować, zdesperowana matka ucieka w poszukiwaniu lekarstwa. Za tę rolę otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmów w Ostendzie w 2011 roku[5]. Obraz został również zakwalifikowany do konkursu głównego 63. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Locarno, a sama Grochowska otrzymała pozytywne recenzje, m.in. w amerykańskim The Hollywood Reporter[6].

W styczniu 2012 roku odbyła się polska premiera filmu Agnieszki Holland W ciemności (In Darkness), w którym Grochowska gra jedną z głównych ról. Obraz został nominowany do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny podczas 84. ceremonii wręczenia Oscarów. Sama Grochowska nominowana została do Polskich Nagród Filmowych za najlepszą główną rolę kobiecą w wyżej wymienionym filmie. Nagrody jednak nie otrzymała.

W listopadzie 2011 roku ogłoszono, iż Grochowska wcieli się w postać Danuty Wałęsy w filmie Wałęsa. Człowiek z nadziei w reżyserii Andrzeja Wajdy. Obraz opowiada biografię Lecha Wałęsy.

11 kwietnia 2014 została odznaczona brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis[7].

Życie prywatne

Od lipca 2004 jest żoną reżysera Dariusza Gajewskiego. W 2012 urodził się ich pierwszy syn – Władysław[8], a w 2016 drugi – Henryk[9].

Filmografia

Agnieszka Grochowska (2002)

Filmy

RokTytułRola
2002AlaRmSylwia
2003WarszawaKlara
2004UnterwegsKazia
PręgiTatiana
2005Возьми себя в рукиIlonka
Ninas resaNina
2006Wszyscy jesteśmy Chrystusamimatka Adasia
Tylko mnie kochajJulia
Samotność w sieciNatalia
Południe-PółnocJulia
2007HaniaOla
2008Mała wielka miłośćJoanna
Magiczne drzewomama
LimousineAnia
2009UpperdogMaria
Nie opuszczaj mnieRolska
2010WenecjaBarbara
Trzy minuty. 21:37lektorka
Beyond the SteppesPolka Nina
2011W ciemnościKlara Keller
80 milionówAnka
2012Bez wstydusiostra Tadka
2013Wałęsa. Człowiek z nadzieiDanuta Wałęsa
2014Obce ciałoKris Nilska
2015Child 44Nina Andreeva
Ambasador nadzieiIrina
Obce nieboBasia
2018Miłość jest wszystkimKrysia Szwarc-Wolińska
Moja gwiazda: Teen SpiritMarla
2021Żeby nie było śladówGrażyna Popiel
2022Jak pokochałam gangsteraMilena „Czarna”
Fucking BornholmMaja Malecka

Seriale

RokTytułRolaUwagi
2003ZaginionaUla Tokarska
Na dobre i na złesiostra Dominikaodc. 165
2007Ekipaasystentka Dorota
2017Polizeiruf 110Anna Kowalska[10]odc. Das Beste für mein Kind
2018Nielegalnipułkownik Ewa Dębska
2019Sanktuarium zładoktor Zofia Kowalska
MotywAnna „Czarna” Czarnecka
2020W głębi lasuLaura Goldsztajn
2022Zachowaj spokójLaura Goldsztajn-Kopińska

Polski dubbing

Spektakle teatralne

Teatr Studio w Warszawie
  • 2006: Sługa dwóch panów (w reżyserii Rimasa Tuminasa) jako Beatrice
  • 2005: Géza dzieciak (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Vízike
  • 2004: Więź (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Josie
  • 2003: Bal pod Orłem (w reżyserii Zbigniewa Brzozy)
  • 2003: Mewa (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Nina Zarieczna
  • 2002: Zima (w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza) jako Śnieżynka
  • 2002: Amadeus (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Konstancja Weber
Teatr Mały w Warszawie
  • 2001: Zima (w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza) jako Śnieżynka
  • Kopciuch (w reżyserii Janusza Głowackiego) jako Kopciuch
Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2004: Kopciuch (w reżyserii Willa Pomerantza) jako Kopciuszek
Teatr Nowy Praga w Warszawie
  • 2007: Życie towarzyskie i uczuciowe (w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza) jako Elżbieta
Teatr 2xU/Usta Usta w Warszawie
  • 2007: Gwiazdy spadają w sierpniu (w reżyserii Marcina Libery)
Teatr na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie
  • 2006: Król Lear (w reżyserii Andrieja Konczałowskiego) jako Kordelia
Teatr Telewizji
  • 2011: Rzecz o banalności miłości, jako Hannah Arendt
  • 2010: Boulevard Voltaire (reż. Andrzej Bart), jako Paulina
  • 2007: Pozory mylą, jako Julie-Ann Jobson
  • 2006: Więź, jako Josie
  • 2006: Techniki negocjacyjne, jako Lena Rajska
  • 2006: Pastorałka, jako Maria / Synowa gospodarza
  • 2005: Piaskownica, jako Ona I
  • 2005: Ameryka, część druga, jako Irena
  • 2004: Antygona, jako Antygona
  • 2003: Siła komiczna, jako Emka
  • 2003: Lekcja angielskiego, jako Marta
  • 2001: Beatryks Cenci, jako Beatryks Cenci
Teatr 6 Piętro w Warszawie
  • 2019: Niezwyciężony, jako Emily

Nagrody i nominacje

Polskie Nagrody Filmowe (Orły)
Europejska Nagroda Filmowa
  • 2005: nagroda publiczności dla najlepszej europejskiej aktorki – Pręgi (nominacja)
Festiwal Filmowy w Gdyni
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
  • 2007: nagroda dla gwiazdy jutra („Shooting Stars”)
Międzynarodowy Festiwal Filmowy Kosmorama w Trondheim
  • 2010: najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca – Upperdog (nominacja do nagrody Kanon)
Festiwal Filmów w Ostendzie
  • 2011: najlepsza aktorka – Stepy
Nagroda Amanda
  • 2010: najlepsza aktorka pierwszoplanowa – Upperdog
Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego
  • 2010: nagroda główna – Nie opuszczaj mnie i Trzy minuty. 21:37 (nominacja)
  • 2007: nagroda główna – Południe-Północ (nominacja)
  • 2005: nagroda główna – Pręgi (nominacja)
Złota Kaczka
  • 2005: najlepsza polska aktorka – Pręgi (nominacja)

Odznaczenia

Przypisy

  1. Paweł Gzyl, Agnieszka Grochowska, aktorka eksportowa, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 8.3.2019, s. 23.
  2. Biografia Agnieszki Grochowskiej. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-08-24].
  3. Agnieszka Grochowska zdobyła norweskiego Oscara. Wp.pl. [dostęp 2010-08-24].
  4. Agnieszka Grochowska nominowana do Kanon Award. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-16)].
  5. Flamandzkie Nagrody Filmowe. [dostęp 2012-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)].
  6. Agnieszka Grochowska chwalona przez amerykańską prasę. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-13)].
  7. a b Największe gwiazdy polskiego kina na przyznaniu medali „Zasłużony Kulturze” (pol.). afterparty.pl. [dostęp 2014-04-11].
  8. Tygodnik Życie na Gorąco nr 34, 21 sierpnia 2014, s. 16–17.
  9. Agnieszka Grochowska 2 miesiące temu urodziła dziecko. Zobacz, jak teraz się prezentuje!, se.pl [dostęp 2016-12-04].
  10. Das Beste für mein Kind | Polizeiruf 110, Erstes Deutsches Fernsehen (ARD) [dostęp 2017-12-03] (niem.).
  11. “Eternals”: obsada polskiego dubbingu – wSyncu, web.archive.org, 5 listopada 2021 [dostęp 2021-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-05].
  12. M.P. z 2014 r. poz. 757.
  13. Prezydent: To dobre lata dla polskiej kultury. prezydent.pl, 2014-05-26. [dostęp 2014-05-26].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Brązowego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"