Al-Kafrajn
| Państwo |  Mandat Palestyny |
|---|---|
| Dystrykt | Dystrykt Hajfy |
| Wysokość | 250 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności | 920 |
| Data zniszczenia | 12 kwietnia 1948 |
| Powód zniszczenia | atak Hagany |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |
 32°34′24,07″N 35°07′08,50″E/32,573353 35,119028 | |
| Strona internetowa | |
Al-Kafrajn (arab. الكفرين) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 12 kwietnia 1948 roku.
Położenie
Al-Kafrajn leżała w południowej części wzgórz Wyżyny Manassesa. Wieś była położona na wysokości 250 metrów n.p.m., w odległości 29 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1088,2 ha. We wsi mieszkało wówczas 920 osób[1].
| Własność gruntów | Powierzchnia gruntów (ha) |
|---|---|
| Arabowie | 998,1 |
| Żydzi | - |
| publiczne | 90,1 |
| Razem | 1088,2 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (ha) |
|---|---|
| uprawy nawadniane | 14,7 |
| uprawy zbóż | 991,1 |
| uprawy oliwek | 3 |
| nieużytki | 80,6 |
Historia
Nie jest znana data założenia wioski. Wiadomo, że w okresie wypraw krzyżowych tutejsza wieś była nazywana Caforana. W okresie panowania osmańskiego, w 1888 roku we wsi wybudowano szkołę podstawową dla chłopców. W wyniku I wojny światowej, w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków Al-Kafrajn była dużą wsią. Posiadała ona własny meczet[1].
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan podziału przyznawał obszar wioski Al-Kafrajn państwu żydowskiemu[2]. Żydzi zaakceptowali plan podziału, jednak Arabowie doprowadzili dzień później do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Od samego początku wojny wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. W dniu 4 kwietnia 1948 roku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zaatakowały pobliski kibuc Miszmar ha-Emek, rozpoczynając dziesięciodniową bitwę o Miszmar ha-Emek. Żydzi po odparciu napaści, zdołali przejść do kontrataku i 12 kwietnia zdobyli Al-Kafrajn. Wysiedlono wówczas wszystkich jej mieszkańców, a następnie 19 kwietnia wyburzono domy[3].
Miejsce obecnie
Teren wioski Al-Kafrajn pozostaje opuszczony, a jej pola uprawne zajęły tereny wojskowego poligonu. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Al-Kafrajn: „Miejsce i jego okolica są podzielone pomiędzy wojskowy obóz szkoleniowy i pastwiska krów”[1].
Przypisy
- ↑ a b c Welcome To al-Kafrayn (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2014-10-21].
- ↑ Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP (ang.). W: United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2014-10-21].
- ↑ Khalidi 1992 ↓.
Bibliografia
- Walid Khalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Israel_location_map.svg: NordNordWest
- derivative work: Nableezy (talk)
Location map of Mandatory Palestine
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).