Alaksandr Adamowicz (polityk)

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alaksandr Adamowicz, biał. Аляксандр Фаміч Адамовіч (ur. 6 stycznia 1900 roku w Wasiulkach koło Wilejki, zm. 15 września 1937 w Siegieży Karelii) – białoruski działacz partyjny, komunista, członek RKP(b) i KP(b)B.

Pochodził z rodziny rolników, ukończył szkołę podstawową w Radoszkowiczach. W pierwszych latach I wojny światowej przebywał w Jekaterynosławiu. W 1916 roku powrócił w rodzinne strony, gdzie pracował m.in. przy budowie linii kolejowych.

W 1917 roku zaangażował się w działalność białoruskiego stowarzyszenia kulturalnego „Biełaruski haj”. W 1918 roku wstąpił do Białoruskiej Socjalistycznej Hramady, od 1919 roku członek RKP(b), pracował w Odessie w lokalnym klubie białoruskim. W 1919 roku skierowano go do Smoleńska, gdzie pełnił rolę politruka w Armii Czerwonej.

Na początku 1921 roku był delegatem na konferencję wszechbiałoruską, organizowaną przez RKP(b), na naradzie delegatów w hotelu „Europa” w Mińsku zażądał przyłączenia do Białoruskiej SRR guberniwitebskiej, homelskiej i smoleńskiej.

W 1930 roku aresztowany przez NKWD jako członek Związku Wyzwolenia Białorusi. W 1937 roku rozstrzelany w Karelii.

Bibliografia