Aktywność promieniotwórcza

Aktywność promieniotwórczawielkość fizyczna równa szybkości rozpadu promieniotwórczego jąder atomowych danej próbki.

Własności

Z powyższej definicji wynika, że w przypadku grupy atomów scharakteryzowanych stałą rozpadu aktywność tych atomów jest proporcjonalna do aktualnej liczby jąder:

gdzie: – liczba jąder radionuklidu w chwili Zanik aktywności opisuje wyrażenie wykładnicze (przedostatnie z linijki powyżej):

gdzie jest aktywnością w momencie początkowym.

Aktywność nie zależy od prostych procesów fizycznych czy chemicznych jak zmiany temperatury, ciśnienia czy reakcje chemiczne.

Jednostki

Jednostką aktywności jest bekerel, Bq:

1 Bq = 1 rozpad / 1 s

Popularną i historyczną jednostką pozaukładową jest kiur (jednostka miary):

1 Ci = 3,7 · 1010 Bq

1 Ci został zdefiniowany jako aktywność jednego grama radu-226.

Wielkości pochodne

Aktywność przeliczoną na jednostkę masy substancji promieniotwórczej nazywamy aktywnością właściwą. Aktywność właściwą można też wyrażać względem długości (dla źródeł liniowych), powierzchni (dla źródeł płaskich) lub objętości[1].

Aktywność substacji pozbawionej zanieczyszczeń nazywana jest aktywnością własną[1].

Zobacz też: aktywność nasycenia

Przykładowe wartości

Materiał, obiekt, wydarzenieAktywność
[Bq]
Źródło promieniowania
Uwagi
Woda pitna, 1 dm³0,4–40222Rn i produkty jego przemiany
Powietrze w pomieszczeniach mieszkalnych, 1 m³, Polska, 1997ok. 50222Rn
Żywność, 1 kg suchej masy100–100040K, 14C
Nawozy fosforowe (superfosfat), 1 kgok. 5000238U
Ciało człowieka, 70 kgok. 700040K, 14C
Laboratoryjne źródło promieniotwórcze1 000–100 000137Cs
Ruda uranowa, 1 kg, 0,3% zawartości 238Uok. 500 000238U
238U, 1 kgok. 107238U
Częściowe stopienie reaktora w Three Mile Island, USA, 1979ok. 1012produkty rozszczepienia
239Pu, 1 kgok. 2·1012239Pu
60Co, 1 kgok. 4·101660Co
Zniszczenie reaktora w Czarnobylu, Ukraina, 1986ok. 1019przeliczona na dzień katastrofy
Typowy reaktor atomowyok. 1020przy mocy elektrycznej 1 GW
Wybuch bomby wodorowejok. 1023równoważny milionowi ton trotylu

Aktywność a zagrożenie promieniowaniem

Aktywność nie określa stopnia zagrożenia promieniowaniem jonizującym. Zagrożenie napromieniowaniem zależy od bardzo wielu czynników, jak: rodzaj promieniowania, energia emitowanych cząstek, ich przenikliwości, rodzaju radionuklidu (czy jest metabolizowany czy od razu wydalany z organizmu), sposobu napromieniowania (z wewnątrz czy z zewnątrz), narządu narażonego na promieniowanie.

Przypisy

  1. a b red. nacz. tomu Jan Zienkiewicz: red. nacz. Heliodor Chmielewski: Encyklopedia Techniki. T. Energia jądrowa. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1970, s. 16, seria: Encyklopedia Techniki.

Bibliografia

  • Piotr Jaracz: Promieniowanie jonizujące w środowisku człowieka. Fizyka, skutki radiologiczne, społeczeństwo. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-235-0146-7.