Albert Giraud

Albert Giraud

Albert Giraud (ur. 23 czerwca 1860 w Leuven, zm. 26 grudnia 1929 w Schaarbeek) – belgijski poeta, tworzący w języku francuskim.

Współtwórca grupy literatów „Młoda Belgia”. Kierował pismem „La Jeune Belgique”. Był wielbicielem Théophile Gautiera, reprezentował nurt parnasizmu. W doskonałej pod względem formalnym poezji, która przyporządkowana bywa do teorii „sztuka dla sztuki”, uwidacznia się wyraźnie pragnienie ucieczki od bolesnej rzeczywistości.

W kunsztownych, pełnych wyszukanych rymów sonetach, inspirowany malarstwem, ukazywał przede wszystkim sceny historyczne i mityczne. Za ulubionego bohatera G. obrał sobie postać Pierrota, z którego cechami niejako się utożsamiał. Poruszony wydarzeniami I wojny światowej, zmienił na krótko tematykę i ton utworów, tworząc zbiór patriotycznych poematów. Po wojnie powrócił do pierwotnej fascynacji mitologią.

Twórczość

• „Pierrot lunaire” (1884)
• „Hors du siècle” (1888)
• „Les Dernières fêtes” (1891)
• „Héros et pierrots” (1898)
• „La guirlande des dieux” (1910)
• „Le concert dans la musée ” (1921)
• „Le miroir caché” (1921)

Bibliografia

• Lucien Christophe: Albert Giraud. Son œuvre et son temps. Bruksela: Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique, 1960.

Linki zewnętrzne

• L'Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique: Albert Giraud (fr.). [dostęp 2010-11-13].