Albatros C.V
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | |
Producent | Albatros | |
Konstruktor | Robert Thelen, R. Schubert | |
Typ | samolot rozpoznawczy, bombowy | |
Konstrukcja | dwupłat, konstrukcja mieszana, przeważnie drewniana, podwozie stałe | |
Załoga | 2 osoby | |
Historia | ||
Data oblotu | 1916 | |
Lata produkcji | 1916–1917 | |
Liczba egzemplarzy | 424 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 1 silnik rzędowy Mercedes D.IV | |
Moc | 166 kW (220 KM) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 12,6 m | |
Długość | 8,9 m | |
Wysokość | 3,45 m | |
Powierzchnia nośna | 43,4 m² | |
Masa | ||
Własna | 1069 kg | |
Startowa | 1585 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 170 km/h | |
Prędkość przelotowa | 136 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 125 m/min | |
Pułap | 5180 m | |
Pułap praktyczny | 4800 m | |
Zasięg | 400 km | |
Długotrwałość lotu | 3,5 h | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 stały zsynchronizowany karabin maszynowy Spandau wz. 08/15 kal. 7,92 mm i 1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum wz. 14 kal. 7,92 mm obserwatora, 180 kg bomb[1] | ||
Użytkownicy | ||
Cesarstwo Niemieckie, Polska |
Albatros C.V – niemiecki dwupłatowy samolot rozpoznawczy i bombowy z okresu I wojny światowej zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie.
Historia
Zakłady Mercedes pod koniec 1915 roku opracowały nowy silnik D IV o mocy 220 KM (166 kW). Wzbudził on zainteresowanie w niemieckiej wytwórni Albatros-Werke GmbH, która postanowiła zastosować go w samolocie będącym następcą udanego samolotu Albatros C.III[2].
W 1916 roku inżynierowie Robert Thelen i R. Schubert przystąpili do prac nad nowym projektem oznaczonym jako Albatros L.14. Samolot opracowano z maksymalnym wykorzystaniem elementów konstrukcji poprzednika. Wykorzystano kadłub, podwozie oraz część ogonową. Przeprojektowaniu uległy skrzydła, w których ujednolicono cięciwę, oraz kabina załogi. Opracowany prototyp, noszący firmowe oznaczenie C.V/16, stał się pierwowzorem egzemplarzy seryjnych. Charakterystyczne dla tej konstrukcji było zastosowanie wysokiego podwozia oraz stateczników o owalnym obrysie. Konstruktorom udało się dopracować aerodynamicznie kształt kadłuba poprzez zastosowanie reduktora śmigła i zabudowę silnika całkowicie w kadłubie oraz zastosowanie dopasowanego kołpaka kryjącego piastę śmigła[3]. Przód kadłuba zaprojektowano tak aby umożliwić łatwy dostęp do silnika w cel wykonania napraw lub jego wymiany[4]. Samolot został przedstawiony wojskowej komisji technicznej, która zatwierdziła go do użytku w jednostkach Luftstreitkräfte[1].
Nowy samolot zaczęto wprowadzać do jednostek wojskowych w drugiej połowie 1916 roku. Szybko okazało się, że nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Był konstrukcją o niskiej manewrowości i stateczności, miał dużą prędkość przeciągnięcia i skłonność do wpadania w korkociąg. Ponadto samolot miał problemy z silnikiem, w którym zawodziło chłodzenie[1].
Konstruktorzy przystąpili do prac nad nową wersją samolotu, oznaczoną wstępnie jako C.V/17. Przekonstruowano dolny płat oraz lotki i przeniesiono chłodnicę silnika na górną powierzchnię centropłata, co znacznie zmniejszyło opór aerodynamiczny[5]. Ster kierunku otrzymał rogowe wyważenie[2]. Zmiany poprawiły właściwości lotne, ale nie zmieniony silnik nadal zawodził, dochodziło do uszkodzeń wału korbowego[6]. Spowodowało to szybkie zaprzestanie produkcji i wycofywanie samolotu z eksploatacji pod koniec 1917 roku[1].
Użycie w lotnictwie polskim
Do polskich jednostek trafiły co najmniej trzy egzemplarze tego samolotu. Były użytkowane w 1. i 2. eskadrze wywiadowczej podczas działań bojowych w wojnie polsko bolszewickiej[3]. Po zakończeniu działań wojennych, na wniosek Komitetu Propagandy Medycyny Lotniczej, trzy egzemplarze samolotu Albatros C.V zostały przebudowane na samoloty sanitarne. Weszły w skład jednostki sanitarnej stworzonej w strukturze 3. pułku lotniczego w Poznaniu. Wycofano je z użycia po wprowadzeniu nowocześniejszych konstrukcji, takich jak Hanriot H.28S[7].
Konstrukcja
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Kadłub o przekroju owalnym, konstrukcji podłużnicowej z odkrytą kabiną załogi. Kabina pilota wyposażona w wolant i pedały, miejsce strzelca (oddzielone od pilota) wyposażone w obrotnicę karabinu maszynowego. Kryty w przedniej części blachą, dalej sklejką. Statecznik pionowy stanowił integralną część kadłuba. Statecznik poziomy wolnonośny, dwudzielny.
Płat dolny, o obrysie prostokątnym zaokrąglonym na końcu, zamocowany do kadłuba. Płat górny o obrysie prostokątnym, połączony z kadłubem piramidką. Komora płatów usztywniona słupkami i naciągami krzyżowymi z drutu. Lotki o napędzie linkowym, umieszczone wyłącznie na górnym płacie.
Podwozie klasyczne, trójpunktowe z płozą ogonową.
Napęd - silnik rzędowy Mercedes D IV o mocy 220 KM (166 kW), chłodzony wodą. Napędzał stałe, drewniane dwułopatowe śmigło ciągnące.
Przypisy
- ↑ a b c d Albatros C.V (ros.). Уголок неба. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ a b Samoloty. Encyklopedia lotnictwa 1998 ↓, s. 278.
- ↑ a b Chołoniewski i Bączkowski 1987 ↓, s. 13.
- ↑ Gray, Thetford 1962 ↓, s. 27.
- ↑ Gray, Thetford 1962 ↓, s. 28.
- ↑ Gray, Thetford 1962 ↓, s. 29.
- ↑ Skrzydlata Polska 1971 ↓, s. 19.
Bibliografia
- Krzysztof Chołoniewski, Wiesław Bączkowski: Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, seria: Barwa w lotnictwie polskim. Tomik 1. ISBN 83-206-0566-0. OCLC 830086221.
- Peter Gray, Owen Thetford: German aircraft of the First World War. Garden City, New York: Doubleday & Company, Inc., 1962. OCLC 896616182.
- Albatros C.V, [w:] Samoloty. Encyklopedia lotnictwa, t. 10, Warszawa: De Agostini Polska, 1998, ISBN 978-83-87292-98-0, OCLC 830786542 .
- Ryszard Kaczkowski: Albatros C-V. „Skrzydlata Polska”. 11/1971, 14 marca 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Niemieckie samoloty klasy C według daty pojawienia się na froncie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1914 | 1915 | 1916 | 1917 | 1918 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | |
AEG | C.I | C.II (C.III) | C.IV (C.V, C.VI) | ~ C.VII | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ago | C.I | ~ C.IV | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Albatros | C.I | C.III | C.V | C.VII | ~ C.X | ~ C.XII | ~ C.XV | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aviatik | C.I | ~ C.II | ~ C.III | ~ C.IV ? VI | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DFW | C.I | ~ C.II | ~ C.III | C.V | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Halberstadt | ~ C.I | CL.II (C.III) | CL.IV , C.V | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hannover | ~ C.I | C.II | CL.II | CL.III | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LFG (Roland) | ~ C.I | C.II | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LVG | C.I | C.II | ~ C.IV | C.V | C.VI | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rumpler | C.I | C.III | C.IV | ~ C.VII | ~ C.VIII | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
"~" oznacza przybliżoną datę wejścia do służby, z dokładnością do kilku miesięcy. "(C...)" oznacza modele nieseryjne w kolejności oznaczeń, bez zachowania chronologii (większość pominięto) - kursywą bez nawiasu oznaczono modele licencyjne |
Media użyte na tej stronie
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Autor:
Motore a 8 cilindri in linea, raffreddato ad acqua. I cilindri sono in acciaio fuso con rivestimento in lamierino per la circolazione dell'acqua. La distribuzione avviene mediante valvole, azionate da un albero a camme in testa. Ogni cilindro, inoltre, dispone di due spazi per la sistemazione delle candele di accensione; sul fianco sinistro del motore è applicata una placca metallica che riporta lo schema elettrico di accensione delle candele. L'impianto di alimentazione consta di due carburatori situati sul fianco sinistro del motore, mentre sul fianco destro è sistemato lo scarico dei gas. Il fondo del carter costitusce la coppa dell'olio con tappo sul fianco sinistro.
- Notizie storico-critiche
Samolot Albatros C.V w wersji sanitarnej
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Albatros C.V