Ahmad Jasin

Ahmad Jasin Ahmad Isma’il Hasan Jasin
Kraj działania	Palestyna
Data urodzenia	ok. 1936
Data śmierci	22 marca 2004
Wyznanie	islam

Szejk Ahmad Isma’il Hasan Jasin (ur. ok. 1936, zm. 22 marca 2004) – duchowy przywódca zbrojnego palestyńskiego ugrupowania Hamas^[1].

Życiorys

Urodził się w Palestynie. W 1948 musiał opuścić ojczyznę jako uchodźca po tym, gdy jego rodzinna wioska została zrównana z ziemią przez siły izraelskie. W 1952 w następstwie wypadku na boisku szkolnym, doznał porażenia kończyn. W kolejnych latach całkowicie utracił wzrok i poruszał się wyłącznie na wózku inwalidzkim. Od 1967 duchowny. Głosił islam w radykalnym wydaniu Braci Muzułmańskich. Stanął na czele palestyńskiej sekcji stowarzyszenia Braci. W 1973 założył na okupowanych przez Izrael obszarach Centrum Islamskie. Organizacja została zarejestrowana przez rząd Izraela w 1978. Centrum prowadziło działalność społeczną i organizowało pomoc dla mieszkańców Palestyny. Jednocześnie organizacja ta głosiła hasła islamistyczne i krytyczne wobec świeckich pozycji zajmowanych przez OWP. Działalność społeczno-charytatywna finansowana była z zakatu i datków finansowych palestyńskich uchodźców w Stanach Zjednoczonych, Jordanii i państwach Zatoki Perskiej. Centrum otrzymywało również pieniądze od rządu Izraela (rząd tego państwa finansował początkowo działalność fundamentalistów jako przeciwników OWP)^[2][1].

W 1979 jako zbrojne skrzydło Centrum Islamskiego powstała grupa Duma Wiernych Wojowników. W 1982 powstała z kolei grupa o nazwie Palestyńscy Święci Bojownicy. W 1983 grupy te rozpoczęły antyizraelskie działania militarne. W odwecie za nie, Jasin został aresztowany przez wojsko izraelskie. W 1985 wypuszczony w wyniku ustaleń pomiędzy Izraelem a Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny. W 1987 wraz z wybuchem pierwszej Intifady współtworzył Hamas, w skład którego weszły wcześniej istniejące grupy islamistów. Organizacja włączyła się w antyizraelskie powstanie. Jako „Główny Przewodniczący“ był pierwszym liderem i duchowym przywódcą tej fundamentalistycznej grupy^[2][1]. W 1993 potępił porozumienia z Oslo uznając je za zdradę sprawy palestyńskiej. W swoich przemówieniach podkreślał konieczność całkowitej likwidacji państwa Izrael^[2].

Został zabity 22 marca 2004 w ataku rakietowym śmigłowców izraelskich w Gazie, kiedy opuszczał meczet. Oprócz Jasina zginęli jego dwaj ochroniarze i 6–7 przypadkowych Palestyńczyków^[3][4].

Przypisy