Alaksandr Azarczankau

Alaksandr Azarczankau Аляксандр Азарчанкаў
Pełne imię i nazwisko	Alaksandr Michajławicz Azarczankau
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1944 Zabołocie, rejon tołoczyński
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji
Okres	od 27 listopada 1996 do 16 listopada 2004
Poprzednik	stanowisko utworzone
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres	od 9 stycznia 1996 do 9 stycznia 2001 (od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)
Przynależność polityczna	Partia Agrarna, frakcja agrariuszy
Następca	wybory nie odbyły się
Przewodniczący Postawskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego
Okres	od 1982 do 1992
Odznaczenia

Alaksandr Michajławicz Azarczankau (biał. Аляксандр Міхайлавіч Азарчанкаў^[a], ros. Александр Михайлович Азарченков, Aleksandr Michajłowicz Azarczenkow; ur. 17 kwietnia 1944 w Zabołociu w rejonie tołoczyńskim) – białoruski inżynier, kołchoźnik, działacz państwowy i polityk, członek Partii Agrarnej, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2004 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji.

Życiorys

Młodość i praca

Urodził się 17 kwietnia 1944 roku we wsi Zabołocie, na terytorium okupowanym przez III Rzeszę (wcześniej i później w rejonie tołoczyńskim obwodu witebskiego Białoruskiej SRR, ZSRR)^[1]. W 1968 roku ukończył Białoruski Instytut Mechanizacji Gospodarstwa Wiejskiego^[2], uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika^[3]. W 1986 roku ukończył Mińską Wyższą Szkołę Partyjną^[2], uzyskując wykształcenie politologa. Pracę rozpoczął jako laborant w szkole średniej w Tołoczynie^[3]. W latach 1968–1974 pracował jako główny inżynier^[2] (według innego źródła – inżynier mechanik^[3]) w kołchozie im. G. Dymitrowa^[2]. W latach 1975–1979 był przewodniczącym kołchozów „1 Maja” i „Gigant”^[2] (według innego źródła – zastępcą przewodniczącego kołchozu „1 Maja” i przewodniczącym kołchozu „Gigant”^[3]). W latach 1979–1982 pełnił funkcję kierownika^[2] Wydziału Gospodarstwa Wiejskiego Tołoczyńskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego^[3]. W latach 1982–1992 pracował jako przewodniczący Postawskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego, pierwszy sekretarz Czaśnickiego Komitetu Rejonowego Komunistycznej Partii Białorusi. W latach 1992–1997 był pierwszym zastępcą przewodniczącego Komitetu ds. Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Witebskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. Od 1997 roku pełnił funkcję dyrektora generalnego Witebskiego Obwodowego Przedsiębiorstwa Paliwowego^[2].

Działalność parlamentarna

Alaksandr Azarczankau wchodził w skład Partii Agrarnej. W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Tołoczyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 52^[4]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego^[5]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Agrarnych i Rozwoju Socjalnego Wsi^[6]. Należał do frakcji agrariuszy. Od 3 czerwca był przewodniczącym grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Mołdawii^[7]. 21 czerwca został członkiem delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego Stowarzyszenia Białorusi i Rosji^[8]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[9]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji Agrarnej^[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły^[10].

21 listopada 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Tołoczyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 31^[11]. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Agrarnych. Wchodził w skład zjednoczenia deputackiego „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” oraz grup deputackich: „Jedność” i „Deputowany Ludowy”. Był także deputowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Białorusi i Rosji. Pełnił w nim funkcję członka Komisji ds. Polityki Ekonomicznej^[3]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 16 listopada 2004 roku^[12].

Odznaczenia

• Medal „Za pracowniczą wybitność” (1974, ZSRR)^[2];
• Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi^[3].

Życie prywatne

Alaksandr Azarczankau jest żonaty^[2], ma dwie córki i syna^[3]. W 1995 roku mieszkał w Witebsku^[4].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.