Albatros brunatny
| Phoebetria fusca[1] | |||
| (Hilsenberg, 1822) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | Phoebetria | ||
| Gatunek | albatros brunatny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Albatros brunatny[4] (Phoebetria fusca) – gatunek ptaka z rodziny albatrosów (Diomedeidae). Występuje w południowej części Oceanu Atlantyckiego i Indyjskiego oraz na Oceanie Południowym, miejscami aż po Antarktydę[3]. Zagrożony wyginięciem.
Systematyka
Albatros brunatny należy do rodziny albatrosów z rzędu rurkonosych, do którego należą też oceanniki, nawałniki i burzykowate[4]. Jest to gatunek monotypowy[2][5].
Zasięg występowania
Albatros brunatny gniazduje na wyspach leżących na południu Oceanu Atlantyckiego (Gough, Tristan da Cunha) i Oceanu Indyjskiego (Wyspy Księcia Edwarda, Wyspa Mariona, Wyspy Crozeta, Wyspa Amsterdam i Wyspy Kerguelena)[6].
Morfologia
Albatros brunatny jest średniej wielkości albatrosem. Długość jego ciała to 85 cm[6], a rozpiętość skrzydeł to około 203 cm[2]. Masa ciała dorosłego osobnika waha się od 2,1 do 3,4 kg[7]. Jest brunatnobrązowy, na bokach głowy ma ciemniejsze pasma. Jego dziób jest czarny z pomarańczową lub żółtą bruzdą. Ogon tego albatrosa jest szeroki w kształcie rombu. Młode albatrosy są bardzo podobne do dorosłych, mogą mieć jaśniejsze pióra na karku i górnej części pleców[6].
Tryb życia
Pokarm
Odżywiają się kalmarami, skorupiakami, głowonogami, rybami i padliną[6].
Gniazdowanie
Albatros brunatny jest ptakiem kolonijnym, jednak nie w takim stopniu jak inne albatrosy. Najczęściej kolonia składa się z około 50–60 par. Swoje gniazda budują na klifach i stromych zboczach[6].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje albatrosa brunatnego za gatunek zagrożony (EN – Endangered) nieprzerwanie od 2003 roku, wcześniej – w 2000 roku – nadano mu status gatunku narażonego (VU – Vulnerable). Liczebność populacji tego ptaka szybko spada, prawdopodobnie wskutek negatywnego wpływu rybołówstwa. W 2012 roku liczebność populacji szacowano na 10 617 – 14 328 par lęgowych[3].
Przypisy
- ↑ Phoebetria fusca, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c Carboneras, C., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Sooty Albatross (Phoebetria fusca). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-11-06].
- ↑ a b c Phoebetria fusca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Diomedeidae Gray,GR, 1840 - albatrosy - Albatrosses (wersja: 2021-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-11-16].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e Species factsheet: Phoebetria fusca. BirdLife International. [dostęp 2019-11-06]. (ang.).
- ↑ Trewby Mary: Antarctica: an encyclopedia from Abbot Ice Shelf to zooplankton. Auckland, New Zealand: Firefly Books Ltd, 2002, s. 170. ISBN 1-55297-590-8.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Nweider, Licencja: CC BY-SA 4.0
Phoebetria fusca sur l'île de la Possession, archipel Crozet
Autor: 3HEADEDDOG, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sooty Albatross (Phoebetria fusca ) - on the Drake Passage
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range map of Sooty Albatross (Phoebetria fusca)