Albertas Šimėnas

Albertas Šimėnas
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1950
Papiliai

Premier Litwy
Okres

od 10 stycznia 1991
do 13 stycznia 1991

Poprzednik

Kazimira Prunskienė

Następca

Gediminas Vagnorius

Minister gospodarki Litwy
Okres

od 30 maja 1991
do 17 grudnia 1992

Poprzednik

Vytas Navickas

Następca

Julius Veselka

Albertas Šimėnas (ur. 17 lutego 1950 we wsi Papiliai w rejonie onikszyńskim) – litewski polityk, ekonomista i matematyk, w styczniu 1991 przez kilka dni premier Litwy, w latach 1991–1992 minister gospodarki.

Życiorys

Ukończył w 1967 szkołę średnią w Traszkunach, a w 1972 studia ekonomiczno-matematyczne na Uniwersytecie Wileńskim. W 1981 uzyskał stopień kandydata nauk ekonomicznych.

W latach 1972–1984 pracował w Instytucie Naukowo-Badawczym Ekonomiki i Planowania Gospodarki Narodowej Państwowego Komitetu Planowania Litewskiej SRR. Następnie do 1989 był wykładowcą w Wileńskim Instytucie Inżynierii Budownictwa. W 1989 został starszym pracownikiem naukowym instytutu ekonomii Litewskiej Akademii Nauk.

24 lutego 1990 wybrano go na deputowanego Rady Najwyższej Litewskiej SRR. Należał do sygnatariuszy Aktu Przywrócenia Państwa Litewskiego z 11 marca 1990.

10 stycznia 1991 po wymuszonej wzrostem cen dymisji rządu Kazimiry Prunskienė został premierem. Albertas Šimėnas zniknął jednak, gdy wojska rosyjskie wkroczyły do Wilna, otaczając część budynków administracji państwowej. W tej sytuacji Sejm 13 stycznia 1991 powierzył misję sformowania rządu Gediminasowi Vagnoriusowi. Albertas Šimėnas powrócił następnego dnia, nie kwestionował utraty stanowiska, a w nowym gabinecie od maja 1991 do grudnia 1992 zajmował urząd ministra gospodarki.

Po zakończeniu kadencji parlamentu od 1992 do 1996 pełnił funkcję zastępcy dyrektora w instytucie naukowym zajmującym się ekonomią i prywatyzacją. W 1994 powrócił do działalności politycznej, przystępując do Litewskiej Partii Chrześcijańskich Demokratów, z ramienia której dwa lata później uzyskał ponownie mandat posła na Sejm. W latach 1996–2000 pełnił funkcję przewodniczącego sejmowej komisji gospodarki, a w latach 1997–2000 wiceprzewodniczącego komisji ds. europejskich.

Bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w 2000 i do Parlamentu Europejskiego w 2004. Wycofał się ponownie z bieżącej polityki, obejmując kierownicze stanowiska w kolejach litewskich Lietuvos geležinkeliai, gdzie od 2000 był dyrektorem ds. rozwoju, a w 2007 objął funkcję wicedyrektora generalnego. Pozostał jednocześnie członkiem chadeków, po zjednoczeniu w 2008 przystąpił do Związku Ojczyzny, z ramienia którego w tym samym roku bezskutecznie startował w wyborach parlamentarnych.

Zobacz też

Bibliografia

Media użyte na tej stronie