Akwarium low-tech

Akwarium low-tech – typ słodkowodnego akwarium naturalnego o słabym zaawansowaniu technicznym[1].

Pod pojęciem akwarium low-tech kryje się metoda zakładania, utrzymywania i opieki nad akwarium oparta na założeniu, że dla zrównoważenia procesów chemicznych i biologicznych (zobacz: równowaga biologiczna (akwarystyka), cykl azotowy w akwariach) występujących w akwarium a niezbędnych dla jego dobrostanu (stabilnych parametrów wody, zdrowia i wzrostu roślin, zwierząt, eliminacji glonów) w zupełności wystarczą procesy naturalne bez potrzeby wspomagania ich stosowaniem skomplikowanych, kosztownych urządzeń technicznych, specjalistycznych środków chemicznych lub czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych a wybrane procesy np. intensywniejsza niż w normalnych warunkach nitryfikacja wzmożona przez wydajny filtr jest dla akwarium szkodliwa[2].

Założenia metody akwarium low-tech

  • wykorzystanie żyznego podłoża dla roślin zakorzenionych składającego się naturalnej gleby pokrytej warstwą drobnego żwiru
  • stosowanie wody o twardości ośmiu °n i większej
  • wykorzystanie światła naturalnego w tym także dopuszczalna jest bezpośrednia ekspozycja akwarium na promienie słoneczne
  • umiarkowanie silne oświetlenie światłem ze świetlówek (0,25 do 0,5 W na litr wody) mniej w wypadku zbiorników płytkich lub doświetlania światłem naturalnym
  • niewielka lub umiarkowana obsada ryb
  • obfite karmienie ryb – nadmiar pokarmu stanowi uzupełnienie mikro i makroelementów dla roślin
  • duża obsada różnorodnych roślin
  • bogaty zestaw mikroorganizmów
  • delikatna cyrkulacja wody wymuszana przy pomocy głowic wodnych lub wewnętrznych filtrów mechanicznych
  • pozwalanie roślinom na wyrastanie ponad powierzchnię wody i wykorzystywanie CO2 z zasobów powietrza
  • stosowanie roślin pływających

w akwarium low-tech w przeciwieństwie do akwarium high-tech nie stosuje się następujących urządzeń i zabiegów pielęgnacyjnych:

  • sztucznego nawożenia CO2
  • nawożenia roślin makro i mikroelementami
  • filtracji biologicznej prowadzonej przy pomocy wydajnych filtrów
  • częstych podmian wody (wystarczające w akwarium low-tech podmiany to 50% objętości wody akwarium na pół roku)
  • odmulania dna (czyszczenie żwiru jest w akwarium low-tech uznane za szkodliwe ze względu na uniemożliwienie uzupełniania ubytków składników pokarmowych w podłożu[2])
  • leków i środków chemicznych do wybielania wody, walki z glonami itp. za względu na fakt, że niszczą ekosystem akwarium.Jedynym środkiem chemicznym którego stosowanie w akwarium low-tech jest dopuszczalne są uzdatniacze wody zawierające EDTA
  • denitryfikatorów
  • odpieniaczy

Cechy akwarium low-tech

  • niskie koszty założenia i utrzymania akwarium
  • stabilne parametry wody
  • ograniczenie zabiegów pielęgnacyjnych, czyszczenia filtrów, odmulania podłoża, podmian wody
  • łatwość utrzymania bez szczególnych zabiegów
  • ustabilizowane akwarium low-tech obywa się bez ingerencji akwarysty
  • jedyne systematyczne zabiegi których wymagają akwaria low-tech to uzupełnianie odparowanej wody i usuwanie nadmiaru roślin
  • długowieczność, udokumentowane są przypadki dobrego wzrostu roślin, zdrowia zwierząt i braku inwazji glonów w ośmioletnich zbiornikach[3]

Inne

Popularyzatorką metody akwarium low-tech jest Diana Walstad. Zamiennie do tego terminu spotyka się na forach akwarystycznych i w artykułach opisujących metodę termin "Akwarium a la Diana Walstad" lub po prostu "Akwarium a la Diana". Akwaryści na swoich forach dyskusyjnych dla podkreślenia że ich akwarium jest typu low-tech podają tuż po rozmiarach zbiornika skrót "LT" np. "akwarium 60x30x35 LT"

Przypisy

  1. ↑ Diana Walstad: Rośliny w akwarium. Ekologia roślin wodnych. Oriol, 2007, s. 9. ISBN 978-83-924963-0-4.
  2. ↑ a b Diana Walstad: Diana Walstad "Rośliny w akwarium. Ekologia roślin wodnych. Oriol, 2007, s. 172. ISBN 978-83-924963-0-4.
  3. ↑ Diana Walstad: Rośliny w akwarium. Ekologia roślin wodnych. Oriol, 2007, s. 131. ISBN 978-83-924963-0-4.

Bibliografia