Agostino Gemelli

Agostino Gemelli
Edoardo Gemelli
ilustracja
Kraj działaniaWłochy
Data i miejsce urodzenia18 stycznia 1878
Mediolan, Włochy
Data i miejsce śmierci15 lipca 1959
Mediolan, Włochy
Rektor Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca w Mediolanie
Okres sprawowania1921–1959
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Inkardynacjafranciszkanie
Prezbiterat14 marca 1908
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Alfonsa X Mądrego (Hiszpania) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)

Agostino Gemelli, pierw. Edoardo Gemelli (ur. 18 stycznia 1878 w Mediolanie, zm. 15 lipca 1959 tamże) – włoski prezbiter, franciszkanin, uczony, lekarz, psycholog, w okresie międzywojennym jeden z przedstawicieli faszyzmu klerykalnego[1].

Życiorys

Edoardo Gemelli urodził się w zamożnej rodzinie mediolańskiej. W 1902 ukończył studia medyczne, następnie pracował w szpitalu Sant’Ambrogio w Mediolanie. Z początku daleki od wiary, przeżył swoje nawrócenie podczas pełnienia służby wojskowej w tym szpitalu. W 1903 wstąpił do zakonu franciszkańskiego w Rezzato koło Brescii, gdzie zmienił imię na Augustyn (wł. Agostino). Po odbyciu formacji początkowej i złożeniu ślubów wieczystych 14 marca 1908 został wyświęcony na kapłana[2].

W latach 1909–1912 publikował teksty naukowe. Badał możliwości pogodzenia zasad wiary chrześcijańskiej z nowoczesną kulturą. Zajmował się fenomenem cudownego uleczenia w Lourdes. W 1914 założył pismo „Vita e Pensiero” (Życie i myśl), które skupiało środowisko katolickich intelektualistów. Przed I wojną światową prowadził badania w dziedzinie histologii i psychologii w Bonn i Monachium. W czasie I wojny światowej odbył służbę wojskową jako lekarz i kapłan[3].

W 1919 rozpoczął starania w celu założenia katolickiego uniwersytetu. W 1921 rozpoczął działalność Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca w Mediolanie. Gemelli, jako jego rektor, doprowadził do założenia ośmiu nowych wydziałów. Nigdy nie zaprzestał prac badawczych, stale publikując.

W okresie rządów Benita Mussoliniego wyrażał publicznie poparcie dla polityki faszystowskiej[1]. Popierał inwazję Włoch na Etiopię w 1935 roku i wprowadzenie we Włoszech antysemickich ustaw rasowych w 1938 roku[1]. Był uważany za przedstawiciela faszyzmu klerykalnego[1].

Jego największe marzenie o poliklinice spełniło się w 1961, kiedy to w Rzymie, w dwa lata po jego śmierci, został położony kamień węgielny pod budowę polikliniki. Otwarcia dokonano w 1964. Nadano jej imię Gemellego[4]. W niej papież Jan Paweł II wielokrotnie był hospitalizowany i operowany, m.in. 13 maja 1981 po zamachu na Placu św. Piotra w Rzymie[5].

Agostino Gemelli krytycznie i bezpodstawnie (nie przeprowadził żadnych badań) oceniał osobę i postawę kapucyna ojca Pio z Pietrelciny, uważając, że jego stygmaty są wytworem zaburzeń psychicznych. Stało się to przyczyną wieloletniej nieufności władz kościelnych wobec osoby stygmatyka[6]. Konsekwencją był np. watykański zakaz publicznego sprawowania Eucharystii.

Przypisy

  1. a b c d John Pollard. ‘Clerical Fascism’: Context, Overview and Conclusion. „Totalitarian Movements and Political Religions”. Vol. 8, No. 2, s. 433, 2007. DOI: 10.1080/14690760701321528 (ang.). 
  2. Agostino Gemelli (wł.). www3.unicatt.it. [dostęp 2011-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-26)].
  3. Luigi Cavagna OFM: Padre Luigi Cavagna OFM presenta Agostino Gemelli (wł.). youtube.com. [dostęp 2011-04-17].
  4. Storia (wł.). policlinicogemelli.it. [dostęp 2011-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-09)].
  5. 30. rocznica zamachu na papieża. polskieradio.pl, 2011-05-13. [dostęp 2011-10-06].
  6. Andrea Monda: And the Light Shone in the Darkness (ang.). catholicculture.org. [dostęp 2011-04-17].

Media użyte na tej stronie

StFrancis part.jpg
Górną częścią najstarsze Portret Franciszek z Asyżu, ścienne malowidła w Sacro Speco w Subiaco.
Cordone di gran Croce OMRI BAR.svg
Ribbon of a Cordon Grand Cross of Merit of the Italian Republic
Agostino Gemelli.jpg
Agostino Gemelli
ESP Alfonso X Order GC.svg
Autor: Heralder (Crown by Miguillen), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Civil Order of Alfonso X, the Wise, Grand Cross