Alain Souchon

Alain Souchon
Ilustracja
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0

Souchon (2012)
Imię i nazwisko

Alain Kienast

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1944
Casablanca, Maroko

Pochodzenie

Paryż, Francja

Instrumenty

śpiew, gitara

Gatunki

rock alternatywny
francuski pop
pop-rock
nowa fala
synth pop
muzyka eksperymentalna
piosenka francuska
techno

Zawód

piosenkarz, autor tekstów i kompozytor

Aktywność

od 1971

Wydawnictwo

RCA (1973–1984)
Virgin (1985–)

Powiązania

Laurent Voulzy, Renaud, Maurane, Geoffrey Oryema, Zazie, Michel Jonasz

Strona internetowa

Alain Souchon (alɛ̃ suˈʃɔ̃), właśc. Alain Kienast (ur. 27 maja 1944 w Casablance) – francuski piosenkarz, autor tekstów piosenek, kompozytor i aktor[1]. Nagrał 14 albumów studyjnych[2] i zagrał w blisko dziesięciu filmach[3].

Życiorys

Rodzina Souchona ze strony matki pochodziła ze Szwajcarii, a muzyk ma obywatelstwo zarówno francuskie jak i szwajcarskie[4]. Kiedy miał pół roku, rodzina przeniosła się do Francji[5]. Jako chłopiec był skryty, chętnie spędzał wakacje szkolne na wsi. W 1959 roku, wracając samochodem z zimowych wakacji, doszło do wypadku, w którym zginął jego ojciec. Mając zaledwie piętnaście lat, doznawszy głębokiego szoku, stał się jeszcze bardziej introwertyczny. Matka wysłała młodego Alaina do francuskiej szkoły (Lycée Français) w Anglii, ale mimo problemów z rejestracją, zdecydował się zostać w Londynie, by pracować jako barman w pubie[1].

Po powrocie do Francji, zainspirowany m.in. muzyką angielską i amerykańską, sięgnął po gitarę i zaczął pisać piosenki. W 1969 roku spotkał Françoise, o przezwisku Belote. Rok później wzięli ślub. W tym samym roku urodził im się syn, Pierre[1].

Souchon podpisał swój pierwszy kontrakt w 1971 roku z wytwórnią Pathé-Marconi, ale wydane wtedy trzy single nie odniosły sukcesu. W 1973 roku Bob Socquet, dyrektor artystyczny RCA przekonał go do wykonania piosenki „L’amour 1830”, podczas konkursu Rose D’Or w Antibes[a]. Zdobył wówczas nagrodę krytyków i otrzymał także specjalne wyróżnienie prasy, co było jego pierwszym sukcesem. W tamtym czasie Souchon rozpoczął współpracę z młodszym o cztery lata kompozytorem/aranżerem Laurentem Voulzym. Souchon z większą łatwością pisał teksty niż muzykę. Souchon i Voulzy tworzyli utwory wspólnie (Souchon tekst, Voulzy muzykę), ale każdy z nich wydawał albumy sygnując je własnym nazwiskiem[1].

Souchon (1978)

Pierwszym przebojem Souchona był „J’ai 10 ans” (1974) z płyty o tym samym tytule. W 1978 roku napisał temat przewodni do filmu François Truffauta Uciekająca miłość (1979)[6]. W 1978 roku urodził mu się drugi syn, Charles. Na początku 1980 roku Souchona zaproszono do wystąpienia w paryskiej Olympii. Występ był sukcesem. W listopadzie ponownie koncertował w Olympii (dziewięciokrotnie); podczas jednego z występów dołączył do niego Laurent Voulzy, z którym zaśpiewali dwie nowe piosenki. Rozpoczął wówczas karierę aktorską, występując m.in. w filmie Mordercze lato (1983)[1].

Po wydaniu albumu On avance, opuścił wywtórnię RCA i podpisał kontrakt z wytwórnią Virgin. W 1988 roku wydany został utwór „Quand j’serais KO”, który dwa lata później zdobył nagrodę dla najlepszej piosenki roku podczas ceremonii Victoires de la musique[1].

W 1993 roku na singlu został wydany przebój Souchona „Foule sentimentale” (C’est déja ça), który był numerem 1 we Francji[7]. Podczas ceremonii Victoires de la musique w 1994 roku, Souchon otrzymał nagrodę w kategorii najlepsza piosenka roku za „Foule Sentimentale”. W 1996 roku został wyróżniony laurem Vincent Scotto przez SACEM (Société des Auteurs Compositeurs) za piosenkę „Sous les jupes des filles”[1].

W 1998 roku ukazała się płyta pt. „Ils chantent Alain Souchon” (Oni śpiewają Alaina Souchona), na której znalazło się 12 piosenek autorstwa Alaina Souchona, w wykonaniu takich piosenkarzy francuskojęzycznych jak: Yves Duteil, Guesch Patti, Hugues Aufrai, Joshua D'Arche, Guy Béart, Richard Anthony, Léo Basel, Lucid Beausonge, Pascal Lafa, Gérard Lenorman, Lio, Jeanne Mas.

Dyskografia

Albumy

Albumy studyjne

RokTytułWytwórniaFR
[8]
BE (Fl)
[9]
BE (Wa)
[10]
CH
[11]
Sprzedaż
1974J’ai dix ansRCA
1976Bidon
1977Jamais contentFrancja: złoto (100 000)
1978Toto 30 ans, rien que du malheur…Francja: złoto (100 000)
1980RameFrancja: złoto (100 000)
1983On avanceFrancja: złoto (100 000)
1985C’est comme vous voulezVirgin108A
1988Ultra moderne solitudeFrancja: złoto (100 000)
1993C’est déjà ça37A7Francja: diament (1 000 000)
1999Au ras des pâquerettes1574Francja: diament (1 206 000)
2005La Vie Théodore113Francja: 2×platyna (462 100)
2008Écoutez d’où ma peine vient1227Francja: platyna (200 000)
2011À cause d'elles81190Francja: platyna (200 000)
2014Alain Souchon & Laurent Voulzy
(wspólnie z Laurentem Voulzym)
Parlophone111718

Albumy koncertowe

RokTytułWytwórniaFRBECHSprzedaż
1984Olympia 83RCA
1990NickelVirgin49AFrancja: złoto (100 000)
1995Défoule sentimentale (2 CD)9Francja: 2×złoto (200 000)
2002J’veux du live2926Francja: złoto (100 000)
2010Alain Souchon est chanteur1315
  • A reedycja

Kompilacje

RokTytułWytwórniaFRBECHSprzedaż
1994L’Intégral (5 CD)RCA
199720 Chansons (lub 20 Sur 20)BMGFrancja: platyna (300 000)
2001Collection (1974–1984)RCA3010Francja: platyna (300 000)
Collection (1985–2001)VirginFrancja: platyna (300 000)
2002Par les Sentiments (2 CD)
2004Platinum Collection13
2007100 Chansons (5 CD)EMI France

Single

RokTytułFRBECertyfikacjaAlbum
1986La Ballade de Jim"24C'est comme vous voulez
1989„Quand j’serais KO”29Ultra moderne solitude
1993„Foule sentimentale"1Francja:
srebro (125 000)
C’est déjà ça
1994„L’amour à la machine”21
2000„Tailler la zone"71Au ras des pâquerettes
2001„Le baiser / Caterpillar”80
2002„La vie ne vaut rien”46J’veux du live
2005„Et si en plus y’a personne”1912La vie Théodore
2006„La vie Théodore”68
2008„Écoutez d’où ma peine vient”7Ecoutez d’où ma peine vient
2009„Parachute doré”39
2011„Les filles à quoi ça sert”
(Bénabar / Cabrel / Goldman / Souchon)
3*
(Ultratip)
„Le jour et la nuit”2*
(Ultratip)
2014„Derrière les mots”
(z Laurentem Voulzym)
3522
„La baie des fourmis”
(z Laurentem Voulzym)
197

* Singiel nie był notowany na oficjalnej belgijskiej liście przebojów Ultratop 50, ale na podrzędnym zestawieniu Ultratip.

Nagrody i wyróżnienia

Victoires de la musique
  • 1986: Wideoklip Roku – „La Ballade de Jim” (reż. Philippe Bensoussan)[12]
  • 1986: Piosenka Roku – „Belle-Île-en-Mer”[12]
  • 1989: Piosenka Roku – „Quand j’serai KO”[13]
  • 1991: Album Roku – Nickel[14]
  • 1994: Męski Artysta Roku[15]
  • 1994: Piosenka Roku – „Foule sentimentale”[15]
  • 1996: Album Roku – Défoule sentimentale[16]

Uwagi

  1. Konkurs piosenki francuskiej, który organizowany był corocznie w latach 1962–1979.

Przypisy

  1. a b c d e f g Souchon – Biography – RFI Music (ang.). rfimusic.com. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 września 2012)].
  2. Discographie de Alain Souchon (fr.). allformusic.fr. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 marca 2016)].
  3. Alain Souchon – IMDb (ang.). imdb.com. [dostęp 2016-03-07].
  4. Casablanca’s famous residents – Made in Casablanca (ang.). casablanca.madeinmedina.com, 20 października 2010. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 marca 2016)].
  5. Souchon – Biographie – RFI Musique (fr.). rfimusique.com. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2016)].
  6. Cinzia Fumaroni: Écritures et réécritures dans l'oeuvre de François Truffaut. Edizioni Esordienti E-book, 2012, s. 372. ISBN 978-88-6690-038-2. [dostęp 2016-03-07].
  7. lescharts.com – Alain Souchon – Foule sentimentale (fr.). lescharts.com. [dostęp 2016-03-07].
  8. lescharts.com – Les charts français
  9. ultratop.be – Ultratop (Flanders) Belgian Charts
  10. ultratop.be – Ultratop (Wallonia) Belgian Charts
  11. Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Community – hitparade.ch
  12. a b – Palmarès – Les Victoires de la Musique Variétés – France 2 (fr.). france2.fr. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2014)].
  13. – Palmarès – Les Victoires de la Musique Variétés – France 2 (fr.). france2.fr. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 czerwca 2015)].
  14. – L'association – Les Victoires de la Musique Variétés – France 2 (fr.). france2.fr. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 października 2015)].
  15. a b – Palmarès – Les Victoires de la Musique Variétés – France 2 (fr.). france2.fr. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2016)].
  16. – Palmarès – Les Victoires de la Musique Variétés – France 2 (fr.). france2.fr. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2016)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Alain Souchon 1978.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Alain Souchon, chanteur et acteur français, en 1978.
Alain Souchon 2012.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Alain Souchon à l'enregistrement de Champs-Élysées.