Alberto Zozaya

Alberto Zozaya
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alberto Máximo Zozaya

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1908
Urdinarrain

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1926–1928Central Entrerriano?(?)
1929–1939Estudiantes La Plata181(144)
1940Racing Club de Avellaneda2(0)
1941CA Bella Vista?(?)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1936–1937 Argentyna9(8)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1952–1953SL Benfica
1960Gimnasia y Esgrima
Platense
Lanús
Defensores de Cambaceres

Alberto Máximo Zozaya (ur. 13 kwietnia 1908, zm. 17 lutego 1981) – piłkarz argentyński noszący przydomek Don Padilla, napastnik. Później trener.

Urodzony w Urdinarrain (w departamencie Gualeguaychú – prowincja Entre Ríos) Zozaya w piłkę zaczął grać w 1926 roku w lokalnym klubie Central Entrerriano Gualeguaychú. W 1929 został piłkarzem klubu Estudiantes La Plata, a rok później zdobył wraz ze swym nowym klubem wicemistrzostwo Argentyny. W 1931 roku strzelił dla Estudiantes 33 bramki i został królem strzelców pierwszej ligi argentyńskiej[1]. Głównie jednak zasłynął jako strzelec pierwszej bramki w historii zawodowej ligi argentyńskiej. Zozaya razem z takimi graczami jak Alejandro Scopelli, Miguel Ángel Lauri, Manuel Ferreira i Enrique Guaita współtworzył drużynę Estudiantes, która w latach 30. dorobiła się wymownego przydomku Los Profesores.

Jako gracz klubu Estudiantes wziął udział w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Zozaya zagrał w pięciu meczach – z Paragwajem (zdobył 3 bramki), Peru (zdobył bramkę), Urugwajem (wszedł w drugiej połowie za de la Matę i zdobył bramkę), Brazylią oraz w decydującym o mistrzostwie barażu z Brazylią. Zdobycie 5 goli dało mu tytuł wicekróla strzelców turnieju.

W Estudiantes Zozaya grał do 1939 roku, po czym w 1940 roku został piłkarzem drużyny Racing Club de Avellaneda. Po rozegraniu w Racingu 2 meczów w 1941 roku przeniósł się do urugwajskiego klubu CA Bella Vista, gdzie zakończył karierę. Zozaya słynął przede wszystkim ze znakomitej dry głową.

W reprezentacji Argentyny w latach 1936–1937 rozegrał 9 meczów i zdobył 8 bramek.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Zozaya został trenerem. W latach 1952–1953 kierował drużyną portugalskiego klubu SL Benfica. Sprawował także pieczę nad zespołami takich klubów, jak Gimnasia y Esgrima La Plata (w 1960 roku), CA Platense, CA Lanús i Defensores de Cambaceres Ensenada.

Zozaya zmarł 17 lutego 1981 roku w La Plata.

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Argentina - List of Topscorers, www.rsssf.com [dostęp 2017-11-21].

Linki zewnętrzne

Skład reprezentacji Argentyny na turniej Copa América 1937

Argentyna

Królowie strzelców Primera División de Argentina
1931–2000
od 2000
Trenerzy Gimnasia y Esgrima La Plata
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u tymczasowo
Trenerzy Estudiantes La Plata
  • Rottman (1933)
  • Fernández (1934)
  • Gallo (1935)
  • Fernández (1936–38)
  • Viola (1939)
  • Stábile (1940–41)
  • Viola (1942–45)
  • Sande (1945)
  • Zozaya (1945–49)
  • McBain (1949–51)
  • Viola (1952)
  • McBain (1953)
  • Sbarra (1953)
  • Viola (1954)
  • Fortunato (1954–55)
  • Viola (1955)
  • Lauri (1955[A])
  • Ferreira (1955[A])
  • Ongaro (1956)
  • Viola (1957–58)
  • Negri (1959–60)
  • Rodolfi (1960)
  • Antonio i Infante (1960)
  • Negri i Sbarra (1961)
  • Ongaro (1962–63)
  • Aldabe (1964)
  • Zubeldía (1965–70)
  • Ignomiriello (1971)
  • Bilardo (1971)
  • Silvero (1972)
  • Sívori (1972)
  • Mareque (1972)
  • Bilardo (1973–76)
  • Luján Manera (1977)
  • Antonio (1977)
  • Rial (1978)
  • Urriolabeitia (1979)
  • Yudica (1980)
  • Cheves (1980–81)
  • Pachamé (1981)
  • Bilardo (1982)
  • Luján Manera (1983–84)
  • H. Zuccarelli (1985)
  • Luján Manera (1986)
  • Ramos Delgado (1986)
  • Flores (1986[A])
  • Malbernat (1986–88)
  • Ávalos (1988)
  • Solari (1988–90)
  • H. Zuccarelli (1990–91)
  • Flores (1992)
  • Verón (1992[A])
  • Romeo (1992)
  • Garisto (1992–93)
  • Ávalos i H. Restelli (1993[A])
  • Solari (1993–94)
  • M.Á. Restelli (1994[A])
  • Trossero (1994)
  • Herrera i Vargas (1994[A])
  • Ávalos i H. Restelli (1994)
  • Luján Manera i M.Á. Russo (1994–95)
  • Agüero i Conigliaro (1995[A])
  • Córdoba (1995–97)
  • Hernández (1998–99)
  • Ferraro (1999–2000)
  • Solari (2000)
  • Craviotto (2000–02)
  • Verón (2002[A])
  • Malbernat (2002–03)
  • Bilardo (2003)
  • Pachamé (2003)
  • Bilardo (2004)
  • Merlo (2004–05)
  • Burruchaga (2005–06)
  • Simeone (2006–07)
  • Sensini (2008)
  • A. Russo (2008[A])
  • Astrada (2008–09)
  • Gurrieri (2009[A])
  • Sabella (2009–11)
  • Berizzo (2011)
  • Suárez (2011[A])
  • M.Á. Russo (2011)
  • Azconzábal (2011–12)
  • M. Zuccarelli (2012[A])
  • Cagna (2012–13)
  • M. Zuccarelli (2013[A])
  • Pellegrino (2013–15)
  • Vivas (2015[A])
  • Milito (2015)
  • Vivas (2016–17)
  • Benítez (2017[A])
  • Matosas (2017)
  • Benítez (2017[A])
  • Bernardi (2017–18)
  • Benítez (2018–19)
  • Quatrocchi (2019[A])
  • Milito (2019–20)
  • Desábato (2020)
  • Quatrocchi (2020–21[A])
  • Zielinski (2021–22)
  • Quatrocchi (od 2022[A])
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Albertozozaya.jpg
Alberto Zozaya, uno de los tres máximos goleadores de la historia profesional de Estudiantes.