Alain Bono

Alain Bono
Pełne imię i nazwisko

Alain Elvis Bono Mack Mboune

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1983
Duala

Wzrost

188 cm

Pozycja

środkowy obrońca, defensywny pomocnik

Kariera juniorska
LataKlub
Paris Saint-Germain FC
AC Reggiana
2000Ancona Calcio
2000–2001Brescia Calcio
2001Lecco Calcio
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
2001–2007Ternana Calcio58(0)
2002–2003→ US Alessandria Calcio (wyp.)26(0)
2004→ Paternò Calcio (wyp.)6(0)
2007Teramo Calcio12(1)
2007–2008Widzew Łódź5(0)
2008–2009Paris FC8(0)
2010–2011FK Aktöbe28(0)
2011Kuopion Palloseura9(1)
W sumie:152(2)

Alain Elvis Bono Mack Mboune (ur. 19 grudnia 1983 w Duali) – kameruński piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika.

Kariera klubowa

Wychowanek akademii piłkarskiej Paris Saint-Germain FC. Jako nastolatek przeniósł się do Włoch, gdzie trenował w szkółkach kolejno: AC Reggiana, Ancona Calcio, Brescia Calcio oraz Lecco Calcio[1]. W 2001 roku został graczem Ternana Calcio (Serie B), gdzie rozpoczął karierę na poziomie seniorskim. W klubie tym występował do 2007 roku, będąc w międzyczasie wypożyczanym do US Alessandria Calcio (Serie C2) i Paternò Calcio (Serie C1)[1][2]. W przerwie zimowej sezonu 2006/07 przeniósł się do Teramo Calcio, gdzie spędził jedną rundę[3].

W połowie 2007 roku podpisał kontrakt z Widzewem Łódź prowadzonym przez Michała Probierza[4]. 5 sierpnia 2007 zadebiutował w I lidze w zremisowanym 0:0 meczu przeciwko GKS Bełchatów. W styczniu 2008 roku z powodu niezadowalającej formy sportowej został przesunięty do drużyny rezerw i wkrótce po tym rozwiązano z nim umowę[5][6]. Ogółem rozegrał on dla Widzewa 5 ligowych spotkań w których nie zdobył żadnej bramki. We wrześniu 2008 roku, po odbyciu testów, został zawodnikiem występującego w Championnat National klubu Paris FC[7]. Po półrocznym epizodzie odszedł z zespołu i przez 1,5 roku pozostawał bez pracodawcy, kiedy to w czerwcu 2010 roku został graczem mistrza Kazachstanu FK Aktöbe[8][9]. W barwach tego klubu zadebiutował w europejskich pucharach, biorąc udział w eliminacjach Ligi Mistrzów 2010/11. W połowie 2011 roku, po rozegraniu 28 spotkań w Premjer Ligasy, odszedł z zespołu[8][10].

We wrześniu tego samego roku podpisał umowę z Kuopion Palloseura[11][12]. 9 września 2011 zadebiutował w Veikkausliidze w wygranym 2:1 meczu z Interem Turku[13]. 24 września 2011 wystąpił w finale Pucharu Finlandii, w którym jego zespół uległ po dogrywce 1:2 Helsingin Jalkapalloklubi[14]. Po zakończeniu sezonu 2011, w którym rozegrał on 9 spotkań i zdobył 1 gola, odszedł z klubu i kontynuował karierę na poziomie amatorskim we Francji[8].

Przypisy

  1. ↑ a b Szyndrowski za Adamskiego. trojmiasto.pl. [dostęp 2019-09-05]. (pol.).
  2. ↑ Acquistato Alain Bono. Nel mirino Monaco e Vidallé. paternocalcio.it. [dostęp 2019-09-04]. (wł.).
  3. ↑ Teramo Calcio: D'Alessandro al Gela, Baldi in biancorosso. emmelle.it. [dostęp 2019-09-05]. (wł.).
  4. ↑ Łódź wielu kultur, czyli międzynarodowa kolonia w Widzewie. naszemiasto.pl. [dostęp 2019-09-04]. (pol.).
  5. ↑ Widzew bez Oshadogana i Bono. sport.pl. [dostęp 2019-09-04]. (pol.).
  6. ↑ Oshadogan i Bono przesunięci do rezerw Widzewa. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2019-09-04]. (pol.).
  7. ↑ Le foot francilien en un clin d'oeil. leparisien.fr. [dostęp 2019-09-04]. (fr.).
  8. ↑ a b c Экс-актюбинцы или куда пропал дружище?. sports.ru. [dostęp 2019-09-05]. (ros.).
  9. ↑ Владимир Муханов: «Боно – нами не востребован». caravan.kz. [dostęp 2019-09-04]. (ros.).
  10. ↑ Алан Боно покинул «Актобе». sport.kz. [dostęp 2019-09-04]. (ros.).
  11. ↑ Bono vahvistaa KuPSia loppukauden. is.fi. [dostęp 2019-09-04]. (fiń.).
  12. ↑ KuPS vahvistui kamerunilaispelaajalla. suomifutis.com. [dostęp 2019-09-04]. (fiń.).
  13. ↑ Pekonen: Bono on johtava keskikenttäpelaaja. suomifutis.com. [dostęp 2019-09-04]. (fiń.).
  14. ↑ KuPS-HJK: Cup-finaalin avauskokoopanot. hjk.fi. [dostęp 2019-09-04]. (fiń.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.