Albania w okresie komunizmu

Albańska Republika Ludowa (1944–1976)
Albańska Socjalistyczna Republika Ludowa (1976–1991)

Republika Popullore e Shqipërisë (1944–1976)
Republika Popullore Socialiste e Shqipërisë (1976–1991)

24 maja 1944 – 29 kwietnia 1991
Flaga Albanii Herb Albanii
Dewiza: (alb.) Ti Shqipëri, më jep nder, më jep emrin Shqipëtar (Ty, Albanio, daj mi honor, nazwij mnie Albańczykiem)
Hymn: Hymni i Flamurit (Hymn o fladze)
Język urzędowy	albański
Stolica	Tirana
Typ państwa	republika socjalistyczna
Głowa państwa	sekretarz generalny Albańskiej Partii Pracy Ramiz Alia
Powierzchnia  • całkowita	28 748 km²
Liczba ludności (1989)  • całkowita	3 512 317
Waluta	frank albański (1944–1947) lek albański (1947–1991)
Data powstania	24 maja 1944
Data likwidacji	29 kwietnia 1991
Religia dominująca	ateizm państwowy
Kod telefoniczny	355

Albania w okresie komunizmu – okres w dziejach Albanii od zakończenia II wojny światowej do upadku komunizmu w tym kraju. Jedno z państw bloku wschodniego.

Przez cały ten okres krajem rządziła marksistowsko-leninowska Albańska Partia Pracy, na której czele stał (sprawując de facto władzę dyktatorską) Enver Hoxha do swojej śmierci w 1985 roku, a po nim Ramiz Alia do transformacji ustrojowej w latach 1991–1992. Obaj rządzili Albanią, ustanawiając stalinowski styl administracji państwowej i uprawiając politykę łączącą elementy komunizmu, nacjonalizmu oraz izolacjonizmu. Ograniczenia w podróżowaniu i wydawaniu wiz sprawiły, że socjalistyczna Albania stała się jednym z najtrudniejszych krajów do odwiedzenia oraz opuszczenia na świecie, porównywanym do Korei Północnej^[1][2]. W 1967 roku ogłosiła się pierwszym państwem ateistycznym na świecie, jednak po upadku komunizmu w 1991 roku praktyki religijne powoli zaczęły się odradzać^[3]. Albania była jedynym członkiem Układu Warszawskiego, który formalnie wystąpił z sojuszu przed 1990 rokiem, co było spowodowane inwazją Układu Warszawskiego na Czechosłowację w sierpniu 1968 roku^[4]. Rząd wdrażał rozległe reformy w obszarach przemysłu, rolnictwa, edukacji, sztuki i kultury, które przyczyniły się do ogólnego wzrostu poziomu życia ludności albańskiej. Wydarzenia te zbiegły się jednak z politycznymi represjami ze strony tajnej policji, Sigurimi, które obejmowały masowe zwolnienia z pracy, uwięzienie w obozach pracy przymusowej oraz egzekucje^[5]. Pierwsze wielopartyjne wybory w socjalistycznej Albanii odbyły się 31 marca 1991 roku – komuniści zdobyli w nich większość w rządzie tymczasowym. Republika Albanii została proklamowana 29 kwietnia 1991 roku, a pierwsze wybory parlamentarne w tym kraju odbyły się 22 marca 1992 roku^[6]. Transformacja ustrojowa trwała do przyjęcia nowej konstytucji Albanii w dniu 28 listopada 1998 roku.

Durrës w 1978 roku

Przypisy