Akademia Nauk Społecznych
| KC PZPR | |
 | |
 | |
| Data założenia | 1984 |
|---|---|
| Data likwidacji | 1990 |
| Typ | państwowa uczelnia niepubliczna, uczelnia partyjna PZPR |
| Państwo | |
| Adres | Warszawa |
| Liczba pracowników | 932 |
| Rektor | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°12′49,180″N 21°01′25,417″E/52,213661 21,023727 | |
Akademia Nauk Społecznych (ANS) – szkoła wyższa istniejąca w latach 1984–1990 powstała z połączenia Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR i działającego od 1974 Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu, jako spadkobierczyni działających wcześniej Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR i Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych.
Historia
Powołana 6 kwietnia 1984, powstała w sierpniu 1984 i została afiliowana przy KC PZPR. Formalnie była obok KUL-u jedną z nielicznych przed 1989 uczelni o statusie niepublicznym, choć de facto środki na jej utrzymanie pochodziły z budżetu państwa. Kształciła kadry dla aparatu PZPR i administracji PRL na 4–5-letnich studiach magisterskich dziennych, zaocznych i podyplomowych oraz kadry przed objęciem kluczowych stanowisk funkcjonariuszy partyjnych, administracyjnych i służby zagranicznej MSZ na 4-letnich studiach doktoranckich. Nadawała stopnie naukowe (doktoraty i habilitacje). Główne kierunki kształcenia: politologia, socjologia, historia, filozofia i ekonomia. Obok własnej kadry wykłady i zajęcia prowadzili pracownicy naukowi z innych ośrodków uniwersyteckich i akademickich. Na ANS studiowały również osoby nienależące do PZPR (w tym na studiach doktoranckich). Jej absolwentami było wielu prominentnych działaczy. Po rozwiązaniu uczelni w 1990 jej byli pracownicy otrzymali możliwość zatrudnienia na dotychczasowych etatach w innych uczelniach publicznych.
Zatrudniała 932 pracowników. Do 29 stycznia 1990 uczelnia nosiła nazwę Akademii Nauk Społecznych PZPR, następnie do 21 czerwca 1990 – Akademii Nauk Społecznych.
Struktura
- Instytut Naukowego Socjalizmu i Teorii Partii
- Instytut Badań Klasy Robotniczej
- Instytut Historii Ruchu Robotniczego
- Instytut Nauk Politycznych
- Centrum Kształcenia Służby Zagranicznej, ul. Chopina 1
- Centrum Studiów, Polityki i Propagandy, ul. Wspólna 32–46
Rektorzy[1]
- 25 maja 1984 – 21 stycznia 1986 - Marian Orzechowski
- 21 stycznia 1986 – 30 września 1990 - Jarema Maciszewski
Absolwenci
Wykładowcy
Siedziba
Jej głównymi lokalizacjami w Warszawie były południowa część budynku przy Alejach Ujazdowskich 1/3 – obecnie Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, oficjalnie – ul. Bagatela 2, ul. Szopena 1 oraz ul. Wspólna 32-46.
Zobacz też
- Centralna Szkoła Partyjna PZPR
- Szkoła Partyjna przy KC PZPR
- Centralna Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1968-1971
- Instytut Nauk Społecznych przy KC PZPR
- Instytut Kształcenia Kadr Naukowych
- Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR
Bibliografia
- Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948-1990, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa 2000, s. 166, ISBN 83-88490-03-6
Przypisy
- ↑ Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948–1990, red. Krzysztof Persak, Warszawa 2000, s. 143.
Linki zewnętrzne
- Alma Mater.... lodz.naszemiasto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
