Akt deklaratoryjny

Akt deklaratoryjny – akt prawny, który nie tworzy nowej sytuacji prawnej (nie tworzy, nie znosi, i nie zmienia istniejącego stosunku prawnego), lecz potwierdza ich wcześniejsze powstanie na mocy prawa. W sposób wiążący stwierdza, że w danej sytuacji wynikają z ustawy lub innego aktu normatywnego określone uprawnienia lub obowiązki podmiotu administrowanego. Ze względu na fakt, że akty deklaratoryjne wyłącznie potwierdzają istniejący stan, wywołują one skutki prawne ex tunc, aczkolwiek dopiero w od momentu, w którym takowe akty stają się ostateczne, określona osoba może w pełni realizować swoje uprawnienia[1].

Do przykładów aktów deklaratoryjnych można przykładowo zaliczyć decyzje o stwierdzeniu nieważności decyzji[2].

Deklaratoryjne akty administracyjne należy odróżnić od zaświadczeń, które są urzędowym potwierdzeniem wydanym na podstawie informacji posiadanych przez organ, nie potwierdzają natomiast zmian stosunków prawnych, które powstały z mocy prawa[1].

Zobacz też

  • akt konstytutywny

Przypisy

  1. ↑ a b Jagielski i inni, Prawo administracyjne, Wolters Kluwer, 2020, ISBN 978-83-8223-190-8, OCLC 1204353689 [dostęp 2021-12-29].
  2. ↑ Wojciech Chróścielewski i inni, Postępowanie administracyjne i postępowanie przed sądami administracyjnymi, wyd. 8. wydanie, stan prawny na 16 września 2021 r, Warszawa: Wolters Kluwer, 2021, s. 195, ISBN 978-83-8246-307-1, OCLC 1280200894 [dostęp 2021-12-29].