Alaric at Rome

Atak Alaryka na Rzym

Alaric at Rome – poemat epicki dziewiętnastowiecznego angielskiego poety Matthew Arnolda[1][2], opublikowany w 1840. Poeta miał wtedy osiemnaście lat i chodził do Rugby School. Za omawiany utwór otrzymał nagrodę[3]. Utwór jest napisany sekstyną[4], czyli strofą sześciowersową rymowaną ababcc. Wersy są jambiczne pięciostopowe (dziesięciozgłoskowe). Bohaterem utworu jest król Wizygotów Alaryk[5], który w 410 zdobył i doszczętnie złupił Rzym, przyczyniając się w ten sposób do upadku cesarstwa jeszcze w tym samym wieku.

Unwelcome shroud of the forgotten dead,
Oblivion’s dreary fountain, where art thou:
Why speed’st thou not thy deathlike wave to shed
O’er humbled pride, and self-reproaching woe:
Or time’s stern hand, why blots it not away
The saddening tale that tells of sorrow and decay?
Matthew Arnolda, Alaric at Rome

Przypisy

  1. Matthew Arnold, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-01-28] (ang.).
  2. Matthew Arnold. poets.org. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  3. Stanley Kunitz: Matthew Arnold: A Biography. victorianweb.org. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  4. Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Milośników Języka Polskiego, 2003, s. 145-146. ISBN 83-900829-6-9.
  5. Alaryk I, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-01-28].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie