Agostino Cusani (1655–1730)
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
.jpg) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 20 października 1655 Mediolan | |
| Data i miejsce śmierci | 27 grudnia 1730 Mediolan | |
| Nuncjusz apostolski we Francji | ||
| Okres sprawowania | 1706–1712 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 2 sierpnia 1682 | |
| Sakra biskupia | 23 kwietnia 1696 | |
| Kreacja kardynalska | 18 maja 1712 Klemens XI | |
| Kościół tytularny | Santa Maria del Popolo | |
| |||||
| Data konsekracji | 23 kwietnia 1696 | ||||
| Konsekrator | Ferdinando d’Adda | ||||
| Współkonsekratorzy | Sperello Sperelli Domenico Diez de Aux | ||||
| |||||
Agostino Cusani (ur. 20 października 1655 w Mediolanie, zm. 27 grudnia 1730 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 20 października 1655 roku w Mediolanie, jako syn Ottavia Cusaniego i Margherity Biglii[1]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 2 sierpnia 1682 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został protonotariuszem apostolskim i klerykiem Kamery Apostolskiej[1]. 2 kwietnia 1696 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Amasyi, a trzy tygodnie później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie mianowano go nuncjuszem w Wenecji i asystentem Tronu Papieskiego[1]. Dziesięć lat później został nuncjuszem we Francji[2]. W 1711 roku został arcybiskupem ad personam Pawii, a rok później zrezygnował ze służby dyplomatycznej[2]. 18 maja 1712 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria del Popolo[2]. W kolejnym roku został legatem w Bolonii, a w 1724 zrezygnował z zarządzania diecezją[1]. Zmarł 27 grudnia 1730 roku[1].