Ajla Tomljanović
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 maja 1993 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | Grudzień 2009 |
Zakończenie kariery | aktywna |
Trener | Fernando Martinez, Rene Gomez |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 4 ITF |
Najwyżej w rankingu | 33 (31 października 2022) |
Australian Open | 2R (2014, 2015, 2020, 2021) |
Roland Garros | 4R (2014) |
Wimbledon | QF (2021, 2022) |
US Open | QF (2022) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF |
Najwyżej w rankingu | 47 (5 stycznia 2015) |
Australian Open | QF (2014) |
Roland Garros | 3R (2022) |
Wimbledon | 3R (2015) |
US Open | 3R (2014, 2018) |
Ajla Tomljanović (ur. 7 maja 1993 w Zagrzebiu) – australijska tenisistka, grająca w barwach Chorwacji do 2014 roku, a od stycznia 2018 obywatelka Australii[1]. Zawodniczka praworęczna z oburęcznym bekhendem.
Kariera tenisowa
W styczniu 2009 wygrała juniorski Australian Open w deblu. Jej partnerką deblową była Christina McHale. W maju wygrała swój pierwszy turniej ITF w deblu, w rodzinnym Zagrzebiu. W listopadzie po raz pierwszy grała w finale turnieju ITF, w którym przegrała z Brytyjką Naomi Broady. Rok zakończyła na 404 miejscu w rankingu WTA.
W styczniu 2010 po przejściu kwalifikacji wygrała swój pierwszy turniej ITF. W finale turnieju w Plantation pokonała Johannę Larsson. W lutym zadebiutowała w rozgrywkach Fed Cup. W pierwszym swoim meczu w tych rozgrywkach zwyciężyła z Neuzą Silvą.
W 2011 roku wystąpiła w pierwszym turnieju z cyklu WTA. Był to turniej w Memphis. Odpadła tam w pierwszej rundzie. Przegrała też w pierwszej rundzie turnieju w Miami. Największymi sukcesami Chorwatki w tym roku była druga runda turnieju WTA w Budapeszcie, zwycięstwo w turnieju ITF w Clearwater i wygrana w Grado.
W 2012 roku Ajla wystąpiła łącznie tylko w sześciu turniejach. Nie udało jej się zakwalifikować do turniejów Roland Garros i Wimbledonu. Jej największym sukcesem był turniej ITF w Mariborze, gdzie doszła do półfinału.
W roku 2013 Tomljanović wystąpiła z dziką kartą w trzech turniejach WTA Tour – w Acapulco i Stanford, gdzie odpadała po pierwszym meczu i w Miami, gdzie osiągnęła czwartą rundę. Jako kwalifikantka zanotowała pierwszą rundę Wimbledonu i drugie rundy w Birmingham i US Open. W Québecu zaszła do ćwierćfinału.
W sezonie 2014 osiągnęła ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej. W lutym awansowała do ćwierćfinału w Acapulco. We French Open zaliczyła czwartą rundę, pokonując m.in. rozstawione Jelenę Wiesninę i Agnieszkę Radwańską.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | Q2 | A | A | 2R | 2R | 1R | A | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 0 / 8 | 4 – 8 | |||||||||
French Open | A | A | Q1 | Q1 | Q1 | Q1 | 4R | 2R | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||
Wimbledon | A | A | Q3 | Q1 | Q1 | 1R | 1R | 2R | A | A | 1R | 2R | NH | QF | QF | 0 / 7 | 10 – 7 | |||||||||
US Open | A | A | Q2 | Q2 | A | 2R | 1R | 1R | A | 2R | 2R | 2R | 1R | 3R | QF | 0 / 9 | 10 – 9 | |||||||||
Ranking na koniec roku | 973 | 353 | 157 | 145 | 453 | 78 | 63 | 66 | 930 | 151 | 43 | 51 | 68 | 45 | 0 / 32 | 30 – 32 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | QF | 2R | 2R | A | 1R | 1R | 1R | 1R | A | 0 / 7 | 5 – 7 | ||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 2R | 2R | 3R | 0 / 8 | 5 – 8 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | A | A | 1R | 2R | NH | 1R | 1R | 0 / 6 | 3 – 6 | ||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | 3R | 1R | A | 1R | 3R | 2R | A | 2R | 1R | 0 / 7 | 6 – 7 | ||||||||||
Ranking na koniec roku | – | 380 | 724 | 275 | 360 | 299 | 48 | 92 | 385 | 370 | 140 | 159 | 127 | 141 | 0 / 28 | 19 – 28 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
0 / 3 | 1 – 3 |
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 4 (0-4)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 lutego 2015 | Pattaya | Twarda | Daniela Hantuchová | 6:3, 3:6, 4:6 |
Finalistka | 2. | 5 maja 2018 | Rabat | Ceglana | Elise Mertens | 2:6, 6:7(4) |
Finalistka | 3. | 23 września 2018 | Seul | Twarda | Kiki Bertens | 6:7(2), 6:4, 2:6 |
Finalistka | 4. | 3 lutego 2019 | Hua Hin | Twarda | Dajana Jastremśka | 2:6, 6:2, 6:7(3) |
Wygrane turnieje ITF
gra pojedyncza (4)
Data | Turniej | Finalistka | Wynik | |
1. | 17/01/2010 | Plantation | Johanna Larsson | 6:3, 6:3 |
2. | 13/03/2011 | Clearwater | Sesił Karatanczewa | 7:6, 6:3 |
3. | 29/05/2011 | Grado | Alexandra Cadanțu | 6:2, 6:4 |
4. | 21/04/2013 | Dothan | Zhang Shuai | 2:6, 6:4, 6:3 |
gra podwójna (1)
Data | Turniej | Partnerka | Finalistki | Wynik | |
1. | 10/05/2009 | Zagrzeb | Petra Martić | Ksienija Mileuska Anastasija Piwowarowa | 6:3, 6:7(4), 10-5 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2009 | Australian Open | Twarda | Christina McHale | Aleksandra Krunić Sandra Zaniewska | 6:1, 2:6, 10-4 |
Przypisy
- ↑ Kacper Kaczmarek: Ajla Tomljanovic dopięła swego! Zagra dla Australii w finale. tenisklub.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-01-23]. (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-09-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-09-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-09-07] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Rob Keating from Canberra, Australia, Australia, Licencja: CC BY 2.0
Melbourne, Australia - 21 January 2020 - Australia's Ajla Tomljanovic celebrates winning her round one match on Margaret Court Arena. (Photo by Rob Keating)