Aidan MacCarthy
| ||
 Air Commodore | ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1913 Castletownbere | |
| Data i miejsce śmierci | 11 października 1995 Londyn | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne |  Royal Air Force | |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa | |
| Późniejsza praca | lekarz | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
Aidan MacCarthy (ur. 19 marca 1913 w Castletownbere, zm. 11 października 1995 w Londynie) – irlandzki lekarz, Air Commodore w służbie brytyjskich sił lotniczych, Royal Air Force.
Życiorys
Urodził się w Castletownbere w hrabstwie Cork w Irlandii. Uczęszczał do prywatnej szkoły Clongowes Wood College w Clane[1] oraz studiował w University College Cork[2].
Udział w II wojnie światowej
Służąc w Royal Air Force jako oficer medyczny osiągnął stopień Air Commodore. W 1940 został wysłany do Francji, gdzie brał udział w operacji Dynamo, podczas której ewakuowano część wojsk z Dunkierki do Wielkiej Brytanii.
W 1941 roku wysłano go na Daleki Wschód, gdzie na Sumatrze został wzięty do niewoli przez wojska japońskie. Transportujący go statek zatopiły amerykańskie bombowce, ale MacCarthy wraz z innymi żołnierzami został wyłowiony z wody przez japońską łódź rybacką i przetransportowany do Nagasaki. Przebywając tam jako jeniec wojenny pomagał w opiece nad rannymi i leczeniu innych więźniów. W obozie był zmuszany do pracy w ciężkich warunkach, bity i torturowany[3].
Latem 1945 roku, gdy amerykańskie naloty na Japonię nasiliły się, wraz ze współwięźniami kopał schrony przeciwlotnicze i okopy. 6 sierpnia 1945 część ich pracy została zniszczona nalotami amerykańskich bombowców (w tym czasie zrzucono bombę atomową na Hiroshimę), kilka kolejnych dni zabrało im sprzątnięcie terenu. Rankiem 9 sierpnia ponownie zauważywszy bombowce schowali się w swoim schronie. Niedługo potem nastąpił zrzut bomby atomowej na Nagasaki, z którego MacCarthy wyszedł właściwie bez szwanku[3]. W ciągu kolejnych dni nawiązano kontakt z wojskiem amerykańskim, które ostatecznie przetransportowało MacCarthy'ego wraz z pozostałymi ocalałymi do Manili[4].
Okres powojenny
Po wojnie praktykował zawód lekarza w południowej Anglii. W 1979 opublikował książkę pt. Doctor's War, opisującą jego przeżycia wojenne[5].
Zmarł 11 października 1995 w Northwood w Londynie.
Odznaczenia
Za działania i odwagę podczas ratowania rannych z katastrofy bombowca w maju 1941 roku został odznaczony Medalem Jerzego[6].
W 1946 roku za dzielną i wyróżniającą się pomoc udzielaną współwięźniom podczas pobytu w obozie jenieckim w Japonii został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego[7].
Przypisy
- ↑ A Clongownian’s war on TV3 tonight (ang.). Clongowes Wood College, 2013-12-09.
- ↑ UCC graduate survives atomic bomb (ang.). ucc.ie. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)].
- ↑ a b Christine Bohan: Documentary tells story of only Irish man to survive Nagasaki (ang.). thejournal.ie, 2013-12-08.
- ↑ RAF Officer Aidan MacCarthy's Incredible Journey from Dunkirk to Nagasaki During World War II (ang.). historynet.com, 2006-06-12.
- ↑ Aidan MacCarthy: Doctor's War. Londyn: Grub Street the Basement, 2006. ISBN 978-1904943402. (ang.)
- ↑ Central Chancery of the Orders of Knighthood (ang.). london-gazette.co.uk, 1941-09-09.
- ↑ Central Chancery of the Orders of Knighthood (ang.). london-gazette.co.uk, 1946-10-01.
Bibliografia
- RAF Officer Aidan MacCarthy's Incredible Journey from Dunkirk to Nagasaki During World War II (ang.). historynet.com, 2006-06-12.
Media użyte na tej stronie
Royal Air Force Roundel
Baretka brytyjskiego Medalu Jerzego (George Medal).
Insygnia stopnia Air Commodore (Royal Air Force).
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (wojskowego; 1917-1935).