Akant
Akant długolistny | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | akant | ||
Nazwa systematyczna | |||
Acanthus L. Sp. Pl. 639. 1 Mai 1753 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Acanthus mollis L.[3] | |||
Synonimy | |||
|
Akant (Acanthus L.; z gr. = ákanthos) – rodzaj roślin należących do rodziny akantowatych (Acanthaceae). Obejmuje ok. 30 gatunków[4][5]. Występują one w strefie tropikalnej i subtropikalnej Starego Świata, z jednym gatunkiem sięgającym północnej Australii[5]. W Europie rosną trzy gatunki[6]. Rośliny te rosną zarówno na pustyniach, jak i w lasach namorzynowych, na suchych stokach i w widnych lasach[5]. Wiele gatunków jest uprawianych jako rośliny ozdobne. Motyw liścia akantu miękkiego[5] lub kłującego[6] jest od Starożytności wykorzystywanym ornamentem w architekturze[5]. Niektóre gatunki wykorzystywane są lokalnie w ziołolecznictwie[6].
Morfologia
- Pokrój
- Byliny, krzewy (do 3 m wysokości) lub rzadziej rośliny jednoroczne[5]. Pędy prosto wzniesione lub płożące[7].
- Liście
- Naprzeciwległe lub zebrane w rozetę przyziemną, ogonkowe. Blaszka liściowa całobrzega lub wcinana, często kolczasta na brzegu[5][7].
- Kwiaty
- Zebrane w kłosowate kwiatostany szczytowe. Kwiaty wsparte są wygiętymi, jajowatymi i kolczastymi przysadkami. Kielich tworzony jest przez cztery działki, z których górna tworzy okazałą wargę osłaniającą od góry kwiat, dwie boczne są krótkie i wąskie, dolna działka tworzy mniejszą wargę dolną, wyciętą na końcu. Płatki korony zrośnięte są u nasady w rurkę, którą kończy pojedyncza, trójłatkowa warga. Korona ma barwę białą, zieloną, różową lub czerwoną. Pręciki cztery, na tęgich, sztywnych nitkach. Zalążnia górna, dwukomorowa, z dwoma zalążkami w każdej z komór. Szyjka słupka pojedyncza, cienka, zakończona rozwidlonym znamieniem[5][7].
- Owoce
- Torebki elipsoidalne, kilkunasienne[5][7].
Systematyka
Rodzaj z plemienia Acantheae z podrodziny Acanthoideae w obrębie rodziny akantowatych Acanthaceae[2][6].
- Acanthus arboreus Forssk.
- Acanthus austromontanus Vollesen
- Acanthus carduaceus Griff.
- Acanthus caudatus Lindau
- Acanthus dioscoridis L.
- Acanthus ebracteatus Vahl
- Acanthus eminens C.B.Clarke
- Acanthus flexicaulis Bremek
- Acanthus gaed Lindau
- Acanthus greuterianus Snogerup, B.Snogerup & Strid
- Acanthus guineensis Heine & P.Taylor
- Acanthus hirsutus Boiss.
- Acanthus hungaricus (Borbás) Baen.
- Acanthus ilicifolius L.
- Acanthus kulalensis Vollesen
- Acanthus latisepalus C.B.Clarke
- Acanthus leucostachyus Wall. ex Nees
- Acanthus longibracteatus Kurz
- Acanthus mayaccanus Büttner
- Acanthus mollis L. – akant miękki
- Acanthus montanus (Nees) T.Anderson
- Acanthus polystachius Delile
- Acanthus sennii Chiov.
- Acanthus seretii De Wild.
- Acanthus spinosus L. – akant kłujący
- Acanthus ueleensis De Wild.
- Acanthus villaeanus De Wild.
- Acanthus volubilis Wall.
- Acanthus xiamenensis R.T.Zhang
Zastosowanie
- Roślina ozdobna: od czasów starożytnych sadzona w parkach i ogrodach.
- Liście były motywem dekoracyjnym.
Akant w sztuce
Dzięki swojemu wyglądowi akant stał się motywem dekoracyjnym w postaci stylizowanego liścia śródziemnomorskiej rośliny (patrz akant (ornament)). Motyw ten występował w architekturze starożytnej Grecji i Rzymu, później powtarzany był w renesansie, baroku i klasycyzmie.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
- ↑ a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-19].
- ↑ a b Acanthus. W: The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-02-14].
- ↑ a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 272. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ a b c d David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 6. ISBN 978-1-107-11502-6.
- ↑ a b c d Jia-qi Hu & Thomas F. Daniel: Acanthus Linnaeus. W: Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-02-14].
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 13. ISBN 978-83-925110-5-2.
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Acanthus mollis in Whiritoa (Waikato, New Zealand)
Autor: MurielBendel, Licencja: CC BY-SA 4.0
Acanthus spinosus in Montenegro
Autor: Siren-Com, Licencja: CC BY 3.0
Modern corinthian capital in the Paris Descartes University main cour