Al-Ghubaja al-Fauka

Al-Ghubaja al-Fauka
‏الغبية الفوقا‎
Państwo Mandat Palestyny
DystryktDystrykt Hajfy
Wysokość200 m n.p.m.
Populacja (1945)
• liczba ludności

1130
Data zniszczenia8 kwietnia 1948
Powód zniszczeniaatak Hagany
ObecnieMiszmar ha-Emek, Midrach Oz
Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, u góry znajduje się punkt z opisem „Al-Ghubaja al-Fauka”
Ziemia32°36′05,40″N 35°09′04,75″E/32,601500 35,151319
Strona internetowa

Al-Ghubaja al-Fauka (arab. الغبية الفوقا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 8 kwietnia 1948 roku.

Położenie

Al-Ghubaja al-Fauka leżała na wschodnich zboczach wzgórz Wyżyny Manassesa, powyżej Doliny Jezreel. Wieś była położona na wysokości 200 metrów n.p.m., w odległości 28 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1213,9 ha. We wsi mieszkało wówczas 1130 osób[1].

Własność gruntówPowierzchnia gruntów (ha)
Arabowie1160,7
Żydzi-
publiczne53,2
Razem1213,9
Rodzaj użytkowanych gruntów(ha)
uprawy nawadniane20,9
uprawy zbóż1088,3
nieużytki104,7

Historia

Nie jest znana data założenia wioski. W okresie panowania osmańskiego, w 1888 roku we wsi wybudowano szkołę podstawową dla chłopców. W wyniku I wojny światowej, w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków al-Ghubaja al-Fauka była dużą wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż. Posiadała ona własny meczet[1]. W latach 20. XX wieku okoliczną ziemię zaczęły wykupywać żydowskie organizacje syjonistyczne. Dzięki temu w 1926 roku powstał sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. Od samego początku jego istnienia, stosunki z żydowskimi sąsiadami układały się źle. W kolejnych latach doszło do kilku poważnych arabskich napaści na kibuc.

Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan podziału przyznawał obszar wioski Al-Ghubaja al-Fauka państwu żydowskiemu[2]. Żydzi zaakceptowali plan podziału, jednak Arabowie doprowadzili dzień później do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Od samego początku wojny wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. W dniu 4 kwietnia 1948 roku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zaatakowały pobliski kibuc Miszmar ha-Emek, rozpoczynając dziesięciodniową bitwę o Miszmar ha-Emek. Żydzi po odparciu napaści, zdołali przejść do kontrataku i 8 kwietnia zdobyli Al-Ghubaja al-Fauka. Wysiedlono wówczas wszystkich jej mieszkańców, a następnie wyburzono domy[3].

Miejsce obecnie

Teren wioski al-Ghubaja al-Fauka pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajął sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. W 1951 roku utworzono moszaw Midrach Oz. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski: „Wśród roślinności widoczny jest gruz domów. Można też zobaczyć wielki stos kamieni w miejscu, gdzie kiedyś stał meczet. Cmentarz jest porośnięty chwastami i roślinami kolczastymi[1].

Przypisy

  1. a b c Welcome To al-Ghubayya al-Fawqa (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-01-01].
  2. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP (ang.). W: United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2014-10-22].
  3. Khalidi 1992 ↓.

Bibliografia

  • Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.

Media użyte na tej stronie

Palestine-Mandate-Ensign-1927-1948.svg
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).