Alan Jerrard
| 7 zwycięstw | |
 | |
 Flight Lieutenant | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1916–1933 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Alan Jerrard (ur. 3 grudnia 1897 w Londynie, zm. 14 maja 1968 w Weston-super-Mare[1]) – brytyjski pilot myśliwski okresu I wojny światowej, odznaczony Krzyżem Wiktorii (VC).
Urodził się w Lewisham w południowym Londynie[1]. Studiował na uniwersytecie Birmingham, lecz po wybuchu I wojny światowej wstąpił ochotniczo do wojska. Od stycznia 1916 służył w 5. pułku South Staffordshire[1]. W sierpniu 1916 przeniósł się jednak do lotnictwa (Royal Flying Corps) i ukończył szkolenie pilota myśliwskiego.
Od połowy 1917 roku służył w 19. Dywizjonie (19 Sqn) RFC we Francji, na myśliwcach SPAD VII, lecz 5 sierpnia 1917 został ranny w wypadku[1], w swoim drugim locie bojowym. Po wyzdrowieniu, od 22 lutego 1918 służył w 66. Dywizjonie RFC we Włoszech, na froncie włosko-austriackim, latając na myśliwcach Sopwith Camel. W okresie od 27 lutego do 21 marca 1918 odniósł cztery zwycięstwa powietrzne: trzy nad myśliwcami austriackimi (Aviatik D.I i Albatros D.III (Oef)) i jedno nad balonem obserwacyjnym[2].
30 marca 1918 podczas patrolu z Peterem Carpenterem i Haroldem Eycott-Martinem, atakując lotnisko Mansuè, stoczył walkę z austriackimi myśliwcami Albatros D.III (Oef), podczas której jego samolot został zestrzelony przez asa Benno Fialę von Fernbrugg z eskadry Flik 51/J, a sam Jerrard dostał się do niewoli. Z niedokładnej relacji dwóch pozostałych pilotów wynikało, że Brytyjczycy stoczyli walkę nad lotniskiem z około 19 samolotami wroga, i że Jerrard miał zestrzelić trzy z nich, ratując przy tym jednego z kolegów przed zestrzeleniem (Carpenter przypisywał sobie ponadto zestrzelenie jednego samolotu, a Eycott-Martin dwóch)[1]. Sam Jerrard po uwolnieniu twierdził, że trafił tylko jeden samolot i ostrzelał kilka innych. W rzeczywistości Brytyjczycy walczyli z czterema myśliwcami, z których jeden został uszkodzony i przymusowo lądował, a pilot drugiego został ranny[1]. Niemniej jednak, dowództwo brytyjskie oficjalnie zaliczyło Jerrardowi trzy zestrzelenia (łącznie z nimi miał 7, przez co zyskał status asa). Nadto, został uhonorowany najwyższym brytyjskim odznaczeniem bojowym Krzyżem Wiktorii (Victoria Cross). Był on jedynym z pilotów latającym na Camelach, odznaczonym Victoria Cross (mimo że na tym typie samolotu latało wielu asów o znacznie większych dokonaniach)[1].
Po wojnie Jerrard kontynuował służbę w lotnictwie brytyjskim Royal Air Force i latał m.in. podczas interwencji w Rosji, lecz z powodów zdrowotnych odszedł ze służby w 1933, w stopniu flight lieutenant[1].
Przypisy
Bibliografia
- The Aerodrome: Allan Jerrard (lista zwycięstw) (ang.). [dostęp 2011-01-17].
- (ang.) Norman Frank, Sopwith Camel aces of World War I, Osprey, seria Aircraft of the Aces nr 52, Oxford 2003, ISBN 1-84176-534-1
Media użyte na tej stronie
Royal Air Force Roundel
Photograph of Alan Jerrard, a British World War I Victoria Cross recipient of the Royal Flying Corps. He is here as an officer of the South Staffordshire Regiment, with whom he served until August 1916.
The Army Flag (non-ceremonial): is authorized to be flown at any Army or inter-Service events of a non ceremonial nature, at Army headquarters and recruiting offices. The Army Flag is not to be flown as the principal flag denoting Army participation at any international event where the Union Flag should be flown (Ministry of Defence (1996). The Queen's Regulations for the Army 1975. Government of the United Kingdom p. 227. Retrieved on 14 November 2015.).
Autor: Oryginalnym przesyłającym był J.N. Houterman z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Photo of headstone marking ashes of Victoria Cross recipient Alan Jerrard, and his wife's grave. Hillingdon Churchyard.
Insygnia stopnia Flight Lieutenant (Royal Air Force).
Baretka brytyjskiego Krzyża Wiktorii.
Italian al valor militare (military valour) war cross medal bar