Agrofitocenoza

Agrofitocenoza - zbiorowisko roślinne pól uprawnych utrzymywane we względnej równowadze dzięki ustawicznej działalności człowieka. Jest to sztuczny układ utworzony przez człowieka w celu uzyskania maksymalnego plonu.

Główną rolę homeostatyczną w agrofitocenozie odgrywa płodozmian wraz z innymi zabiegami agrotechnicznymi.

W skład agrofitocenozy wchodzą:

• roślina uprawna, będąca dominantem i grająca gł. rolę w tworzeniu jej środowiska,
• chwasty z zapasem nasion w glebie,
• mikroorganizmy glebowe, występujące w rizosferze i wiążące wolny azot z powietrza,
• grzyby, bakterie, wirusy pasożytujące na roślinach wyższych i wywołujące ich choroby,
• grzyby tworzące mikoryzę,
• bakterie brodawkowe na korzeniach roślin.

Agrofitocenoza wraz z zamieszkującymi ją organizmami zwierzęcymi tworzy agrobiocenozę. Spośród wymienionych grup roślin tylko roślina uprawna jest wprowadzana świadomie do agrofitocenozy przez człowieka, rzadziej pożyteczne mikroorganizmy w postaci azotobakteryny lub nitraginy. Pozostałe istnieją niezależnie od woli człowieka, przynosząc szkodę roślinie uprawnej (agrofagi) lub sprzyjając jej rozwojowi, a przez to zwiększając jej plon (grzyby, bakterie i wirusy atakujące chwasty, bakterie wiążące wolny azot z powietrza, bakterie nitryfikacyjne i in.). Udział poszczególnych komponentów agrofitocenozy nie jest stały; zmienia się wraz z rozwojem agrofitocenozy w ciągu okresu wegetacyjnego i w dużym stopniu zależy od oddziaływania człowieka i warunków abiotycznych siedliskowych (klimatu, gleby, wilgoci). Zależności między organizmami w agrofitocenozie kształtowane są przez stosunki pokarmowe zależne od swoistych sposobów odżywiania się wzajemne kształtowanie sobie środowiska oraz współzawodnictwo w przystosowywaniu się do niesprzyjających warunków środowiska i w wykorzystywaniu wpływów sprzyjających.