Ahmad Fathi Surur

Ahmad Fathi Surur

(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Data urodzenia	9 lipca 1932
Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego Egiptu
Okres	od 13 grudnia 1990 do 13 lutego 2011
Przynależność polityczna	Partia Narodowo-Demokratyczna
Poprzednik	Rifat al-Mahdżub
Następca	Sad al-Katatni

Ahmad Fathi Surur, Ahmed Fathi Sorour (ur. 9 lipca 1932), egipski prawnik, polityk i dyplomata, były minister edukacji. Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego w latach 1990-2011.

Życiorys

Ahmad Fathi Surur urodził się w 1932. Ukończył prawo na Uniwersytecie Kairskim oraz University of Michigan. Po zakończeniu nauki rozpoczął pracę zawodową, początkowo jako asystent prokuratora generalnego (1953-1959). W 1976 został prawnikiem w Sądzie Apelacyjnym. W 1959 objął funkcję profesora na Wydziale Prawa Uniwersytetu Kairskiego. Od 1983 do 1985 był dziekanem tego wydziału, a następnie zastępcą rektora Uniwersytetu Kairskiego (1985-1986) oraz przewodniczącym Wysokiej Rady Uniwersytetów w Egipcie (1987-1990)^[1].

Przez wiele lat pracował jako dyplomata. W 1964 był attaché kulturalnym w egipskiej ambasady w Szwajcarii, doradcą ds. kultury w ambasadzie we Francji (1965-1970) oraz stałym przedstawicielem Ligi Państw Arabskich przy UNESCO (1972-1978)^[1].

Jest członkiem Biura Politycznego rządzącej w Egipcie Partii Narodowo-Demokratycznej. W latach 1986-1990 pełnił funkcję ministra edukacji. W kwietniu 1989 został deputowanym do Zgromadzenia Narodowego, niższej izby parlamentu. W listopadzie 1990 objął stanowisko przewodniczącego izby. W latach 1990-1991 pełnił funkcję przewodniczącego Unii Parlamentów Afrykańskich, a w latach 1994-1997 przewodniczącego Unii Międzyparlamentarnej^[1].

W czasie swej kariery zawodowej i politycznej był członkiem wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in. Instytutu Nauk Kryminalnych we Włoszech (1985-1993), Międzynarodowej Rady ds. Edukacji w Genewie (1987-1989), Rady Wykonawczej UNESCO (1989-1993), Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego, Stowarzyszenia Przyjaźni Egipsko-Rosyjskiej. Był także członkiem różnych inicjatyw dotyczących praw człowieka, m.in. przewodniczącym Międzynarodowej Konferencji ds. Praw Człowieka w Prawie Islamskim w 1979 oraz przewodniczącym Międzynarodowej Konferencji ds. Edukacji w Genewie w 1989^[1].

Jako prawnik pełnił funkcję przewodniczącego Związku Prawników Egipskich (1984-1992), przewodniczącego Stowarzyszenia Egipskich Prawników Francuskojęzycznych, przewodniczącego Egipskiego Stowarzyszenia Prawa Karnego oraz przewodniczącego Egipskiego Stowarzyszenia Rozwoju Społecznego i Kulturalnego. Jest autorem wielu publikacji z dziedziny praw człowieka, prawa karnego i edukacji^[1].

Przypisy