Albina Barańska

Grób Albiny Barańskiej na Cmentarzu w warszawskich Pyrach

Albina Barańska, również jako Albina Woźniak (ur. 5 sierpnia 1932 w Taganrogu, zm. 10 marca 2018 w Warszawie^[1]) – polska dekorator wnętrz, scenograf i kostiumograf filmowa. Laureatka dwóch nagród na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Członkini Polskiej Akademii Filmowej^[2].

Filmografia

jako autorka dekoracji wnętrz:

• Lalka (1977) – serial
• Rodzina Połanieckich (1978) – serial
• Kariera Nikodema Dyzmy (1980) – serial
• Był jazz (1981)
• Karate po polsku (1982)
• Kobieta z prowincji (1984)
• Prywatne śledztwo (1986)
• ESD (1986)
• Tabu (1987)
• Niezwykła podróż Baltazara Kobera (1988)
• Ostatni prom (1989)
• Kramarz (1990)
• Nad rzeką, której nie ma (1991)
• Kawalerskie życie na obczyźnie (1992)
• Przypadek Pekosińskiego (1993)
• Dwa księżyce (1993)
• Horror w Wesołych Bagniskach (1995)
• Sztos (1997)
• Ogniem i mieczem (1999)
• Fuks (1999)
• Ogniem i mieczem (2000) – serial
• Tam i z powrotem (2001)
• Sfora (2002) – serial
• Chopin. Pragnienie miłości (2002)
• Samo życie (2002-2010) – serial
• Pensjonat pod Różą (2004-2006) – serial
• Pora umierać (2007)
• Księstwo (2011)

jako autorka scenografii:

• Pora umierać (2007)

jako autorka kostiumów:

• Bokser (1966)
• Karate po polsku (1982)

Nagrody

• 1992 - Nagroda za scenografię/dekorację wnętrz do filmu Kawalerskie życie na obczyźnie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni^[3]
• 1995 - Nagroda za dekorację wnętrz do filmu Horror w Wesołych Bagniskach na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni^[4]
• 2014 - Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich za całokształt osiągnięć artystycznych

Przypisy