Aimé Jacquet

Aimé Jacquet
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aimé Étienne Jacquet

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1941
Sail-sous-Couzan

Wzrost

185 cm

Pozycja

defensywny pomocnik

Kariera juniorska
LataKlub
1958–1960Sail-sous-Couzan
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1960–1973AS Saint-Étienne192(23)
1973–1975Olympique Lyon22(2)
W sumie:214(25)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1968 Francja2(0)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1976–1980Olympique Lyon
1980–1989Girondins Bordeaux
1989–1990Montpellier HSC
1990–1991AS Nancy
1992–1993Francja (asystent)
1993–1998Francja

Aimé Jacquet (ur. 27 listopada 1941 w Sail-sous-Couzan nad Loarą) – francuski piłkarz i trener piłkarski. W latach 1994-98 był selekcjonerem reprezentacji Francji, z którą w 1998 roku zdobył mistrzostwo świata.

Kariera piłkarska

Jacquet rozpoczynał swoją karierę piłkarską w lokalnym amatorskim klubie US Couzan, jednocześnie pracował w fabryce. W 1961 roku przeszedł do AS Saint-Étienne, z którym, w okresie jego największej świetności, zdobył pięć tytułów mistrza kraju i trzykrotnie triumfował w rozgrywkach o Puchar Francji. W 1973 roku został zawodnikiem Olympique Lyon, gdzie w wieku trzydziestu pięciu lat zakończył karierę.

Sukcesy piłkarskie

AS Saint-Étienne

W reprezentacji Francji rozegrał w 1968 roku dwa mecze

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery sportowej Jacquet kontynuował pracę w futbolu jako szkoleniowiec i przez cztery lata prowadził Olympique Lyon. W 1980 został trenerem Girondins Bordeaux i z ówczesnego ligowego średniaka stworzył drużynę, która w drugiej połowie lat 80., zdobywając trzy tytuły mistrza kraju i dwa Puchary Francji, osiągnęła pozycję najlepszego i najefektowniej grającego zespołu francuskiego. Jednak w 1989 roku, po kilku słabszych meczach, prezydent Claude Bez wręczył mu wymówienie. Jacquet podjął pracę w mniej utytułowanym Montpellier HSC, skąd w 1990 roku przeniósł się do AS Nancy.

W 1991 roku został asystentem trenera drużyny narodowej Gérarda Houlliera. Po tym jak Francja przegrała eliminacje do Mistrzostw Świata 1994 z Izraelem i Bułgarią Houllier zrezygnował, a jego następcą został Jacquet, ale jako trener tymczasowy. Po obiecujących wynikach w meczach towarzyskich (Francja w latach 1994-96 – przez trzydzieści jeden spotkań – nie doznała porażki) podpisał stałą umowę. Pierwszym sukcesem nowego selekcjonera był awans do Euro 1996, gdzie ekipa z Didier Deschamps'em, Zinedinem Zidanem i Christianem Karembeu na czele odpadła w półfinale.

Jeszcze w trakcie przygotowań do Euro 1996 Jacquet zrezygnował z usług faworytów kibiców i mediów Érica Cantony, Jean-Pierre’a Papina i Davida Ginoli. Z tego powodu przetoczyła się przez francuską prasę ostra krytyka pod adresem selekcjonera, a co bardziej radykalne głosy wzywały go do dymisji. Krytyczne opinie podtrzymywano do czasu Mistrzostw Świata w 1998 roku, których Francja była gospodarzem. Już po pierwszych meczach światowego czempionatu reprezentacja dowodzona przez Jacqueta dzięki efektownej i rozsądnej grze zamknęła usta wszystkim niezadowolonym, a po zwycięskim 3:0 finale z Brazylią szkoleniowiec stał się jednym z narodowych bohaterów.

Po tym meczu Jacquet rozstał się nie tylko reprezentacją (jego bilans: 53 mecze, 37 zwycięstw – 11 remisów – 5 porażek), ale i z pracą szkoleniową. Od 1999 roku jest dyrektorem technicznym kadry oraz działa we Francuskim Związku Piłki Nożnej.

Sukcesy trenerskie

Girondins Bordeaux

Reprezentacja Francji

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.