Alan Merrill

Alan Merrill
Ilustracja
Alan Merrill (2013)
Imię i nazwisko

Allan Preston Sachs

Pseudonim

Alan Merrill

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1951
Nowy Jork

Pochodzenie

Stany Zjednoczone

Data i miejsce śmierci

29 marca 2020
Nowy Jork

Przyczyna śmierci

COVID-19

Gatunki

pop, glam rock, rock

Zawód

wokalista, gitarzysta, kompozytor

Aktywność

1968–2020

Wydawnictwo

RCA, RAK, Atlantic, Polydor

Powiązania

The Arrows, The Lead, Vodka Collins, Runner, Meat Loaf, Rick Derringer

Strona internetowa

Alan Merrill właśc. Allan Preston Sachs (ur. 19 lutego 1951 w Nowym Jorku, zm. 29 marca 2020 tamże[1]) – amerykański wokalista, gitarzysta, kompozytor, aktor i model. Na początku lat 70. XX wieku Merrill był pierwszym człowiekiem Zachodu, który osiągnął status gwiazdy muzyki pop w Japonii[2]. W latach 1974-1975 był wokalistą zespołu The Arrows, który wylansował kilka hitów w Wielkiej Brytanii, w tym „Touch Too Much” i „My Last Night With You” oraz miał swój własny cotygodniowy program telewizyjny[3], i autorem pierwszej wydanej wersji piosenki „I Love Rock 'n' Roll” z 1975. Od tego czasu piosenka została wykonana przez Joan Jett i Britney Spears.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w nowojorskim Bronx w rodzinie katolickiej jako syn pary muzyków jazzowych, piosenkarki Helen Merrill i saksofonisty / klarnecisty Aarona Sachsa[4]. W wieku od 9 do 13 lat uczęszczał do Aiglon College w Szwajcarii, brytyjskiej szkoły z internatem. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych uczęszczał do różnych szkół w Nowym Jorku i Los Angeles oraz na Sophia University, prywatny jezuicki uniwersytet badawczy w Tokio. Swoją karierę rozpoczął w Nowym Jorku w wieku 14 lat, kiedy zaczął grać w klubie Cafe Wha? w Greenwich Village z zespołami The Kaleidoscope, The Rayne i Watertower West. Zespoły grały w klubie w latach 1966–1968[5].

Kariera

Merrill był najbardziej znany jako wokalista i autor tekstów[6], ale grał także na gitarze, gitarze basowej, harmonijce ustnej i klawiszach[7]. Był w Tokio pierwszym zagranicznym artystą, który z powodzeniem wkroczył na japońską scenę rockową, nagrywając zarówno solo, jak i ze swoimi zespołami Vodka Collins i The Lead. Pracował w Japonii od 1968 do 1973, kiedy opuścił Tokio, aby spróbować szczęścia w Wielkiej Brytanii. W Japonii nagrał dwa solowe albumy: Alone in Tokyo (1971) po japońsku, co zaowocowało kolejnym hitem: „Namida” („Teardrops”), i Merrill 1 (1972) w języku angielskim. W tym samym czasie grał z popularną glam-rockową grupą Vodka Collins i wystąpił w telewizyjnej telenoweli Jikan Desuyo[8]. W 1974 założył przebojowy zespół (The Arrows) w Anglii i znalazł się na pierwszej dziesiątce list przebojów BBC w ciągu sześciu miesięcy od przybycia tam. Zespół Alana Merrilla The Arrows miał cotygodniowy serial telewizyjny w Wielkiej Brytanii w latach 1976-77 w sieci Granada-ITV[9]. Miał też kilka hitów z zespołem i był wokalistą. Merrill napisał piosenki dla takich artystów jak Lou Rawls, Rick Derringer, Freddie Scott, Joan Jett, Britney Spears, Runner i 5ive[10].

W 1989 został poproszony o napisanie piosenki przewodniej do pilotażowego przygodowego serialu familijnego Encyclopedia Brown. Piosenka zatytułowana była „Who Done It?”. Producent był pod takim wrażeniem, że zaangażował Merrilla do roli Caseya Sparkza w jednym z odcinków pt. „The Case of the Missing Time Capsule” (1989). Pilot wyemitowany w HBO prawie 200 razy i odniósł sukces, uruchamiając serial[11]. Recenzent magazynu „People” napisał, że Merrill był jednym z najlepszych aktorów w produkcji[12].

Życie prywatne

Był dwukrotnie żonaty. W październiku 1977 poślubił Catherine Helen „Cathee” Dahmen, z którą miał dwoje dzieci: córkę Laurę i syna Allana Sachsa-Ambię[13]. W 1982 doszło do rozwodu. 4 kwietnia 1987 ożenił się z Joanną Lisanti[14], z którą miał córkę Allegrę[13].

Śmierć

Merrill zmarł 29 marca 2020 w Nowym Jorku po zakażeniu koronawirusem SARS-CoV-2 podczas pandemii COVID-19 w wieku 69 lat[15].

Przypisy

  1. ↑ Alan Merrill, ‘I Love Rock ‘N Roll’ Writer, Dies at 69 (ang.). Best Classic Bands. [dostęp 2020-03-29].
  2. ↑ Alan Merrill in Japan! (ang.). Arrows Comics. [dostęp 2020-03-29].
  3. ↑ Fascinating interview with Alan Merrill, lead... (ang.). Edgy Edgy Edgy. [dostęp 2020-03-29].
  4. ↑ Adam Sweeting: Alan Merrill obituary (ang.). „The Guardian”. [dostęp 2020-04-05].
  5. ↑ Mark Deming: Alan Merrill Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2020-03-29].
  6. ↑ Alan_Merrill_Interview (ang.). Arrows Comics. [dostęp 2020-03-29].
  7. ↑ Alan Merrill profile (ang.). AllMusic. [dostęp 2020-03-29].
  8. ↑ Ben Sisario: Alan Merrill, a Songwriter of ‘I Love Rock ’n’ Roll,’ Dies (ang.). „The New York Times”. [dostęp 2020-03-30].
  9. ↑ Rachel Mcgrath: Alan Merrill, co-writer and original singer of I Love Rock 'n' Roll, dies from coronavirus at age 69 (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2020-03-30].
  10. ↑ Jessica Williams: Alan Merrill dead: I Love Rock 'N' Roll songwriter dies from coronavirus aged 69 (ang.). „Daily Express”. [dostęp 2020-03-30].
  11. ↑ I Love Rock ‘N’ Roll songwriter Alan Merrill dies of Covid-19, Joan Jett offers condolences – music (ang.). iCraze Magazine. [dostęp 2020-03-30].
  12. ↑ Anthony Hayward: Alan Merrill: Glam rock star who wrote the Joan Jett classic ‘I Love Rock‘n’Roll’ (ang.). „The Independent”. [dostęp 2020-04-20].
  13. ↑ a b Clarissa Sebag-Montefiore: Alan Merrill was a rock ’n’ roll icon, from Tokyo to New York (ang.). MarketWatch. [dostęp 2020-04-29].
  14. ↑ Frances Mulraney: Widow of Alan Merrill reveals the singer was left waiting 15 hours for transfer to ICU (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2020-04-02].
  15. ↑ Nie żyje Alan Merrill, twórca kultowego „I love rock 'n' roll” (pol.). Onet.pl. [dostęp 2020-03-30].

Biografia

Media użyte na tej stronie

AM-Nov8-2013-KWestHotel.jpg
Autor: Vanwalker, Licencja: CC BY-SA 4.0
Alan Merrill, American vocalist, guitarist and songwriter.