Aiguilles d’Arves

Aiguilles d’Arves
Ilustracja
Aiguilles d' Arves, widziane z masywu Cerces. Od lewej do prawej: L’Aiguille Meridionale, L’Auguille Centrale i dwuwierzchołkowa

L’Aiguille Septentrionale

Państwo

Francja Francja, Sabaudia

Położenie

Sabaudia

Pasmo

Massif des Arves↗

Wysokość

3514 m n.p.m.

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Aiguilles d’Arves”
45°07′23″N 6°20′04″E/45,123056 6,334444

Aiguilles d’Arves – (pol. Igły Arves) - zespół trzech wyraźnie odrębnych szczytów w postaci potężnych, skalnych turni w masywie Arves w Alpach francuskich, na południe od Maurienne:

  • L’Aiguille Meridionale (Igła Południowa; 3514 m n.p.m.) - najwyższy szczyt całego masywu;
  • L’Auguille Centrale (Igła Centralna; 3513 m n.p.m.);
  • L’Aiguille Septentrionale (Igła Północna; dwuwierzchołkowa: 3364 i 3358 m n.p.m.).

Położenie

Szczyty Igieł Arves, położone około pięćdziesięciu kilometrów na wschód od Grenoble, w masywie Arves, należą do dorzecza Maurienne i oddzielają doliny Arvan na zachodzie i Valloirette na wschodzie. Jedynie południowa igła okrywa basen Oisans. Znajdują się na granicy departamentów Sabaudia i Alp Wysokich.

Historia

Centralny szczyt (L'Aiguille Centrale) został po raz pierwszy zdobyty przez braci Pierre’a Alexisa i Benoît Nicolasa Magnina z pobliskiego Saint-Michel-de-Maurienne 2 września 1839 roku. Jako dowód zbudowali oni na nim kopiec z kamieni i zostawili dwie sardyńskie monety pod skałą na szczycie[1].

Południowy szczyt (L’Aiguille Meridionale) po raz pierwszy zdobyli szwajcarscy przewodnicy górscy, Christian i Ulrich Almer oraz ich amerykański klient, W.A.B. Coolidge z Nowego Jorku. W latach 70 i 80 XIX wieku Coolidge dokonywał pierwszych wejść na szczyty, szczególnie w Alpach Delfinackich. Wcześniej ta sama grupa wspięła się na L’Auguille Centrale, w 1874 r. Na szczycie znaleźli wprawdzie kopiec zbudowany przez braci Magninów, ale przypisali go legendarnemu łowcy kozic. Dzień po zdobyciu L’Aiguille Meridionale, w 1878 Benoît Magnin poinformował ich o swoim wejściu, które miało miejsce 39 lat wcześniej[1].

Geografia

„Zły krok” na Aiguille Méridionale d’Arves pokazuje Ludwiga Purtschellera i Karla Blodiga. Ilustracja: E.Compton, 1895

Szczyty tworzące Aiguilles d’Arves.

NazwaTłumaczenieWysokośćPierwsze wejście
L’Aiguille MeridionaleIgła Południowa3514 mOjciec i syn Almer i W.A.B. Coolidge, 22 lipca 1878
L’Aiguille CentraleIgła Centralna3513 mPierre Alexis i Benoît Nicolas Magnin, w 1839
L’Aiguille Septentrionale, Bec NordIgła Północna, wierzchołek północny3364 mW.A.B. Coolidge, ojciec i syn Almer, 23 lipca 1878
L’Aiguille Septentrionale, Bec SudIgła Północna, wierzchołek południowy3358 mMargaret Brevoort i W.A.B. Coolidge, 3 lipca 1873
  • Szczyt L'Aiguille Septentrionale jest również znany pod nazwą Tête de Chat ("Głowa Kota"), co wiąże się z jego charakterystyczną sylwetą.
  • Pierwszego trawersowania wszystkich trzech szczytów (w trakcie trzydniowej wspinaczki) dokonali w 1902 r. E. Pichl i E. Hacker.
Panoramiczny widok masywu Aiguilles d'Arves z drogi w rejonie Saint-Jean-d'Arves

Przypisy

  1. ↑ a b Benoît Nicolas Magnin: The Alpine Journal (ang.). books.google.de.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

France relief location map.jpg
Autor: Eric Gaba (Sting - fr:Sting), Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank physical map of metropolitan France for geo-location purpose.
Scale : 1:14 816 000 (accuracy : about 3,7 km) for the bathymetry. More maps of France, view → Commons Atlas of France.
U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
AiguillesArves.jpg
Autor: Michaël Burtin, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Vue panoramique des Aiguilles d'Arves. Montage à partir de trois photos. Clichés obtenus sur la route menant à Saint-Jean d'Arves.
AiguillesArves001.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0