Alaksandr Ahiejeu (polityk)

Alaksandr Wiktarawicz Ahiejeu (biał. Аляксандр Віктаравіч Агееў^[a], ros. Александр Викторович Агеев, Aleksandr Wiktorowicz Agiejew; ur. 31 stycznia 1952 w Trylesinie w rejonie horeckim) – białoruski inżynier i polityk, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji, w latach 2004–2006 minister energetyki Republiki Białorusi, od 2006 roku zastępca przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi, w latach 2012–2016 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji.

Życiorys

Urodził się 31 stycznia 1952 roku we wsi Trylesino, w rejonie horeckim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR^[1]. W 1971 roku ukończył Mohylewskie Technikum Politechniczne, w 1979 roku – Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika^[2] ze specjalnością „Mechanizacja gospodarstwa wiejskiego”^[3]. W 1971 roku pracował jako technik mechanik w Miejskim Handlu Spożywczym w Orszy. W latach 1971–1973 odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej. Po jej zakończeniu, w 1973 roku pracował we wcześniejszym miejscu pracy. W latach 1979–1981 pracował jako inżynier kontroler stacji obsługi technicznej, zastępca kierownika Rejonowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Białyniczach. W latach 1981–1992 był instruktorem działu organizacyjnego w Białynickim Komitecie Rejonowym Komunistycznej Partii Białorusi, przewodniczącym Rejonowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Białyniczach, zastępcą kierownika Wydziału Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Białynickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. Od 1992 roku pełnił funkcję przewodniczącego Białynickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1991–1994 był deputowanym do Białynickiej Rejonowej Rady Deputowanych, a w latach 1992–1994 – Mohylewskiej Obwodowej Rady Deputowanych^[2].

13 stycznia 1997 roku został członkiem Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[4]. Od 22 stycznia pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Polityki Regionalnej^[4][5]. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 19 grudnia 2000 roku^[4]. Jednocześnie był deputowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Białorusi i Rosji, wchodził w nim w skład Komisji ds. Gospodarki^[3]. Od lipca 1999 roku pełnił funkcję Doradcy Prezydenta Republiki Białorusi – Głównego Inspektora ds. Obwodu Brzeskiego Administracji Prezydenta Republiki Białorusi. W tym samym roku został zastępcą przewodniczącego Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego^[6]. 6 sierpnia 2004 roku został zwolniony ze stanowiska Inspektora i mianowany ministrem energetyki^[7]. Jako minister wielokrotnie delegowany był do Moskwy na negocjacje w sprawie dostaw rosyjskiego gazu ziemnego na Białoruś (7–9 września 2004^[8], 15–16 listopada 2004^[9], 29–30 czerwca 2005^[10], 29–30 kwietnia 2006^[11]), a także na IV Ogólnorosyjski Tydzień Ropy i Gazu w Moskwie 25–28 października 2004 roku^[12] i 28. Posiedzenie Rady Elektroenergetycznej Wspólnoty Niepodległych Państw w Tbilisi 26–28 października 2005 roku^[13]. Funkcję ministerialną pełnił do 5 maja 2006 roku^[14].

16 maja 2006 roku został zastępcą przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi^[15]. Od 18 lipca 2006 roku do 15 lutego 2011 roku wchodził w skład Komisji ds. Międzynarodowej Współpracy Technicznej przy Radzie Ministrów Republiki Białorusi^[16][17]. 18 października 2012 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji ze Szkłowskiego Okręgu Wyborczego Nr 90^[18]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Polityki Rolnej^[3]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 11 października 2016 roku^[19].

Życie prywatne

Alaksandr Ahiejeu posiada willę położoną w elitarnej mińskiej dzielnicy Drozdy, zamieszkanej przez przedstawicieli władzy i ludzi blisko związanych z przywódcą Białorusi Alaksandrem Łukaszenką^[20].

Poglądy

Podczas kampanii wyborczej poprzedzającej wybory parlamentarne w 2012 roku Alaksandr Ahiejeu odmówił udziału w debatach z jego konkurentami z partii opozycyjnych – Partii BNF i Białoruskiej Partii Lewicy „Sprawiedliwy Świat”. Jego zdaniem partie te działały na rzecz zwiększenia wpływu Stanów Zjednoczonych na politykę Białorusi i debata z ich przedstawicielami była pozbawiona sensu^[21].

Odznaczenia

• Medale jubileuszowe Republiki Białorusi;
• Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi;
• Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi^[3].

Życie prywatne

Alaksandr Ahiejeu jest żonaty^[2], ma syna i córkę^[3].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.