Ahmed I
| ||
Tugra Ahmeda I | ||
Sułtan Imperium Osmańskiego | ||
Okres | od 1603 do 22 listopada 1617 | |
Poprzednik | Mehmed III | |
Następca | Mustafa I | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Osmanowie | |
Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1590 Manisa | |
Data i miejsce śmierci | 22 listopada 1617 Stambuł | |
Przyczyna śmierci | Tyfus | |
Ojciec | Mehmed III | |
Matka | Handan Sultan | |
Rodzeństwo | Mustafa I | |
Żona | Mahfiruz Hatice[1] Kösem Fatma[1] | |
Dzieci | Osman II, Murad IV, Ibrahim I, Mehmed, Ayşe, Fatma, Gevherhan, Hanzade[1], Bayezid[1], Kasım, Burnaz Atike, Sulejman, Abide[1] |
Ahmed I (ur. 18 kwietnia 1590, zm. 22 listopada 1617[1]) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący od 1603 do 1617 roku. Syn Mehmeda III, brat Mustafy I Szalonego, ojciec Osmana II, Murada IV i Ibrahima I[1].
Kontynuował wojny z Habsburgami na Węgrzech, zakończone rozejmem w Zsitvatorok (1606) i potwierdzonym przez traktaty wiedeńskie (1615, 1616); na mocy tego rozejmu Osmanowie utrzymali zwierzchność nad węgierskimi twierdzami Eger, Gran i Kaniżą, ale byli zmuszeni wypłacić cesarzowi jednorazowe odszkodowanie wojenne. Toczył walki z Safawidami, zakończone niepomyślnie dla państwa Osmanów, które zostało zmuszone do cesji Gruzji i Azerbejdżanu na rzecz przeciwnika.
W okresie jego panowania wzrosła korupcja w administracji państwowej, nastąpiło rozprężenie dyscypliny w armii, przybrały na sile bunty ludowe (tzw. celali, 1603–1606) i ruchy odśrodkowe (np. powstanie księcia Druzów, Fahreddina).
Anulował wieloletnią tradycję, w której nowy sułtan kazał zabić swoich braci. Wprowadził typową w innych monarchiach zasadę senioratu (zgodnie z którą najstarszy mężczyzna rodu zostawał sułtanem). By umniejszyć prawdopodobieństwo utraty tronu, jego synów i braci skazywano na luksusowy areszt domowy (służyła do tego tzw. "Klatka"; mieszcząca się na terenie haremu). Ochrona w Klatce kończyła się z chwilą narodzin męskiego potomka panującego sułtana. Efektem wspomnianej zasady była czasami niekompetencja lub choroby umysłowe przyszłych władców, wynikające nierzadko z ogłupiającego, klatkowego trybu życia. Ahmed I opanował kilka języków obcych; był fundatorem Błękitnego Meczetu w Stambule. W okresie jego panowania w imperium osmańskim zaczęto używać tytoniu.
W kulturze
Ahmed I jest jedną z głównych postaci w tureckim serialu Wspaniałe stulecie: Sułtanka Kösem. W jego rolę wciela się Ekin Koç.
Bibliografia
- Słownik Władców Świata. Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan. Wyd. Zielona Sowa – 2005 r.
Przypisy
|
Media użyte na tej stronie
Every sultan of the Ottoman Empire had his own monogram, called the tughra, which served as a royal symbol. A coat of arms in the European heraldic sense was created in the late 19th century. Hampton Court requested from the Ottoman Empire a coat of arms to be included in their collection. As the coat of arms had not been previously used in the Ottoman Empire, it was designed after this request, and the final design was adopted by Sultan Abdul Hamid II on 17 April 1882.
Ahmet I
Tughra (i.e., seal or signature) of Ahmed I, Sultan of the Ottoman Empire (1603-1617). An explanation of the different elements composing the tughra can be found here.
Autor: Buho07, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ottoman Imperial Standard, Late 19th and early 20th Century. Each Sultan had his own Tughra.
Sultan Ahmed I