Alaksandr Dubko

Alaksandr Dubko

Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1938 Iłowo
Data śmierci	4 lutego 2001
Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres	od 13 stycznia 1997 do 19 grudnia 2000
Przewodniczący Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego
Okres	od 12 grudnia 1994
Poprzednik	Siamion Domasz
Następca	Uładzimir Sauczanka
Odznaczenia

Alaksandr Iosifawicz Dubko (biał. Аляксандр Іосіфавіч Дубко^[a], ros. Александр Иосифович Дубко, Aleksandr Iosifowicz Dubko; ur. 14 stycznia 1938 w Iłowie w rejonie szumilińskim, zm. 4 lutego 2001) – białoruski agronom i polityk, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys

Urodził się 14 stycznia 1938 roku we wsi Iłowo, w rejonie szumilińskim obwodu witebskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1960 roku ukończył Grodzieński Instytut Gospodarstwa Wiejskiego (GIGW), uzyskując wykształcenie agronoma. W latach 1960–1966 pracował jako agronom – specjalista hodowli nasion, kierownik wydziału, dyrektor gospodarstwa naukowego „Stanisławowo” GIGW. W latach 1966–1970 był kierownikiem Wydziału Rolnictwa Brzostowickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1970–1972 pełnił funkcję dyrektora Zrzeszenia Sowchozów o Profilu Mleczno-Warzywnym w obwodzie grodzieńskim. W latach 1972–1994 pracował jako przewodniczący kołchozu „Postęp” w rejonie grodzieńskim^[1]. W czasie jego kierownictwa kołchoz ten stał się jednym z najlepiej prosperujących w obwodzie^[2].

Działalność polityczna

Poparcie dla Alaksandra Dubki w wyborach prezydenckich na Białorusi w 1994 roku

W czasach istnienia ZSRR był delegatem na wiele zjazdów Komunistycznej Partii Białorusi i KPZR. Na XXVIII Zjeździe KPZR wysunął kandydaturę Jegora Ligaczowa na stanowisko zastępcy sekretarza generalnego KC KPZR. W latach 1991–1993 był przewodniczącym Grodzieńskiej Obwodowej Rady Deputowanych. Kandydował na urząd prezydenta Republiki Białorusi w wyborach 23 czerwca 1994 roku^[1]. W I turze uzyskał 6% głosów i nie przeszedł do II tury. Od 12 grudnia 1994 roku pełnił funkcję przewodniczącego Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego^[3]. W 1995 roku należał do Rady Krajowej Białoruskiej Partii Agrarnej^[1]. 13 stycznia 1997 roku został członkiem nowo utworzonej Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[4]. Od 22 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Narodowego^[4][5]. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 19 grudnia 2000 roku^[4].

Odznaczenia

• Bohater Białorusi (30 czerwca 2001; pośmiertnie) – za wybitne zasługi dla państwa i społeczeństwa^[6];
• Bohater Pracy Socjalistycznej (1982) – za wybitne zasługi w organizacji produkcji rolnej^[2];
• dwa Ordery Lenina;
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy;
• Order Ojczyzny III klasy (18 listopada 1997) – za wielki osobisty wkład w społeczno-ekonomiczny rozwój obwodu^[7];
• Order „Znak Honoru”;
• cztery medale;
• trzy gramoty pochwalne Rady Najwyższej Białoruskiej SRR^[1].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.