Ahmed M. Mahamoud Silanyo

Ahmed M. Mahamoud Silanyo

Data i miejsce urodzenia	1936 Burco
Prezydent Somalilandu
Okres	od 27 lipca 2010 do 13 grudnia 2017
Przynależność polityczna	Kulmiye
Poprzednik	Daahir Rayaale Kaahin
Następca	Muse Bihi Abdi

Ahmed Mohammed Mahamoud Silanyo (som. Axmed Maxamed Maxamuud „Siilaanyo”, arab. احمد محمد محمود سيلانيو; ur. 1936 w Burco) – somalijski polityk z Somalilandu, przewodniczący partii Kulmiye, dwukrotny kandydat w wyborach prezydenckich. Zwycięzca wyborów w czerwcu 2010. Prezydent Somalilandu w latach 2010–2017.

Życiorys

Pochodzi z somalijskiego rodu Isaak. W latach 1946–1957 uczęszczał do szkoły średniej w miastach Shiikh i Amud w północno-zachodniej części Somalii. Po zdaniu egzaminów, w latach 1960–1963 studiował ekonomię na University of Manchester w Wielkiej Brytanii, uzyskując stopień Bachelor’s degree. W 1966 zdobył stopień Master’s Degree w dziedzinie ekonomii na tej uczelni^[1]. Kształcił się również w London School of Economics^[2].

W latach 1965–1969 pracował jako urzędnik w Ministerstwie Planowania i Koordynacji w Mogadiszu. Następnie zajmował stanowiska ministra planowania i koordynacji (1969–1973), ministra handlu (1973–1978, 1980–1982) oraz dyrektora Narodowego Zarządu Gospodarczego (1978–1980)^[1].

W latach 80. zaangażował się w działalność na rzecz niepodległości Somalilandu, północno-zachodniego regionu wchodzącego w skład Somalii. Związał się z partyzancką organizacją Somali National Movement^[3]. Od 1982 do 1990 stał na czele jej przedstawicielstwa w Wielkiej Brytanii. Po zadeklarowaniu przez Somaliland niepodległości w 1991, od 1993 do 1997 był członkiem Izby Reprezentantów, parlamentu nieuznawanego państwa. W latach 1997–1999 pełnił funkcję ministra finansów Somalilandu, a w latach 1999–2001 ministra planowania i koordynacji^[1].

Stał na czele partii Kulmiye (Partia Pokoju, Jedności i Rozwoju). W kwietniu 2003 wziął udział w pierwszych w historii Somalilandu wyborach prezydenckich. Przegrał w nich z Daahirem Rayaale Kaahinem różnicą zaledwie 80 głosów^[4]. Uzyskał 41,21% głosów poparcia (205 515 głosów), podczas gdy Riyale Kahin 41,23% (205 595)^[5][6].

W 2010 został ponownie kandydatem swojej partii w wyborach prezydenckich 26 czerwca 2010^[4]. Zajął w nich pierwsze miejsce, zdobywając 49,6% głosów poparcia i pokonując urzędującego prezydenta Kaahina (33,2%)^[7]. 27 lipca 2010 został zaprzysiężony na stanowisku prezydenta^[8].

Przypisy